Temat: wasza nadwaga a związek

Nie jestem wzorem idealnej figury, mam nadwagę (nie wiem dokładnie ile, ale nie jest to dużo, podobnie jak u Ciebie) i nie wpływa to kompletnie wcale na mój związek. Co więcej, mój mówi mi, że jak już chcę chudnąć, to jakoś naprawdę minimalnie, bo mam taki typ figury, że nawet parę kilogramów na plusie nie odbiera mi atrakcyjności. I ciągle słyszę, że jestem piękna, że uwielbia mój tyłek, piersi itp. Tak naprawdę wszystko siedzi w głowie, dopóki nie zaakceptujesz swojego ciała w każdym wydaniu, dopóty tak naprawdę nie będziesz się czuła ze sobą dobrze.

nie mam problemow, rozbieram sie normalnie przy facecie, pozwalam dotykac moje cialo.

W Twoim przypadku to nie jest nadwaga  nie chodzi mi o Twoje postrzeganie, a o fakty.

Ja przy 157cm ważę 68kg, więc troszkę tu i ówdzie mam, ale proporcjonalnie. Mój facet jest fanem moich piersi i pupy, na dodatek przy nim utyłam 6kg (wcześniej ważyłam 62, zanim zaczęłam z nim chodzić na randki), a on nie widzi różnicy i mówi, że jakby mógł decydować to nie chciałby żebym chudła. Czuję się przy nim piękna i sprawia mi wiele radości. Często chodziliśmy po swoim pokoju nago i delektowaliśmy się swoim widokiem :D. Kompleksy dalej mam i szczerze nie chciałabym się ich pozbyć, bo to jednak temperuje charakter. Trzeba zaakceptować to czego zmienić nie możesz (np. brak talii itp), to co zmienić możesz (nadprogramowe kilogramy)... przecież nic na przeszkodzie nie stoi.

Ja 6 miesięcy temu urodziłam córkę. Przytyłam w ciąży prawie 15 kg. Po porodzie mi zeszło trochę ale dodatkowe kilogramy zostały. Pierwszy seks po porodzie wspominam miło ale było inaczej niż przed ciążą. Dodatkowe kilogramy powodowały, że się blokowałam. Nie byłam taka sama jak kiedyś, cały czas myślałam o tym jaka jestem gruba. Później wzięłam się za siebie i wraz z utratą kilogramów miałam coraz więcej pewności siebie. Może nie wyglądam perfekcyjnie ale w końcu zaczęłam się czuć ze sobą dobrze i seks się poprawił. Jest mega. Dla mnie lepiej niż przed ciążą. Zresztą dla mojego partnera też :) Dalej pracuję nad sobą i z każdym dniem wyglądam coraz lepiej :) Zresztą mój facet zawsze mi powtarzał, że jestem piękna i że mam wspaniałe ciało. Nawet jak byłam gruba po porodzie to mi prawił takie komplementy. To miłe.  Skoro jesteś zgrabna to ja bym tylko popracowała nad brzuchem. Też nie lubię swojego ale nauczyłam się go tolerować i nie jest tak źle :)

ale teoretycznie ty nie masz nadwagi....ja wazac nawet ook 80 kg czulam sie pewna siebie i atrakcyjna (nawet bardziej niz teraz)i nie mialam kompleksow na punkcie swojej wagi, mysle, ze wszystko zalezy od ciebie i tego jak ty siebie postrzegasz....

ja czułam się okropnie ( przy 90 kg ), a moj chlop, jak na zwlosc, ciagle mnie trącał..zupełnie tego nie rozumiałam, ale powstrzymywałam się od komentarzy typu " no co Ty, przeciez jak ja wygladam "... nigdy tego nie rozumialam i nie zrozumiem. teraz jest duzo lepiej, mąż dalej mnie ciągle trąca, a ja chudnę ;)

przy twoim wzroscie wazylam troszke wiecej ale nie mialam zgrabnych nog ani pupy, a sasiedzi pytali czy jestem w ciazy taki mialam brzuch...i nigdy nie mialam w zwiazku takich problemow, ani codziennych, ani lozkowych. przebieralam sie przy facecie, kochalismy sie tylko przy swietle. nie rozumiem po co tal robic skoro mezcsyznie sie podobasz....

W żaden sposób nadwaga u mnie nie wpływa na związek. Jak poznałam chłopaka ważyłam 65kg/180cm. Po wypadku samochodowym przytyłam do 92kg (Kilka miesięcy  na lekach bez sportu) relacje  w życiu codziennym i łóżkowym zostały takie same. Chłopak zakochany po uszy, zawsze powtarza mi że jestem najpiękniejsza i najcudowniesza- nawet w dresie, 

A ja mialam tak jak Ty , przez pol zycia ,  sie wstydzilam , tego jaki mam brzuch plus dodtakowe rozstepy po ciazy wiec potrafie Cie zrozumiec,  w 5 latenim zwiazku  przez 3 lata  kochalismy sie jak ja bylam w koszulce ,  bylo nie rusz nie dotykaj , nigdy  wspolnego prysznica ...  pomimo akceptacji , komplementow  to nic nie dawalo . I tez nigdy nie narzekalam  na brak zainetersowania  ze strony mezczyn , malo tego  w  codziennych sytuacajach jestem raczej pewna siebie  kobieta . Jednak  wtedy  mialam  blokade w glowie  i nic ani nikt nie potrafil tego zmienic w sprawach lozkowych . Z czasem chyba jak dojrzalam  ;) mam juz 27 lat  zaczelam patrzec na to troszke inaczej ,  akceptowac siebie ,  cwiczyc dla siebie ,  dbac o siebie i  zmienilam myslenie . Nadal nie podoba mi sie  moj brzuch ,   ale taki mam , po ciazy po cesarce i nic  z tym nie zrobie . Musze to zakceptowac . Duzo wysilku mnie to kosztowalo , spojrzec na siebie troszke laskawszym  okiem . Nie mam ladnego brzucha ,ale mam fajne to i to  np .  Nikt nie jest idealny - trzeba pamietac o tym , pozatym kazdy z nas sie zesztarzeje , jedni szybciej drudzy pozniej .... to jak juz bede miala  np te 40 kilka lat to co nici z seksu bo  nie jestem idealana ? a kto jest ???? W tym wszytskim przeciez tez chodzi o uczucie ? akceptacje z drugiej strony ?   Wazne bardzo podobnie do Ciebie 69 kg przy wzroscie 172 . Teraz jestem w innym zwiazku i kilka dni temu poczulam sie jak grubas ... moj facet powioedzial ze nie podobam mu sie cala ,a ja zartem a ze niby co ci sie nie podoba , a on np. twoj brzuch . Przez caly dzien o tym myslalam ... zastanawiama sie jak poczucie wlasnej wartosci ktos  moze poprostu podkopac .... ech ... Glowa do gory , sprobuj sie zakceptowac :D