Temat: prosze o pomoc..inaczej zwriuje a moja rodzina sie rozpadnie..:(

Dobrnęłam do końca i jedyne co mi przychodzi na myśl, to to, że po prostu dałaś się sponiewierać i jeszcze uwierzyłaś, że to wszystko Twoja wina. Nie możesz tak! Ta rodzina Cię wykończy psychicznie! Wiem, że łatwo mówić, ale najlepiej byś zrobiła jakbyś zabrała dzieci i wróciła do swojej rodziny, bo tam nigdy nie bedzie Ci dobrze, nigdy nie będziesz szczęśliwa. Mąż Ci szczęścia nie daje, jedyne co Ci daje szczęście to dzieci, więc lepiej zabierz je z tego chorego środowiska jak najszybciej. Bo dla mnie to jest chore, że mąż kocha bardziej siostrę niż Ciebie. To Tobie ślubował, że będzie w zdrowiu i chorobie, na dobre i na złe... A teraz wychodzi na to, że ślub brał ze swoją siostrą... Kochana, uciekaj stamtąd jak najszybciej, to jedyne wyjście, które ja widzę...

po prostu wróć do polski i zacznij wszystko od nowa tu masz swoją rodzine zabierz dzieci i wracaj

zgadzam się w 100 % z little0angel

Jedyne co mogę napisać to straszne współczuję takiej sytuacji, podziwiam Cię że tak długo dajesz radę. Jesteś bardzo silną kobietą!! Pamiętaj o tym dla siebie samej i swoich dzieci, bo inaczej załamiesz się. Współczuję takiego męża w którym nie masz oparcia. Nie daj się kochana.

Korbaaa... przeczytałam całość i nie wiem co mam napisać... sytuacja koszmar. wiem, zę trzeba ze sobą rozmawiać, ale czemu Ty masz ciągle wyciągać rękę? postaraj się być niezależna, znajdź sobie jakieś hobby, chodź na spacery z dziećmi, żeby mąż poczuł się troszkę zazdrosny. pokaż że jesteś ciągle silna. facetom nie można okazywać słabości. może ona czuje w Tobie rywalkę? wkońcu była jedyną kobietą w jego życiu..

Nie zbłaźniłaś się droga.
Żyj dla siebie i swoich dzieci. Przemyśl i przeanalizuj ewentualny powrót do Polski, do swojej rodziny. Twój mąż, z tego co piszesz znęca się nad Tobą psychicznie. Nie pozwalaj mu tak się traktować. Wiem, że dzieci potrzebują ojca, potrzebują pełnej rodziny, ale potrzebują też zdrowych relacji, miłości.
Myślę, że już wiele zrobiłaś, aby "uzdrowić" Wasze relacje. Poświęciłaś swoje marzenia, rodzinę. Teraz nich Twój mąż się postara, niech pokaże, że mu też zależy.
Takie jest moje zdanie, ale decyzję musisz podjąć sama. Dasz radę. Już i tak wiele przeszłaś. My kobiety jesteśmy silne.

PS Jeśli mogę zapytać...gdzie mieszkasz? W jakim kraju? Też jestem za granicą, w Irlandii.

Jak masz mozliwosc to obejrzyj sobie polski film pt.'PLAC ZBAWICIELA' ,moze pomoze Ci podjac decyzje zeby wrócic jak najszybciej do polski do rodziny. Jak mąż nie szanuje zony to takie małzensto nigdy nie bedzie udane.

W ogóle nie rozumiem, gdzie by miała być jakaś twoja wina. Przecież nie kazałaś wybierać mężowi między sobą a jego siostrą. Ale tak naprawdę to ty powinnaś być dla niego najważniejszą osobą, bo tworzycie rodzinę i macie razem dzieci. Co nie znaczy, że ma siostrę ignorować, ale ty powinnaś mieć zawsze pierwszeństwo jako jego żona i matka jego dzieci.
Jedyne co mi przychodzi do głowy, to że skoro siostra Twojego męża wychowywała, gdy zmarła ich matka, może za bardzo wczuła się w rolę matki - a matki często bywają zazdrosne o synów, o to, że inna kobieta im ich zabiera. Może to o to chodzi. Z tego co opisujesz, nie widzę żadnego logicznego powodu, dlaczego jest taka dziwna sytuacja, dlaczego ta siostra tak dziwnie się zachowuje.
Trudno też coś poradzić... szkoda, że nie jesteś w kraju, gdzie miałabyś blisko wsparcie rodziny. Może trzeba rozwiązać ten problem między Tobą a mężem, najwidoczniej on nie potrafi z Tobą rozmawiać i wysłuchać Twoich racji, może przydałaby się jakaś małżeńska terapia, tylko nie wiem, czy tam gdzie jesteście macie taką możliwość. Coś tu ewidentnie jest nie tak, jak powinno być.
Być może z jakiejś przyczyny Twój mąż sobie ubzdurał, że chcesz, żeby nie kontaktował się z siostrą i może stąd wynikają te wszystkie niemiłe sytuacje. Nie mam innego pomysłu, o co może chodzić.

Wrocic do Polski bedzie ci ciezko, moze na razie o tym nie mysl. Walczyc o milosc to brzmi pieknie ale w twoim wypadku to juz chyba dawno powinna bylas zrezygnowac, bo to jest bardzo ciezka milosc i ciezki zwiazek. Nic sie w nim nie zmieni jesli sie nie rozstaniecie choc rozstac sie tez nie latwo. Wspolczuje ci i mam nadzieje, ze podejmiesz odpowiednia decyzje.