Temat: Siostra i jej stosunek do mojego dziecka

Ja miałam podobny stosunek do dzieci przyjaciółek, nie lubię, brzydzę się jak się ślinią i nie dotknę. Trzeba uszanować.

nie kazdy musi lubić dzieci i nikogo do tego nie zmusisz. Nie rozumiem twoich pretensji. Ja np. tez nie lubie i zwyczajnie nie lubie nawet ich dotykac. Krzywdy siostra nikomu nie robi, twojemu dziecku tez, wiec zastanow sie o co Ci chodzi. A to porównanie do psa, ktore "poglaskała" - beznadziejne, ja kocham zwierzeta, dzieci nie lubie - a potworem nie jestem

+ brzydze sie zwyczajnie slina, kupa itp. malych dzieci

Jak dla mnie to nic w tym dziwnego. nie lubi dzieci to dlaczego miałaby na siłę udawać, że jest inaczej. Nie ważne czy to dziecko siosrty czy obce. U mnie jest taka sama sytuacja. Mój brat nie lubi dzieci i tez nigdy tego nie ukrywał. Jak pierwszy raz się spotkaliśmy i byłam już z synkiem, to właściwie raz na niego okiem rzucił z odległości 5 metrów :) Mnie to nie razi, bo to taki człowiek i naprawdę nie wymagam od niego, by w nowej sytuacji zmieniał swoje poglądy i zachowanie. Aha, też zwraca większa uwagę na psy, bo je po prostu lubi :)

Aaa ja bym się zachowywała normalnie. logiczne, że dla Ciebie dziecko jest ważne, więc nie będziesz teraz biegała i uważała, żebyprzypadkiem na odcisk siostrze nie nadepnąć. Ty uszanuj jej poglądy, a ona nievch uszanuje Twoje. Co do spacerów no to faktycznie może być problem, bo prosząc siostrę o wyjście z dzieckiem sprawisz, że będzie zakłopotana i do tego zestresowana, nie będzie wiedziała jak sobie poradzić, np. kiedy dziecko zacznie płakać. Choć przyznam szczerze, że gdybym była w Twojej sytuacji to bym po prostu zapytała siostry czy by Ci nie pomogła. Powiedz jej, że ją rozumiesz, ale chciałabyś wiedzieć czy możesz na nią liczyć. I zaznacz, że jeśli czuje, że nie to jak najbardziej ją rozumiesz i nie ma sprawy. Nigdy nie zaszkodzi zapytać, i do tego będziesz wiedziała na czym stoisz.

Jak dla mnie nic w tym dziwnego. Jeżeli nie lubi dzieci to nie chce z żadnym przebywać. W dodatku może się chusteczki brzydzić, w końcu każdy ma inny próg tolerancji, jednego ona nie będzie obrzydzać w ogóle, drugiego bardzo. Dziwne dla mnie by było gdyby nie lubiła dzieci, a jednak na siłę zmuszała się do przebywania z dzieckiem wbrew sobie - chyba oczywiste, że osoba która nie chce dziecka wziąć na ręce i go dotknąć świetną opiekunką nie będzie. Nie oczekuj, że zostanie z dzieckiem nawet na godzinkę, to nie jest jej problem, że nie masz z kim dziecka zostawić. Okrutnie brzmi być może, ale jakby nie patrzyć nie ma żadnego obowiązku pomocy - miło by było gdyby się go podjęła, ale przecież nie musi tego robić. Natomiast nie rozumiem tej kwestii zostawiania dziecka w pokoju gościnnym (zakładam, że nie prosisz o pilnowanie go, tylko jesteś tam Ty, mąż, babcia, dziadek) - mieszkacie razem, więc siostra jest takim samym domownikiem jak dziecko. Skoro ona może przebywać w tym pokoju to dziecko też, nie widzę różnicy. 

Ja za dziećmi poniżej 4/5 lat nie przepadam, co najwyżej uśmiechnę się z daleka albo porobię miny żeby dzieciak się pośmiał  ;-) Na ręce nie biorę, brzydzę się śliny i innych wydzielin, krzyki i płacz są dla mnie nie do zniesienia. No są tacy ludzie, trzeba to uszanować, Twoja siostra dystansuje sie od dzieciaka ale nie ma w niej wrogości. Odczekaj, może przywyknie albo jak dzieciak podrośnie to trochę zmieni stosunek.

Jak dla mnie to można nie lubić dzieci i droga wolna, ale straszne popisy robi, jakby miała 5 lat i blond kręcone włosy. Akcja z chusteczką? Haha no ludzie proszę, mogła wcale nie podnosić, ale czuła potrzebę popajacować. Siostra ewidentnie chce się popisać tym jak bardzo nie lubi dzieci, jej wybór. 

Ja bym olała, to jest dom Was wszystkich, jak rodzicom nie przeszkadzają zabawki to co się będziesz przejmować? O pomoc prosiłabym tylko naprawdę w razie potrzeby, ale wcześniej zapytaj czy pomogłaby jakby się paliło.

nie dziwie się jej. też nie lubię dzieci, obrzydzają mnie i nie chcę przebywać w ich towarzystwie. 

Niestety się zgadzam. Chociaż to, że nie podniesie nawilżonej chusteczki no też bez przesady z tym progiem wrażliwości... Jednak mieszkacie tam na takich samych zasadach pewnie, więc musicie się nawzajem tolerować- ona Twoje dziecko, a Ty jej brak zainteresowania nim.

Zgadzam się jednak z tym, że trochę te jej popisy są na siłę.