Temat: użalanie się nad sobą

Hej, mam bardzo zły humor i naprawde nie mam się komu wygadać, jak ktoś nie chcę słuchać użalania się nad sobą, niech od razu wyjdzie.

- jestem zmęczona strasznie, śpię po 14 h i to mało dla mnie, każdy poranek to przekleństwa na to, że musze wstawać

- całe życie jestem na diecie, mimo ze wiem, ze nie jestem gruba to i tak się sobie nie podobam

- podejrzewam, że tym swoim odżywianiem nabawiłam się cukrzycy, wszystkie objawy się zgadzają, ale oczywiście brak motywacji by zrobić badania bo to trzeba rano, a codziennie szkoła a w soboty śpię...

- palę i niestety ale po prostu nie chcę rzucać, to jedyna przyjemonośc dnia..

- ostatnio nie mam w ogóle motywacji do nauki, ani do niczego, ale ja jestem w maturalnej klasie w bardzo dobrym liceum, mam chwilowe zrywy do nauki, kiedy mam lepszy humor i wtedy potrafie się nauczyc na te 4, 5 , ale niesety to są  tylko zrywy, a coraz więcej takich dni kiedy dosłownie nie mogę się skupić na niczycm, godzinami patrzę się w sciane i tym sposobem są dwóje, troje... co prawda próbne matury napisalam dobrze, ale wiem, że mogę napisać dużo lepiej, gdybym się uczyła

- straciłam ambicje na dobre studia, pracę.. na niczym mi nie zalezy

- moi rodzice są chorzy, a ja z nimi jestem w ciagłym konflikcie, nie umiemy się dogadac

- dużo piję, mam dużo znajomych, ale tak naprawdę chyba każdy udaję mojego kolege, moja koleżankę, a za plecami.... jak nie mam z kim to pije sama, wiem straszne, myslslam ze z tym skonczylam, ale ostatnio znowu zaczelam

- mam ogromną wadę, ktorą mam wrażenie wszyscy wykorzustują przeciwko mnie, bardzo lubię cie całowac i uprawiac seks z chlopakami, ktrozy mi się podobają i nie musi mnie z nimi nic wiązać, żebym to zrobiła, wystarczy ze się kolegujemy, wiem, ze to okropne ale nie umiem przestac tak robic, kiedy mam okazje, przez to wiadomo jakiej dorobiłam sie opini

- od pół roku kocham chlopaka, z ktorym sie spotykałam i okazało się, że chiał ( i to zrobił) mnie tylko wykorzystac, co prawda ja go "zdradziłam" ale powód rozstania, według mnie jest taki, że mu po prostu od początku nie zależało ( poznaliśmy się na imprezie na której zrobiliśmy prawie wszystko... ale zakochalam się, keidy poznaliśmy i spotykaliśmy się tak normalnie: tematy do rozmów sie nie kończyły, czuliśmy sie  ze sobą cudownie, ale jak widać to było złudzenie)

- straciłam ostatnio przyjaciółki, które miały być na całe zycie (znalazły chlopaka/innych znajomych)

- to "nieszczęśliwe zakochanie" nie przechodzi, dobiła mnie informacja, ze on bedzie na studniówce z jakas dziewczyna z mojej klasy, ktorej w ogole nie zna... myśłam, ze zaczynam o nim zapominac, ale pech chcial, ze go przypadkiem spotkalam i niestety zagadał, moze to głupie ale wydaje mi sie ze kocham go naprawdę 

-na studniówke ide z kolegą, którego nawet nie wiem czy lubię, kilka razy źle mnie bardzo potraktował, czuję, ze to bedzie najgorsza impreza w moim zyciu, beda tez koledzy mojego "bylego"

Plusy mojego zycia:

- mam prace (weekendy jako kelnerka i udzielam korepetycji młodszym klasom)

- jestem podobno ładna

- nawet lubię swój charakter, bo nie jestem nieśmiała, jestem towarzyska i według nauczycieli inteligentna (inaczej by powiedzieli, gdyby dowiedzieli się o moim dawaniu dupy heh)

- nie mam jakichs ogromnych problemów ze zdrowiem

- mam rodziców

Wydaje mi się, ze jestem taka głupio mądra, bo rozmaiwaijac ze mna nikt nie powiedzialby, ze zachowuję się jak taka debilka, a tak naprawdę często tak się zachowuje. Tylko mi nie piszcie ogarnij się, bo ja ciagle próbuję, ze teraz to juz nie mam na to siły i niesety zaczynam obojętniec na wszystko... Chaialm się tylko wygadac :)