Temat: no...i mnie zostawił... czemu to tak boli?

Nie wierzę w żadne przeznaczenie ;D

Facet zrywający związek przez gg? Może i dobrze się stało. Pomyśl, jak byłby ojcem waszych dzieci i wspólnie wzielibyście kredyt w banku na mieszkanie?

Wiem, ja  racjonalnie a ty emocjonalnie przeżywasz.

Ale chciałam cię pocieszyć konkretami. Złamane serce leczy czas, a przerąbane zaległości finansowe i tęsknotę dzieciaków za nieobecnym tatusiem, za którego TY musisz się tłumaczyć co leczy? Ano nic. Tylko ciebie wpędza w dół i finansowy i psychiczny.

A on w tym czasie ma własne "problemy" nawiązuje coraz to nowe związki i zrywa przez gg...

ehhh... nie trawię takich facetów... ale racja... z czasem będzie lepiej (też piszę z doświadczenia )... nie łam się :*

Mimo tego, że teraz nam nie wierzysz, naprawdę w końcu będziesz się cieszyć z zakończenia tego związku. "Leczenie się" kimś innym, może zranić tą drugą osobę...Nie pokazuj mu, jak bardzo cierpisz. Boli, więc nie duś tego w sobie. W końcu emocje opadną i spojrzysz trochę inaczej na całą sytuację. Trzymaj się :*

dokładnie wiem co czujesz, dwa miesiące temu zerwał ze mną chłopak. kłóciliśmy się, ale zawsze dało się to jakoś uratować. aż tu nagle pewnego dnia on mi oznajmia, że zwyczajnie w świecie nie widzi w tym sensu, że ja się nie zmienię, on się nie zmieni... byliśmy razem półtora roku, więc mówienie że nie pasujemy do siebie to jak wmawianie biedronce że nie do twarzy jej w czarnych kropkach. na początku tłumaczyłam mu, że zawsze dawaliśmy rade i nieraz przechodziliśmy gorsze rzeczy, ale on się uparł, więc w końcu z bolącym sercem przyznałam mu rację. dalsze dni pamiętam jak za mgłą. nie wiem ile trwało to dokładnie, wiem że każde następne rozpoczynanie dnia męczyło mnie, męczył mnie sam fakt, że mam wstać, normalnie funkcjonować. nie umiałam się ogarnąć, chociaż nigdy nie przywiązywałam zbytniej wagi do tego, czy moje szczęście zależy od faceta czy nie - on po prostu był, a ja ceniłam się jako niezależna dziewczyna. dopiero jego brak mi uświadomił, jak bardzo człowiek może się uzależnić od drugiej osoby. nie zamierzałam wcale wziąć się w garść, chodziłam załamana, nie zalezało mi nawet na tym by się uśmiechnąć, wyjść do ludzi, przyjaciół traktowałam trochę lekceważąco, nie staralam się mieć dobry humor lub chociaż udawać że go mam - po prostu myślałam że mam prawo być zła, mieć gorszy dzień ( który, nawiasem, ciągnął się bardzo długo ). w końcu postanowiłam z tym skończyć. kiedy zobaczyłam, że on ma się dobrze, zrobiłam się zła na samą siebie że tak to roztrząsam, a przecież jestem, no, byłam, zaje*istą laską! pierwsze co - uśmiechnęłam się. sama do siebie. do ludzi. do życia. do śniegu na ziemi. do kubka herbaty. później już jakoś poleciało, choć wcale nie z górki. odnowiłam stare znajomości - wystarczyło, bym spotkała się z kilkoma kolegami, a mój były chłopak CHCIAŁ DO MNIE WRÓCIĆ (!) oznajmiając mi, że nie potrafi beze mnie żyć. wtedy już przestałam sztucznie się uśmiechac. wtedy byłam naprawdę SZCZĘŚLIWA. :) naturalnie, powiedziałam mu, że nie ma czego u mnie szukać. że ze mną się nie zrywa. koniec. :) trzymaj się jakoś, słońce! : * zobaczysz, będzie dobrze! : *

może zabrzmi beznadziejnie, ale on naprawdę nie był Ciebie wart. i wiesz, nie powiem Ci : "nie płacz, wszystko będzie dobrze", bo to są beznadziejne słowa, płacz ile chcesz, ale zastanów się chociaż przez chwilę czy warto...

to dlaczego mu powiedziałaś, że chodzi "o nic" ? trzeba było mu powiedzieć, co myślisz, wygarnąć nawet i tyle.

Ty pisałaś na czarno, a on na zielono, tak..?

Jeśli tak, to uważam - że bardzo źle że się nie chciałaś z nim spotkać. Skoro facet chciał przyjść, porozmawiać,  "dopełnić formalności" - trzeba było się spotkać, a nie zgrywać obrażoną. Nie wiem ile masz lat, ale ja w ten sposób gadałam z chłopakami mając nie więcej niż 16 lat.. teraz jestem już nieco bardziej doświadczona i chyba mądrzejsza.. z pewnością inaczej załatwiłabym tą sprawę.

>>>>>Kiepsko, że wklejasz prywatne rozmowy na forum

I tak nie znamy ani jej,ani tym bardziej jej byłego wiec przeciez nie naplotkujemy nikomu
Poza tym dziewczyna nie szuka tutaj porad dotyczacych dobrego wychowania tylko chce sie wyzalic i dostac wsparcie.

Przykro mi,wiem ze jest Ci trudno,ale pomysl-Tyle fajnych,wolnych facetów wokoło,znajdziesz pewnie niedługo lepszego.Skoro Ci sie nie układało z nim juz pół roku,nie było sensu dalej w to brnąć.Pewnie niejeden facet juz czeka pod twoim domem zeby Cie zabrac na randke!