Temat: Stracone pieniądze.

tak juz bywa, ze rodzice nie zawsze podejmuja dobre decyzje. Jestes dorosla, skup sie na swoim zyciu. Bedziesz sama zarabiac na siebie, to inaczej kiedys spojrzysz na to.

Z czego się tu cieszyć? Mieszkam na wsi do uczelni jest godzina drogi nikt u mnie nie wynajmie. Ja sie jeszcze uczę a gdy to sie stało miałam 12 lat. Więc jaka praca? A przez to musiałam kupować tańsze ubrania,kosmetyki itp. 

Masz rację! Ja nie wyobrażam sobie bym całe życie ciężko zapieprzała a potem nie móc sobie nawet szminki kupić, bo przez  głupotę wydac w coś z czego nic nie mm i stoi nieużywane.

Boże co cię obchodzi to na co wydaje pieniądze twój ojciec. Pracował na nie i ma prawo je wydać tak jak chce i tyle. Tym bardziej że nigdy niczego ci n ie brakowało. Jeśli chcesz decydować o pieniądzach to idź do pracy :) (zakładam że nie pracujesz, jeśli się mylę to tym bardziej zajmij się swoją kasą).  

Może sobie nie wyobrażasz, ale takie rzeczy się po prostu zdarzają. Nikt nie jest w stanie przewidzieć co się stanie jutro. Dziś masz na obiad kawior a jutro możesz jeść chleb ze smalcem . Pomyśl, ze Twój ojciec chciał dobrze, z pewnością sam żałuje, ze tak się stało. Nie tylko rodzice podejmują złe decyzje, dzieci również, a nawet częściej niż rodzice. Może po prostu sprzedajcie dom i kupcie cos mniejszego bliżej miasta.

Aby cos osiagnac trzeba cos poswiecic. Przyjdzie czas ze bedziesz wdzieczny ojcu za to czego sie dorobil. Pmysl sobie tak ze te drozsze ciuchy i tak byly by juz zchodzodze, kosmetyki dawno na smietniku a dom stoi i stal bedzie.

Jakbym miała liczyć głupoty finansowe, które popełnił mój ojciec, to bym osiwiała. To u Ciebie to jeszcze nie jest taki straszny dramat, bo zawsze można dokończyć remont i jakoś to użytkować. A jeśli chodzi o wynajem, to ludzie często się rozglądają za mieszkaniami, choćby i na wiosce, bo prawda jest taka, że mieszkań brak - zwłaszcza w małych miejscowościach, czy właśnie wsiach. Na kupno młodych ludzi nie stać, a chcieliby iść na swoje, z dala od własnych rodziców. Nie załamuj się - nie macie już tych wydanych pieniędzy, ale one się nie przejadły ani nie rozpierzchły w przestrzeni, tylko są nad Waszymi głowami, namacalne, w postaci tego nieszczęsnego piętra.

Jakby chciał kupić pięć ton czekolady, stać na rynku i rozdawać ją ludziom, to Tobie nic do tego. Człowiek, który pracuje wiele lat dysponuje swoimi pieniędzmi tak, jak mu to sprawia satysfakcję w danej chwili, kiedy to robi. Zwyczajnie, dla zdrowia psychicznego. Popracujesz 30 lat, to zrozumiesz.

Raz, ze strata to by byla, gdyby te kase przepil lub w karty przegral. A dwa- miec pretensje do kogos, ze swoje pieniadze wydal a Ty nie masz na szminke???? Hehe