Temat: Pierwszy związek... O co tu chodzi?

od razu zamieszkaliscie razem. Nie daliście sobie czasu na zdobywanie siebie. Poznawanie sie. Na randkowanie. Moze teraz te braki wychodzą? Wszystko o zadzialo sie za szybko.

Mieszkalismy razem 2msc,bo mielismy taka mozliwosc,okazje (traktowalismy to, jak wakacje, w szczegoly nie bede wnikac)

Uwaga będę staroświecka .. Serio po miesiącu zamieszkałam z facetem ?! SERIO ? Po miesiącu jedyne co można powiedzieć to że "raczej się kogoś zna" a nie rozwierać kolana przed nim ... Tym bardziej że nie jesteś pewna swoich uczuć .. I tak popłynęłaś ostro - jestem w szoku.

nic na sile kazdy jest inny i moze ty potrzebujesz czasu zeby sie otworzyc, ale jesli nie czujesz teg czegos to daj spokoj chlopakowi i nie marnuj mu czasu to nie fair

Nie czujesz tego, ale dajcie sobie czas... Co prawda miłość się buduje stopniowo i na pewnych fundamentach, ale to chodzi o coś więcej niż 'spokojny związek'.. o namiętność i 'szaleństwo' za kimś.. ja tak uważam

Też zgadzam się, że za wcześnie na takie kroki... Myślę, że właśnie z tego pośpiechu wynika Twoje niezdecydowanie. 

Nie bardzo wiem co radzić. Wydaje mi się, że chłopak jednak powinien się dowiedzieć o Twoich przemyśleniach. Pewnie poczuje się zagrożony, ale może razem jakoś to rozpracujecie.

Nie wyobrażam sobie po miesięcu zamieszkać z facetem… Ja się znalam z moim chłopakiem rok zanim zaczęliśmy być razem. Jak pierwszy mi powiedział,że mnie kocha a ja mu to ''odpowiedziałam'' dopiero po pół roku,także to uczucie też może przyjść z czasem :)

Namietnosc to u nas jest...Moze faktycznie wyjawie mu swoje watpliwosci,bo w sumie planujemy razem zamieszkac...Kolezanka mowi,ze zanim weszla ze swoim obecnym chlopakiem z zwiazek poczatkowo przyjaznili sie i od momentu sparowania, dopiero po kilku miesiach zrozumiala, ze kocha...Wiem ,ze szybko sie to zadzialo i dzieje, ale ja mieszkam w toksycznym domu,z ktorego chce sie uwolnic i on tez chcialby sie usamodzielnic.

moze ja sprzedam swoje 3grosze:) otóż, gdy zaczęliśmy spotykać się z Moim M. Ja nie czułam miłości, choć On wyznał mi to juz pierwszego dnia:) czułam ze jest to facet idealny, miły, mądry, zaradny, nie pozwalal mi nawet na chwilę zapomnieć jaka jestem wyjątkową. Było mi bardzo miło,ale nie kochałam,raczej poprostu lubialam :) stwierdzilam raz kozie smierc, dajmy sobie szansę, a nóż widelec cos z tego będzie :) no i tak oto w listopadzie pyknie nam 2 lata związku,planujemy dziecko, zamieszkalismy oficjalnie razem po ok5msc :) kocham Go najbardziej na świecie, na wszystko potrzeba czasu, ja zakochiwalam się w Nim powolutku,za to teraz nie wyobrażam sobie życia bez Niego. Tak więc dajcie sobie czas, nic nie tracisz, zapewniam Cię ze bardziej zalowalabys że nie dałaś szansy sobie,wam,aniżeli za jakiś czas stwierdzisz że nadal nic między wami nie ma..:)