Temat: Czy można za mocno kochać dziecko?

Pytanie: ile osób zwróciło ci na to uwagę? Bo jeśli więcej niż jedna czy dwie, to faktycznie może być jakiś problem. Zwłaszcza, jeśli powiedziały ci to osoby życzliwie do ciebie nastawione. Co dokładnie mówiły ci takie osoby? Jak argumentowały swoje stwierdzenia, że ''kochasz za mocno''? Co na to ojciec dziecka?

Każde dziecko potrzebuje trochę oddechu i samodzielności - inaczej prędzej czy później zacznie matki unikać i migać się od wspólnych zajęć i zabaw. Wiadomo, każda mama chce dla swojego dziecka jak najlepiej i super, jeśli ma możliwość poświęcić mu pełnię swojej uwagi w pierwszych latach życia - ale to też trzeba rozsądnie i z umiarem. W najgorszym wypadku dziecko wyrośnie na niezaradną pierdołę życiową, która nie będzie potrafiła poradzić sobie w życiu i znaleźć partnera, bo nikt nie chce żyć w trójkącie z teściową. 

Poza tym: nie, nie jesteś beznadziejna. Ale ewidentnie masz jakiś problem ze swoimi emocjami i reakcją na komentarze otaczających cię ludzi. Olej teściową - może po prostu trafiła ci się taka, która skrytykuje każdego i za wszystko. I choćbyś nie wiem co zrobiła, to dla niej to będzie źle albo nie dość dobrze. Niemniej jednak twoja reakcja pt. macie rację, jestem beznadziejna - nie jest normalna. Wyszłaś z tej depresji poporodowej? Leczyłaś się jakoś, pomagał ci jakiś specjalista? Twoje zachowanie jest niepokojące - ale, podkreślam - to nie znaczy że jesteś zła, głupia, niedobra i za mało się starasz. Być może po prostu potrzebujesz pomocy. Wmawiając sobie (i dając innym to sobie wmówić), że jesteś be, doprowadzisz siebie do frustracji i poważnych problemów psychicznych - a to chyba nie jest to, co chcesz dać swojemu dziecku?

Bardzo zle znosisz krytyke. Odnioslam sie do tego, co napisalas w pierwszym poscie. Nie okreslilas tam jak wygladaja relacje miedzy Wami. 

Problem bedzie wtedy, gdy bedziesz trzymać dziecko pod kloszem, nawet w starszym wieku. Albo jesli ono nie bedzie w stanie funkcjonować samodzielnie.. Natomiast do póki Wasza relacja jest zdrowa i jest wynikiem matczynej miłości, zwyczajnej troski to swojego dziecka, to nie ma sie o co martwić i moim zdaniem te komentarze sa niesprawiedliwe i krzywdzące dla Ciebie. Tylko pogratulować! Nie ma lepszego uczucia niz bycie chcianym i kochanym dzieckiem, któremu okazuje sie milosc i poświęca czas. Wiem to z autopsji. :-) Moze ci komentatorzy sa po prostu zazdrośni? 

Wiesz, tak czytam i wydaje mi się, ze skoro w czasie, gdy potrzebowałaś pomocy (depresja), mąż Cię zostawił samą, to teraz przelałaś całą miłość na dziecko  i odsunęłaś się od niego. Ja Ci się nie dziwię, ale on ma o to pretensje i nie zgłasza ich do Ciebie, tylko do otoczenia. Podejrzewam, zę Twój mąż to typ synka mamusi, który, choć zaradny, to jednak wymaga ciągłej adoracji ze strony kobiety i wyobrażał sobie, ze życie z Tobą będzie wyglądać podobnie  jak życie z mamą, a tu zonk, bo Ty więcej energii poświęcasz dziecku. Bo tu nie chodzi o pranie, czy gotowanie, ale włąśnie o poświecenie siebie, że Ty powinnaś jemu się poświęcić, a nie dziecku. I nie jesteś beznadziejna tylko zraniona i zagubiona. 

