Temat: 1800 zł na dwie osoby

Mój facet zarabiał 1900 zł opłat mieliśmy 600zł za resztę żyliśmy i nie była to wcale jakaś bieda :D

Przeżycie za taką kasę jest wykonalne. Poprostu nauczycie się lepiej zarządzać kasą, co nie znaczy, że będzie trzeba sobie wszystkiego odmawiać. Co do kredytu, to może ten z dopłatą mdm dla młodych. Trzeba pamietać, ze kredyt to nie wszystko. Parę tys. na początku skasuje notariusz a i meble i sprzęt trzeba za coś kupić. 

Co do 1800 na życie- zależy czy to tylko kasa na jedzenie, chemię, ubranie itd. Czy za to musicie jeszcze jakieś koszty opłacić. Znam parę, która na bilety miejskie miesięcznie wydaje razem 400zł, ale w sumie jak ktoś ma auto też musi je utrzymać.

pocieszę Cię. 1500 zł na 3 osoby: ja, mąż i dziecko. Mieszkam u teściów ale wszystkie opłaty, jedzenie sami płacimy, tyle, ze mamy dach nad głową. Czy się da? oczywiście, że się da, ale co to za życie????.....

Wiecie co obawiam się też tego że nasze relacje z Narzeczonym się pogorszą... niby związek gdzie jest prawdziwa miłość przetrwa wszystko, ale moi znajomi mieli jakiś czas temu dołek finansowy taki przejściowy i nagle zaczęli o wszystko się wykłócać.... o to że on pije piwo na spotkaniu z kolegami a powinien tą kasę oszczędzić, że ona kupuje głupoty: tusz do rzęs, kredkę, bo on nie rozumie po co jej to a krzyczy na niego o piwo... dobrze, że udało im się trochę odbić z tej sytuacji.

To bardzo duża kwota.
Ja mieszkam z narzeczonym w kawalerce, oboje studiujemy i pracujemy.
Mnie mama wychowywała sama, jest już na wcześniejszej emeryturze, dwa lat temu się przeprowadziliśmy więc z ojczymem (on pracuje) wszystko pakują w dom i ja utrzymuję się od dwóch lat sama.

Mam prace, zarabiam niecałe 2000 (z tego opłaty: ok 700 zł czynsz + rachunki to zaokrąglimy do 1000 zł, reszta "dla siebie", czyli jedzenie, lekarstwa, "przyjemności"). Dorabiam sobie korkami i sesjami zdjęciowymi.
Narzeczony "na czynsz" dostaje od rodziców kasę (ta sama kwota co ja) + co tydzień tygodniówkę 100 zł (oboje pracujących rodziców ma) i pracuje w sklepie, ma ok 300 - 350 zł tygodniowo.

Czy żyje nam się źle?
Jesli mam być szczera, to nie. 
Czasem trzeba przycisnąć pasa, bo tu choroba wypadnie, tu dentysta, tu coś tam...
Staliśmy się bardzo rozrzutni, z jednej strony kasa jest, a z drugiej jej ciągle nie ma - jak byłam na pierwszym roku potrafiłam przeżyć tydzień za 50 zł, byłam zdrowa, szczupła i szczęśliwa.
Teraz jestem schorowana, leniwa, zapracowana, mam więcej kasy, ale co z tego.
Haha własnie wyciągnęłam sama dla siebie wnioski :d Nie było kasy na przyjemności jak pizza, alkohol, wypady do miasta, słodkie, rozpieszczanie się i człowiek był szczęśliwszy :D

Zależy od Was! Rada?
Róbcie jedne większe zakupy raz w tygodniu, na dniach tylko jakiś świezy chlebek, masełko, ew. świeże mięsko jak się skończy.
Obiady gotujcie codziennie, na dwa dni lub jak pracujecie do wieczora róbcie pudełkowe jedzenie w domu - TANIEJ! Bez tego kusi, żeby coś kupić, na obiad nie pójdziesz to tracisz kasę na puste przekąski, nawet nie wiesz jak idzie zaoszczędzić na tym.

Usiądżcie, porozmawiajcie, ustalcie plan oszczędnościowy :)
Wszystko się da! 
A Ty Kochana poszukaj lepszej pracy, jak nie masz kwalifikacji, to sie kwalifikuj, póki jesteś młoda, jak nie, to wyjedź choćby na miesiąc za granicę, by mieć "na start" :) 

My jak skończymy studia na pewno jedziemy za granicę, na rok, dwa, może trzy, marzy nam się piękne wesele (skromne, ale rodzinne, w gronie przyjaciół, najbliższych a i tak wyjdzie z 50-70 osób), do tego uzbierać na własne mieszkanie / domek... 
Ja mam 22 lata on 23.

