Temat: Kłamstwa, mężczyźni i moja głupota.

Piszę z nowego konta ponieważ jest mi wstyd tego co zrobiłam.
Może na początku nakreślę siebie,  jestem dość niska, mam ładną twarz, szczególnie oczy i włosy. Od czasów szkoły średniej mam ogromne problemy z wagą. W chwili obecnej ważę 90 kg przy 165 wzrostu i z tego powodu jestem strasznie zdystansowana jeśli chodzi o facetów. (po prostu jestem zdania że żaden nie chciałby tak grubej dziewczyny :))

5-ęć miesięcy temu poznałam wspaniałego faceta o imieniu Karol. Zaangażowałam się w pewien projekt online w którym on również uczestniczy. Od razu zwróciłam na niego uwagę, był całkowitym przeciwieństwem mnie, wysportowany, wysoki, silny, strasznie przystojny i na dodatek ma cudowny głos. Starałam się go unikać tego dnia ponieważ nie byłam pewna że kiedy go bardziej poznam to się prawdopodobnie zauroczę a byłam wtedy jeszcze w związku i nie chciałam komplikacji.
Kiedy już się rozjechaliśmy do domu siłą rzeczy w ramach tego projektu musieliśmy rozmawiać. Były to rozmowy głównie przez skype na konferencji i telefon. Bardzo szybko z nim się dogadałam i zanim zdążyłam się zorientować rozmawialiśmy już po 4 godziny dziennie czy spędzaliśmy cały dzień na sms-owaniu do siebie.
Spędzaliśmy całe dnie mając bez przerwy ze sobą kontakt.
Krótko po tym mój toksyczny związek się rozpadł i po prostu poświęcałam mojej nowej znajomości 100% uwagi żeby jakoś zapomnieć o poprzednich nie przyjemnościach
Bardzo szybko zorientowałam się że Karol liczy na coś więcej i chciał .po prostu mnie zobaczyć. (mieszka 160 km ode mnie)

Powiem szczerze że potrzebowałam strasznie tej znajomości (wiem egoistyczne) i nie chciałam go wystraszyć moją wagą.
Więc wysyłałam tylko takie zdjęcia twarzy czy jakieś nie wyraźne gdzie nie byłam do siebie podobna bądź mało co było widać.
Liczyłam że na jakiś czas mu to wystarczy a ja w tym czasie się ogarnę i do następnego spotkania schudnę (październik).
Jednak bardzo szybko wszystko się potoczyło..  nasza znajomość przerodziła się coś bardziej zażyłego i padały mocne słowa.
Ja mu próbowałam wytłumaczyć że jestem hm.. o większym rozmiarze i że mam z tym wielki problem ale zawsze dopuszczałam bo po prostu wstydziłam się do tego przyznać.
Aż w końcu moja znajoma wysłała mu moje zdjęcia z dzieciństwa (konkretnie okres gimnazjum gdzie wyglądałam świetnie).
On oczywiście cały w skowronkach i jeszcze bardziej zakochany i wydaje mi się że po prostu myśli że jestem jakąś super laską.
A tak oczywiście nie jest...  próbowałam mu wytłumaczyć że nie wyglądam za dobrze i  że nie chce go rozczarować ale on myśli że ja tylko wyolbrzymiam. Czuję się teraz jakby dostał nie moje zdjęcia tylko jakieś innej super dziewczyny.. bo przecież ja już tak nie wyglądam i nawet gdy schudnę to zostaną rozstępy i to coś w głowie.
Strasznie mi na nim zależy, mogę z nim rozmawiać o wszystkim i jeszcze nigdy tak dobrze z nikim się nie dogadywałam ale jest pewna że ja mu się nie spodobam gdy się zobaczymy.. co prawda mówi że nie zależy mu na wyglądzie ale to są tylko słowa.
Wiem jak jest nie ma co się oszukiwać jeśli dziewczyna jest rozmiaru XXL to nie ma szans żeby nie zraziła do siebie potencjalnego partnera.
Dodatkowo on teraz chce do mnie przyjechać (za równo miesiąc) a ja nie wiem co robić.. serio jestem rozdarta z jednej strony marze o spotkaniu a z drugiej jestem przekonana że to będzie pierwsze i ostatnie jak zobaczy jak ja wyglądam.
Obecnie schudłam 5 kg ale nadal pozostaje te 85..  nie mam pojęcia co ja mam robić teraz.
Zwłaszcza że on spędza całe dnie na siłowni i i dba strasznie o sylwetkę więc siłą rzeczy na pewno większe rozmiary go odpychają.
Co mam zrobić? Spotkać się z nim, jak to wytłumaczyć...?