Temat: Facet nie lubi zwierząt

W PL mam dom i do 16 roku zycia mialem psa ktory chyba raz czy dwa wszedl do domu a tak to cale zycie przy budzie. Ja rowniez jestem przeciwnikiem trzymania zwierzat w domu, jednak mozna to jakos wytlumaczyc czy porozmawiac jak ludzie i nie robic gnoju jak Twoj facet.

Nie wyobrażam sobie by mój facet nie lubił zwierząt. Nie rozumiem takich ludzi i nie otaczam się takimi. To jeden z kryteriów wyboru przyjaciół i mężczyzn jak dla mnie. Jeśli ludzi nie lubią zwierząt i źle je traktują są po prostu złymi ludźmi. Omijać.

Nie wyobrażam sobie swojego domu bez psa :) 

Nie wiem czy jest w porzadku usilne szukanie w nim cech, które go odczłowieczają, a tak się toczy ten wątek, podczas gdy Wy po prostu chyba nie najlepiej się dobraliście. 

Ok, facet nie chce zwierząt w domu, tak ma i nie on jeden. Ale nie oznacza to, że jest jakąś bestią, potworem, strzela do kaczek i wypycha świstaki. Sam tekst o tym, że "psa w domu nie będzie" tez mi wygląda na taki rzucony w powietrze, jak to się zazwyczaj dobitnie rzuca chcąc podkreślić swoje stanowisko, a jak przychodzi co do czego działa się zupełnie inaczej. 

Mam dwa koty i szczerze mówiąc nie wyobrażam sobie sytuacji, w której poznaję mężczyznę, a on stwierdza, że nie lubi zwierząt, nie będzie do mnie przychodził "bo one tam są", a, jak już zamieszkamy razem, to w ogóle mają zniknąć. I to nie chodzi o to, by wymagać od drugiej osoby miłości do zwierząt (moich czy tak w ogóle), ale o sztukę kompromisu, umiejętność wykrzesania z siebie jakiejś empatii, otwarcia się na coś innego niż własne widzimisię. Twój partner jest bardzo egoistyczny, bo chyba wiedział, z kim się wiąże (z panią weterynarz!), wiedział, że masz psa i co? Oczekiwał, że nagle zmienisz swoje życie pod jego dyktando? Żeby chociaż miał jakieś wyraźnie powody, na przykład silną alergię... Poza tym wydaje się być bardzo roszczeniowy - nie przyjedzie do Ciebie, bo w domu jest pies? Uuuuu, musi mu straaasznie zależeć, żeby Cię zobaczyć i spędzić z Tobą sylwestra  Wyraźnie też sugeruje, że zamieszkacie razem, jak psa nie będzie - ale chwila, mowa o Twoim domu i psie, który był w tym domu zanim on się pojawił, to żywe stworzenie, a nie stara lampa z abażurem po babci, która szpeci salon... No ok, rozumiem, że ktoś może nie lubić zwierząt, ale nie wiem, czy potrafiłabym być z taką osobą. Widać, że Ty szukasz kompromisu, a on tylko wymaga. Dużo zależy też od tego, jak sytuacja rokuje na przyszłość. Czy jest szansa, że wypracujecie jakiś złoty środek? Czy on chociaż próbuje przekonać się do Twojego psa i czy z czasem go zaakceptuje lub nauczy się tolerować? 

Ja bym takiego faceta poszczula psem. 

Mam dwa koty. Kocham je i sa czlonkami rodziny. U mnie w domu zawsze byly zwierzeta (jak jedno odchodzilo to zawsze niedlugo po nim przuchodzila inna znajda). Nie wyobrazam sobie kiedykolwiek mieszkac bez czworonoga. Moj facet ma taki sam tok myslenia (troche przesiakl moim) i stwierdzil ze jak zamieszkany razem to najpierw wezmiemy do domu jakies dwa biedne potrzebujace koty 

Bardzo dziękuję za wszystkie wypowiedzi, wiem, że macie rację,  jesteście niemalże jednogłośne. Jednogłośne również  moimi przemyśleniami. Porozmawiam z nim dzisiaj i postawię sprawę jasno, że albo akceptuje obecny stan rzeczy, próbujemy rozmawiać i układamy sobie życie dalej, albo tego stanu nie akceptuje i wtedy stary rok kończy się razem ze związkiem. Nie pozwolę sobie wejść na głowę i nikt nie będzie mnie zmuszał do zmiany mojego sposobu życia, skoro uważam, że jest on dla mnie najlepszy.

Co do mojej pracy, to wracam z przychodni, biorę prysznic,  żeby odśmierdnąć i tyle i już do tematu pracy raczej z nim nie wracamy.

nie przepadam za psami bo nie byłam z nimi wychowana ale empatie odczuwam do każdego zwierza i jesli moj miałby psa to bym to jakoś zaakceptowała. Mój mąż nienawidzi mojej papugi ale ją toleruje. Miłość jest najważniejsza. Jak sie kocha to trzeba się poświęcić. Mój były miał starego cuchnącego pekińczyka. Lubiłam go ale nie umiałam go nawet dotknąć. Myśle że nawet w tamtym wypadku byłabym skłonna sie poświęcić i zamieszkać z nimi. Tylko że bylismy wtedy za młodzi na takie decyzje. 

Życze udanej rozmowy 

Ps-nie skreślałabym człowieka za samą niechęć do zwierząt bo to zależy od wychowania i tego co wpoili nam rodzice. Moi dziadkowie dopiero na starosc uczą sie tej empati np do kotów, bo w ich młodości nie było miłości do zwierząt. Psy żyły w budach a obiad zabijało sie własnymi rękami. To kwestia wychowania. Dziadkowie są wspaniałymi i dobrymi ludzmi, 55 lat po ślubie. A czy ludzie mięsożerni odczuwają jakieś uczucia , empatie czy cokolwiek do krów czy kur? Też nie , bo traktują je jak pokarm. Dlatego jabym zwróciła uwage na to jaki ten człowiek jest ogólnie. Trzeba dać mu szanse, porozmawiać i obserwować. Pozdrawiam

Stosunek do zwierząt bardzo wiele mówi o człowieku. Nie znam Twojego faceta, ale być może jest to taki typ, który Teraz mówi, że miejsce psa jest przy budzie, za chwilę powie Tobie, że Twoje miejsce jest w kuchni. Takie osoby mają bardzo zawężony pogląd na życie, są egoistami nie potrafiącymi wyjść ze swojej strefy komfortu, żeby poświęcić nawet małą część swojej wygody dla innych... Nawet jeśli nie lubi zwierząt, mógłby spróbować polubić albo chociaż tolerować Twojego psa ze względu na Ciebie. Ale jak wynika z Twojego opisu sytuacji, on nawet nie ma zamiaru próbować, sam za Was dwoje zadecydował, że psa w Waszym domu nie będzie. A przecież to będzie Wasz wspólny dom... Na Twoim miejscu poważnie rozważyłabym odejście z takiego układu...

szczerze powiedziawszy ja też nie przepadam za zwierzętami i niechętnie odwiedzam przez to chłopaka, który ma psa :P więc moge zrozumieć twojego faceta, ale to nie oznacza że chciałabym złego dla zwierząt i ich nie szanuje

To jak będzie wyglądał wasz dom? Chłopak wie, że nie lubisz jego psa i dlatego niechętnie go odwiedzasz? co on o tym sądzi?