Temat: Brak pracy, a mąż

Noma_ napisał(a):

marudasterAutorka dostała taki "ochrzan" nie dlatego, że nie ma doświadczenia, a za swoją postawę. Dostała wiele rad tej samej treści pt. idź do jakiejkolwiek pracy i szukaj dalej w zawodzie. Nie musiała o taką porade pytać na forum, bo już sam maż jej to powiedział, poza tym to jest logiczne rozwiązanie jakie widziałby każdy odpowiedzialny człowiek. Problem  w tym, że autorka dalej zyje marzeniami. Gdyby jej mąż zarabiał kokosy to co innego (chociaż nie do końca, bo są rozwody, wypadki itd. i trzeba mieć zaplecze zawodowe, żeby dac sobie radę), ale chłop sam wszyskto dzwiga, bo żona myśli tylko o sobie. Zamiast zakasać rękawy to kolejny pomysł marzycielki: znowu wyjadę do innego miasta. Raz już mąż przewrócił swoje życie do góry nogami, bo już raz była przeprowadzka. Ile oni tak się będą tułać ?  Lepiej narazić małżeństwo na rozłąkę niż wziąć się do roboty i być odpowiedzialnym. Dziwne to jest dla mnie, bo ja powiedziałam mężowi, że warunkiem naszego ślubu jest otrzymanie przeze mnie umowy o pracę na min rok. O stażu nigdy bym nawet nie pomyślała, przecież każdy wie,że 80 % tego typu zatrudnienia polega na wymianie stażystów. Pensja beznadziejna i cały etat. Staż nawet nie jest umową o pracę. Owszem lepsze to niż nic, ale właśnie po tym widac mentalnośc danego człowieka. Jeden od początku chce być samodzielny bez względu na to czy będzie pracował w zawodzie ,  czy nie, , a inni tułają sie po stażach i liczą na jakąś pomoc. Staż jest pomocą, dla takich, którzy sami nie potrafią nic sobie zorganizować.. Poważny pracodawca średnio patrzy na staże, raczej taką osobę traktuje jako niezaradną.Masz 2 kandydatów: dziewczyna lat 28 i 2 staże czyli średnio zaradna i dziewczyna lat 21, żadnego dświadczenia lub doświadczenie, ale np na kasie  i w trakcie studiów zaocznych ? Ja wybrałabym tę młodą na zaocznych, bo widać że dziewczyna chce pracować i na pewno musi być zaradna, aby łączyć studia z pracą. Właśnie o to chodzi, żeby tutaj ocenić i skrytykować. Autorka ma wiedzieć, że myśli nieżyciwo i musi zmienić postawę. Ja nawet uważam, że szybciej znajdzie pracę w zawodzie, jak podejmie jakąś inną pracę i popracuje z 2 lata.  Potencjalny wymarzony pracodawca  na penwo to doceni.A Ty myślisz, że moje koleżanki z branży to jak dostały pierwszą pracę w zawodzie ? Jedna gdzieś najpierw pracowała w recepcji, inna w ochronie. Kolega nawet pracował przy rozbieranu mięsa, a potem został radcą prawnym. Niby nic wspólnego z prawem, ale jednak szef o to pytał. Docenił, że ktoś coś wcześniej robił, że utrzymał się w pracy dłużej, czyli dał sobie radę itd. i nie boi się żadnej pracy, nie jest zadufanym w sobie roszczeniowym bufonem z dyplomem.Poza tym wiek też goni. Nie wiem jakie autorka ma plany, ale to już 28 lat. Ledwie zacznie jakąś pracę a tu jeśli oczywiście chce to o dziekcu trzeba myśleć. Znowu problem po macierzyńskim, bo raz, że przerwa, a dwa i tak doświadczenie marne jak na ten wiek. 

Noma_ napisał(a):

Poza tym jak musisz radzić się w pisaniu CV, albo listu motywacyjnego no to nie mam pytań. Osoba z wyższym wykształceniem pretendująca na stanowisko głównej księgowej i problem z napisaniem listu motywacyjnego. 

Noma_ napisał(a):

marudasterMam w swoim otoczeniu stażowych znajomych i  są na tym samym etapie co autorka, więc dokładnie wiem o co chodzi i w czym jest problem. Oczywiście nie odniosłaś się do mojego wywodu na temat postrzegania staży tylko musiałaś skomentować moj osobisty przykład, ale ok.A jak nazwiesz to co robi autorka. Uważasz, że w sytuacji, kiedy brakuje pieniędzy, a ona wybrzydza, bo chce tylko pracę w zawodzie to nie zycie marzeniami ?  Już nawet praktyki wchodzą w grę. Nie ważne, że nie ma za co żyć, że mąż wszyskto dzwiga, najważniejsze są jej marzenia o byciu główną księgową, oczywiście w dłuższej perspektywie. Fajnie, ze ambicje są, ale z tego się nie wyżyje.Sama autorka dokonała oceny, bo jak stwierdziła kiedy pójdzie na kasę to już w rachunkowości kariery nie zorbi.Od razu zakłada, że dla niej inna praca to zło. Sama autorka znowu pomyślała o kolejnym stażu, czyli znowu brak samodzielności. 

soraka napisał(a):

28 lat masz w profilu więc chyba coś trochę teraz ściemniasz bo rzadko która dziewczyna zawyża wiek gdziekolwiek :D

idealnecialo napisał(a):

Noma_ napisał(a):

marudasterMam w swoim otoczeniu stażowych znajomych i  są na tym samym etapie co autorka, więc dokładnie wiem o co chodzi i w czym jest problem. Oczywiście nie odniosłaś się do mojego wywodu na temat postrzegania staży tylko musiałaś skomentować moj osobisty przykład, ale ok.A jak nazwiesz to co robi autorka. Uważasz, że w sytuacji, kiedy brakuje pieniędzy, a ona wybrzydza, bo chce tylko pracę w zawodzie to nie zycie marzeniami ?  Już nawet praktyki wchodzą w grę. Nie ważne, że nie ma za co żyć, że mąż wszyskto dzwiga, najważniejsze są jej marzenia o byciu główną księgową, oczywiście w dłuższej perspektywie. Fajnie, ze ambicje są, ale z tego się nie wyżyje.Sama autorka dokonała oceny, bo jak stwierdziła kiedy pójdzie na kasę to już w rachunkowości kariery nie zorbi.Od razu zakłada, że dla niej inna praca to zło. Sama autorka znowu pomyślała o kolejnym stażu, czyli znowu brak samodzielności. 

Nie, chodzi o to, że księgowość to branża zmieniają się, w tym sensie - że są zmiany przepisów. Jeśli ciągle będę się oddalać od pracy w księgowości, to nigdy do niej nie trafię. OK, podreperuję budżet i co dalej? Wpiszę w CV, że byłam kasjerką w markecie, a jak to się przełoży na znajomość programu księgowego lub 2letnią praktykę? Jeśli teraz nie trafię do branży, to już nigdy.