Temat: Dylematy nastolaty ...

Witam, chyba pora i na mnie by wylać swoje żale ... 

Otóż mam 23 lata nigdy nie byłam w związku, spotykałam się z różnymi facetami, z jednymi dlużej z drugimi krócej, albo w ogóle raz i nara... Problem polega na tym, że już doskwiera mi strasznie śamotność, jestem gruba, ale wiem doskonale o tym i nie raz słyszałam, że buzię mam "laleczki" - tak twarz mam ładną, charakter też niby jest ok, mam dużo kumpli, a koleżanki raptem dwie... Tyle, że już sama nie wiem co jest ze mną nie tak pomijając to, że jestem gruba... Uprzedzę, że jestem na diecie, ale nie zrzucę tego w ciągu jednego miesiąca by przebierać w facetach (dodatkowo choruję na niedoczynność tarczycy i PCOS, ale WIEM, WIEM to mnie nie tłumaczy). Wracając do tematu, spotykałam się z różnymi facetami takimi naprawdę przystojnymi, którzy w moich oczach byli idealni, takimi którzy mieli wady, których w żaden sposób nie dało się udoskonalić, bo to co zostało już naprawione pozostawiało i tak wiele do życzenia, jak i z takimi gdzie sama zastanawiałam się "Co ja z Nim robię", ale wychodziłam z założenia, że każdemu należy się szansa. Jakoś mi ciężko uwierzyć, że na wszystkich tych facetów żaden nie chciał mnie poznać lepiej (tj. dłuzej niż 2/3 miesiące). Nie wiem czy problem polega na tym, że bije ode mnie brak pewności siebie, brak akceptacji własnego ciała, czy może jestem zbyt luzacka w stosunku do nich, ale nie potrafię udawać słodkiej idiotki, która chichocze pod nosem i zalotnie trzepocze rzęsami... Nie mogę o tym porozmawiać z rodzicami, bo ich jedyna rada jest taka by pozbyć się cielska, a ja to wiem, tylko potrzebowałabym wsparcia, słowa otuchy, pocieszenia... 

Przepraszam za chaos w tym poście, ale chyba chciałam się komuś wyżalić...