Temat: Brak znajomych, tylko chłopak, kryzys w związku...

Coz, kazdy ma swoje zycie. Po pracy marze, zeby znalezc sie w swoim cieplym, przytulnym domku i byc blisko mojego faceta. Tych wspolnych chwil jest niewiele. I ja tez nie mam checi przy takim trybie zycia ganiac jeszcze po kominkach, dyskutowac przez telefon lub pisac przez jakies netowe komunikatory. Nawet jak trafi mi sie chwila samotnosci to bardzo je lubie - wtedy cwicze lub sprzatam czy czytam. Nie wiem dlaczego az tak bardzo zalezy Wam na wieziach kolezenskich? A prawdziwe przyjaciolki to tylko w filmach typu Seks w wielkim miescie:)

hmm, u mnie to samo. ale jeżeli to ma być dorosłość, to to przełknę. też przeprowadziłam się do innego miasta, całkowita zmiana towarzystwa, 0 znajomych ludzi. został mi tylko tż i jego znajomi. znam też mnóstwo innych ludzi, ale nie chciałabym z nimi spędzać wolnego czasu. moje koleżanki z którymi się zaprzyjaźniłam tu wyprowadziły się do innych miast. na co dzień skupiam się na sobie i nauce, nie brak mi nikogo, jestem typowym introwertykiem. nie mam za to problemu iść na imprezę i zawierać znajomości, ale to nie są ludzie z którymi chciałabym poplotkować i wypić kawę. jestem tu 4 rok i tak to wygląda. no cóż, może to po prostu nie jest podstawówka, gimnazjum czy liceum, gdzie dziewczyny prowadzają się w grupkach :D. garną do mnie sami faceci i mnie podrywają, a dziewczyny wokół nich łypią na mnie spod oka, więc raczej na koleżankę nie mam co liczyć ;p

Byłam w podobnej sytuacji. Dodam, że mieszkam zagranica, a mój były odizolował mnie od kogo mógł. Tu w UK trzymam się od rodaków z dala, ponieważ wiele razy się przejechałam na znajomościach z kimś, kogo widuję tylko i wyłacznie z powodu tego samego pochodzenia.

Teraz znajomych mam wielu, przyjaciół mogę zliczyć na palcach jednej ręki. Zauważyłam, że ludziom coraz ciężej jest zawierać nowe znajomości, trochę tak, jakbyśmy zapominali powoli, jak się ze soba komunikować. Wyglada na to, że w dobie portali społecznościowych, smartfonów i forów internetowych paradoksalnie stajemy się coraz bardziej samotni.

A zdajesz sobie sprawę, że znajomi z pracy moga myśleć dokładnie tak jak Ty - że masz swoje życie poza pracą?

Tym sposobem mamy całe rzesze ludzi samotnych, bez przyjaciól, o których inni myślą, że mają udane życie towarzyskie, błędne koło, a ktoś musi pierwszy wyciągnąć rękę :)

Nie bój się samotności. Ja uważam że Sama dla Siebie jesteś największym i najszczerszym przyjacielem i wrogiem bo jesteś ze sobą 24 godziny na dobę. 

Ja jestem Sama  mieszkam Sama z dala od rodziny nie mam przyjaciół ani chłopaka w pracy tylko 2 w miarę życzliwe osoby . Przez liceum miałam tak jak ty problemy 7 powodu wagi.

Pozdrawiam ciepło. 

Jak ten związek na prawdę się sypie to jednak bez sensu w nim być. Jeśli mówisz to pod wpływem np. jakiejś kłótni, a jednak na ogół jest fajnie to zostań przy nim. 

mam tak samo jak ty. Tylko, że mój chłopak ma tylko 2 kolegów bez dziewczyn, wiec tez to grono znajomych dupy nie urywa. A ja nie lubię nawiązywać bliższych kontaktów z ludźmi i tylko czasami odczuwam ten brak kogokolwiek,  ale to szybko mija.  Z resztą często starcza mi pogadanie z kimkolwiek w pracy czy uczelni. 

hmnn spróbuj spędzać czas sama. Co w tym dziwnego pójść na film do kina, czy do kawiarni z dobrą książką. Basen siłownia. Ludzi jest mnóstwo, nie trzeba ich szukać na siłe. poświęć czas sobie, własnym przyjemnością:) wiem, że łatwo się mówi. Owszem łatwo- bo sama powieliłam ten błąd co Ty:) i zmieniłam nastawienie, podejście do "samej sobie" i odnalazłam siebie. Praca, studia- są zapewne dziewczyny które mają podobne zainteresowania co Ty:) ja np. w pracy rzuciłam hasło, czy któraś nie pójdzie ze mną na siłownie czy basen:) zaczeło się od tego, później samoistnie wyszły jakieś wypady do knajpki czy coś :) Możesz zaproponować wspólne zakupy, bo raźniej, dwa- zawsze Ci posłuży radą, doradzi:) ludzie lubią komplementy, łechta ich to, nie oszukujmy się- to jedna z podstaw przyswajania sobie ludzi np. że ich zdanie ma znaczenie, to kluczowe w relacja z drugim człowiekiem, aby go docenić, zauważyć- tym się zyskuję pewną sympatię. Naturalność i uśmiech. Z życie do życia:) 

Zrób coś zwariowanego, coś na co nigdy byś się nie odważyła, co napawa Cię lękiem, strachem przed okryciem się wstydem. Coś szalonego pozytywnie,oczywiście:) Polub siebie, bo masz bardzo niską samoocenę. Chłopak nie czyni Cię wyjątkową:) nie musi, bo już sama w sobie taka jesteś, najważniejsze żebyś to zrozumiała:) Pozdrawiam :)

gdyby nie to, że chcesz z nim zerwać poradziłabym Ci zakumplowanie się z dziewczynami kolegów, ale to już nie ma sensu, więc pozostaje szukanie zupełnie nowych znajomych

całkowicie się zgadzam. na takim towarzyskie zależało mi gdy chodziłam do liceum, teraz wsytarczy mi mój mąż i od czasu do czasu spotkanie z kuzynostwem i rodzeństwem.

i nie bój sie robić z faceta najważniejszej osoby,  bo w trudnych chwilach tylko on i rodzina ci pomogą, a ci dobrzy znajomi oleją