DO ODWAŻNYCH ŚWIAT NALEŻY, NIE CZEKAJCIE ZE WSPÓLNYM MIESZKANIEM! : )

Ewentualnie, jeśli boicie się, że sobie nie poradzicie spróbujcie może wynająć na początek pokój ? : )

 no właśnie

ale nie widzisz różnicy 1500 na 3 (w tym dziecko, które jest niezłym generatorem kosztów) a 1800 na dwoje?

autorko, pomyśl tak-jakie masz inne wyjście? wynajem? bez sensu, będziesz płaciła komuś takie same albo i większe pieniądze. przerabiałam to. też się bałam, też miałam prawie całą pensję dla siebie, rodzicom dokładałam się do życia 200 zł miesięcznie. ale takie jest dorosłe i samodzielne życie, wychodzimy powoli z rodzinnych pieleszy i żyjemy na własny rachunek. radość z własnego lokum-bezcenne. i tak jak dziewczyny piszą- 1800 zł po odliczeniu stałych opłat to na start całkiem sporo. a niespodziewane wydatki? były, są i będą i z tym też nauczysz się dawać sobie radę. jakbyśmy tak chcieli się zamartwiać , co to będzie jak samochód się popsuje, to równie dobrze można się już do grobu położyć:) uszy do góry, dacie radę:) 

Jest różnica oczywiście, ale nadal sądzę że nasza sytuacja nie jest dobra i mogę się podpisać pod tym powiedzeniem.

Kłótnie były, są i będą - grunt to nie dać ponieść się negatywnym emocjom, usiąść spokojnie i WSPÓLNIE rozwiązać problem, bo tak robią szanujący się ludzie, szczególnie kochający się i będący razem w dojrzałym związku.
W nerwach człowiek mówi rzeczy o których nawet by nie pomyślał - my też mieliśmy takie okresy, a teraz, gdy jedno widzi, że drugie "przesadza" z rozrzutnością, delikatnie ostrzega, albo mówi, czy to naprawdę mi potrzebne - pewnie gdyby nie mój Narzeczony popadłabym w zakupocholizm.
Całe życie wychowywała mnie mama i babcia, całe życie słyszałam "nie mam pieniędzy...", ale nigdy nie chodziłam ani goła, ani głodna, a ciepły dach nad głową i świeży obiad każdego dnia jak przyszłam ze szkoły był. Co z tego, że wszystkie ciuchy miałam z lumpa, a w cerowanych spodniach mogłam chodzić rok.
Grunt to być dobrym człowiekiem, trzeba cieszyć się z małych rzeczy...

Znajomi znowu jadą na wakacje za granicę, będą spali w luksusowym hotelu i pięciogwiazdkowym spa?

Pomyśl sobie: czy też jechałbyś na za granice, płacił kupę forsy za to, że będziesz leżeć plackiem na plaży, brzuchem do góry i nic nie robił? To samo można robić nad morzem, czy jeziorem, albo na własnej działce...lepiej przyoszczędzić i zrobić wakacje, na których zobaczysz kawałek świata, przeżyjesz prawdziwą przygodę :) 

Dzieki Twojemu postowi pisząc to wszystko zrozumiałam wiele...

Przez sytuację finansową która kiedyś u mnie była, chorobę babci i mamy brata, popadłam w depresję.
Mieszkam z wspaniałmy mężczyzną, mam fajną pracę, studiuję, mam pasje, moi rodzice żyją, mam psa, niedługo święta... Mam się do kogo przytulić, mam do kogo zadzwonić...

Owszem, lubię czasem wyjść do kina, ale to musi być coś naprawdę dobrego.
Teatr, opera - spoko, ale będzie czas na emeryturze.

Długi, kredyty, dołek finansowy - a co za problem pojechać na trochę za granicę, póki się da ?

Grunt, to być optymistą.

Może weźcie ślub, zostawcie pracę i wyjedźcie na rok - rok lub dwa męczarni z dala od ojczyzny, a po powrocie nowa i lepsza praca (wzbogacona doświadczeniem) i nie musicie pakować się w kredyt, bo stać Was na kupno mieszkania. Tam żyjecie skromnie.
Powiedzmy, jedziecie do Niemiec, nie przeliczając.
W niemczech zarabiasz 2000 Euro, w Polsce 2000 zl.
Wynajem np. pokoju: Niemcy: 200 Euro, Polska 600-800 zł.
Najtańszy chleb tostowy, pakowany z marktu: Niemcy: 0,5 Euro, Polska: 2 zł
Szampon, np. Schauma 250 ml w promocji: Niemcy: 1,69 Euro, Polska: 7,99 zł

I można tak wymieniać w nieskończoność...
Nie namwiam nikogo do emigracji, bo to nic fajnego... Ale z każdej sytuacji jest wyjście, nie zawsze takie, jak sobie wymarzymy, ale jest...