Temat: Osobowość pychopatyczna

A zastanawialas się kiedyś czy chcesz mieć dzieci? mam 1.5 córeczkę jej zachowanie czasami wyprowadza mnie z równowagi ale wiem że jest malusia i wszystkiego nie rozumie więc biorę ja na ręce biorę głęboki oddech i całuje ja i zamawiam czymś innym. Myślisz że jak dziecko zrobi mu nieświadomie na złość nie wy żyje się na dziecku? Jesteś pewna? Skoro nie słucha Ciebie dorosłej i silnej kobiety? Ja bym to przemyślana żebyś potem się nie bala i płakała. A skoro psycholog to stwierdził...  

ja jestem taka ale się Leczę. Gdyby Twoj facet widzial problem to by też się leczył a nie mówił, ze widzi i nic nie robil

I leczy się u psychiatry a nie psychologa. Potrzebne są leki

I o to chodzi! Dobrze jest mieć świadomość swojego problemu ale najważniejsze ze coś z tym robisz! 

Nie warto. Nie warto się męczyć z psychopatami, alkoholikami, zdradzającymi, popalaczami trawki czy burakami nieszanującymi kobiet. Naprawdę na świecie jest masa rewelacyjnych facetów. Zostaw tą robotę specjalistom.

na pewno dochodzi do tego wiele innych rzeczy, których nie napisała. przecież nie musi wszystkiego pisać. ja też wspomniałam akurat o atakach złości w przypadku człowieka, którego ja znałam, ale oprócz tego siedział w więzieniu za grożenie bronią w miejscu publicznym, wykazuje brak empatii no i w ogóle widać, że jest inny, jakiś zrąbany.

Jestem w związku z facetem o takiej osobowości. Póki nic go nie denerwuje i nie drażni- jest dobrze. Przytulny, miły, kochający. Ale gdy ktoś lub coś go wkurzy to zamienia się w agresywną bestię. Nigdy mnie nie uderzył, ale  nie raz popchnął. Ma ataki złosci, paniki,lęki. Nie raz się go bałam. A rodzina umywała ręce gdy prosilam o pomoc,bo dla nich jego wariacje były normą. Związek trwał 4 lata, a ja dopiero po tym czasie stwierdzilam ze nic z tego nie bedzie. Związek bez perspektyw z ciągłym motywowaniem i pocieszaniem go. A ja nic nie dostawałam w zamian. Dlaczego tak dlugo czekalam z odejsciem? Bo go kochalam. Milosc potrafi byc slepa.Ale gdy milosc odeszla zaczelam myslec rozumem- nie sercem. I to jest wlasnie lek na tego typu zwiazki. Mysl rozumem a nie sercem. Strach byc z facetem niezrownowazonym psychicznie. A zalozyc rodzine?Tym bardziej... Czas pomyslec o sobie i swoim dobru. Szkoda marnowania zycia dla takiego gada. Ja podjełam decyzje. Niedlugo zaczynam nowy etap w zyciu. Sama, czy z kims? Wszystko odpoczątku? Na pewno bedzie ciezko, ale w koncu bede mogla w pelni cieszyc sie z zycia i czerpac radosc garsciami!! Kobitki! Nie dajmy się zakompleksionym facetom! Mamy być i drugimi mamuśkami? Tak nie można. Trzeba wziąć swoje życie w garść!

Niestety zgadzam się z większością. "Takie osoby" nie powinny wiązać się z nikim 

aha czyli osoby chore psychicznie najlepiej wywalić w kąt, ble? Dla mnie to wygląda jakby był zwykłym chamem  i dziwie sie, że psycholog robi jakieś diagnozy skoro z nim nigdy nie rozmawiala (bynajmniej tak to zrozumialam po tym, jak to przestawilas ) i to nie ona jest od diagnoz tak naprawdę, tylko psychiatra. TYLKO on może to stwierdzić na sto procent, ustalić leczenie etc. Najczęściej osoby z zaburzeniami psychicznymi nie widzą w sobie problemu, więc skoro twój partner widzi, to coś mi tu śmierdzi, ale to dobrze, skoro widzi niech się zgłosi do psychiatry, skierowania nie trzeba

Pomimo, iż istnieją specjaliści i ośrodki terapeutyczne deklarujące możliwości leczenia psychopatii, chyba większość klinicystów zgodzi się ze mną co do tego, że próby psychoterapii dyssocjalnych zaburzeń osobowości są skazane na niepowodzenie.

Po pierwsze - ze swej natury psychopata nie wykazuje żadnej motywacji do zmiany. Nie uważa się nigdy za zaburzonego, jest przekonany, że wszelkie podejmowane przez niego działania są najzupełniej uzasadnione i racjonalne, zaś wszystkie niepowodzenia w najróżniejszych dziedzinach życia - zawinione są przez czynniki od niego niezależne.

Po drugie - psychoterapia w jakiejkolwiek postaci jest zawsze pewną formą uczenia się określonych zachowań, zaś uczenie się, polegające na wnioskowaniu z określonych doświadczeń, u psychopatów jest z definicji głęboko zaburzone.

Po trzecie - w psychopatycznej strukturze uczuć i przeżyć nie ma miejsca na jakąkolwiek pokorę i uznanie własnej winy czy własnych niedoskonałości, a przecież bez takich zjawisk jakakolwiek zmiana nie jest możliwa.

Po czwarte - psychopata rzadko kiedy potrafi być szczery, nawet - a może zwłaszcza - wobec samego siebie. Oszukiwanie, krętactwa i manipulowanie wszystkim, co żyje, to jego chleb powszedni. Swoją postawą i zachowaniem potrafi doprowadzić do rozpaczy każdego psychoterapeutę, zwłaszcza, że psychoterapeuci to nader często ludzie szczególnie wrażliwi i mało odporni (cóż za herezja z mojej strony...). :-)

Próby leczenia psychopatów bywają oczywiście podejmowane, lecz ich skuteczność opisywana w nawet najbardziej optymistycznych raportach jest niezwykle mizerna.