Odniosłam takie samo wrażanie. Plus cały wątek zapewniasz, że z Tobą nie ma żadnego problemu: doskonała matka, doskonała pani domu, z mężem rozmawia, nie zaniedbuje niczego, seks oczywiście jest, z domu jak najbardziej wychodzicie....

Odrzuciłaś wszystkie podpowiedzi co do tego, gdzie może być problem i zapewniasz, że to nieprawda: wszystko jest okej. Nie twierdzę bynajmniej, że kłamiesz, ale najwyraźniej tak jest tylko z Twojej perspektywy. Ciekawe też, czy to faktycznie jest tak, że inni są 'be' i jeszcze się Ciebie czepiają, a Ty wszystko robisz dobrze, hmmm... Pogadaj z mężem i dowiedz się, o co mu chodzi. Po prostu.

(Doczytałam o innych problemach i o wydzwanianiu do Ciebie, bo dziecku trzeba zmienić pieluchę... jak dla mnie to paranoja. Czy teraz już jego kontakt z dzieckiem jest lepszy?)

Problem z tesciową tu widze i to niemały, pamietam Twoj post z dosc dawna gdzie pisalas o silnych relacjach meza z matką, o weselu na ktore bodajze poszedł sam.ect...stad wiekszosc waszych problemow. Mąz Cie zaniedbuje to zżylas sie mocno z dzieckiem, to naturalne, sama bym tak zrobila. Najchetniej spedzamy czas z ludzmi nam zyczliwymi a nie z tymi,ktorzy mają do nas pretensje jakiekolwiek.

Ja tu nie widze innej rady jak uregulowanie sytuacji z tesciową, nie wiem ,ona mieszka jakos blisko Was, maz co dzien do niej dzwoni czy jakie to sa kontakty? musisz sie tym zajac tym bardziej, ze drugie dziecko planujecie ( mam pamiec do watkow) i nie bedzie lepiej, znowu Ty uwieszona z noworodkiem 24/h a obok tesciowka z niezadowolonym i malo pomagajacym mezem i znow wyjdzie, ze matka zakochana w dzieciakach. Paranoja

Ja tu widze inny problem - olbrzymi brak wiary w siebie. Piszesz "dostałam jadem w twarz", "Może i faktycznie wina jest cała po mojej stronie...", "Macie racje. Jestem beznadziejna.".  Dziewczyny tylko probuja znalesc zrodlo tych komentarzy, majac bardzo niepelny obraz sytuacji, gdybaja i snuja przypuszczenia, a Ty wszystko bierzesz do siebie. Pogadaj z mezem, zapytaj, co on by zmienil w Twoim podejsciu do dziecka, przedstaw mu swoje racje. Obydwoje jestescie rodzicami i powinniscie miec wypracowana wspolna strategie jego wychowania. W spornych kwestiach mozecie poradzic sie psychloga. A tesciowa olej, na jej glupie teksty odpowiadaj krotko "ma mama prawo tak uwazac", "takie jest zdanie mamy, ja uwazam inaczej", "moim zdaniem kocham w sam raz". Nie wchodz w dyskusje, nie tlumacz sie ani nie atakuj. Zastosuj metode zdartej plyty. Widzac, ze jej uwagi nie robia na tobie wrazenia najprawdopodobniej odpusci, a nawet jesli nie, to nie beda one dla Ciebie dokuczliwe

Zgadzam się.

Wg mnie nie jest to dobre, ze jak sama napisalas -" jak mnie nie ma to co chwila się pyta kiedy wrócę."; dziecko powinno wiedziec, ze z innymi tez moze milo spedzic czas i dobrze sie bawic, nie powinna byc tak mocno uzalezniona od Twojej osoby; a jakby ciebie nagle zabraklo? roznie w zyciu bywa, np nagla choroba i pol roku w szpitalu? wiesz jak dziecku byloby wtedy niewyobrazalnie ciezko bez Ciebie? 

dziecko powinno wiedziec, ze oprocz mamy sa tez inni, ktorzy je kochaja i z ktorymi moze byc fajnie;

Tesciowa tak powiedziala.