Temat: spojrzenie innych na związek

hej, mam problem z moim chłopakiem, a raczej ze spojrzeniem innych na nasz związek, proszę o radę.

Jesteśmy razem ponad pół roku, znamy się dłużej. Z wyglądu jest raczej przeciętny, ale mnie pociąga. Chodzimy razem na zajęcia, więc mamy też wspólnych znajomych. Często o nim rozmawiałam z siostrą i rodzicami, ale poznali się dopiero kilka tygodni temu. Problem w tym, że w kontaktach z nieznajomymi raczej trzyma dystans, nie odzywa się dużo ani nie uśmiecha, przez co to 'pierwsze wrażenie' nie zawsze jest najlepsze.

Po tym pierwszym spotkaniu z rodziną, nie usłyszałam na jego temat ani słowa, po prostu jakby nikogo tam nie było. Zabolało mnie to, zwłaszcza że chłopaka starszej siostry (też są razem od pół roku) zaakceptowali od razu. Ponadto jak po kilku dniach rozmawiałam o nim z siostrą, powiedziała 'ej, ale…co jest w ogóle nie tak z jego twarzą?' (jej chłopak też nie przypomina modela, a jednak wszyscy go lubią)  Z kolei dzisiaj od mamy usłyszałam, że według niej wygląda na znudzonego (w domyśle: mną) i że chyba jestem dużo bardziej zaangażowana od niego (co nie jest prawdą). w ogóle za każdym razem, jak opowiadam o  nim, co razem robiliśmy i co dla mnie zrobił, rodzina uprzejmie tego wysłuchuje, ale zachowują się, jakby byli do niego dziwnie uprzedzeni :/ a każde osiągnięcie chłopaka siostry jest pozytywnie komentowane i w ogóle często się o nim rozmawia.

Ponadto, po dzisiejszej rozmowie z mamą przypomniałam sobie naszych znajomych, którzy często niby w żartach mówią, że od początku byli zaskoczeni że jesteśmy w związku, że mało do siebie pasujemy, że to jest dla nich dziwne itp. jak zapytałam przyjaciółki czy faktycznie nie pasujemy do siebie, powiedziała że to tylko takie żarty, no ale… Ogólnie oboje jesteśmy lubiani, dużo dobrych znajomych, ale mój chłopak jak ma gorszy humor (rzadko) faktycznie sprawia wrażenie znudzonego wszystkim, co nie zawsze sprawia dobre wrażenie. 

Jednak jak się go bliżej pozna, jest czuły, kochany i baardzo troskliwy (dla mnie zawsze), inteligentny, itp. po prostu czasami brakuje mu tego uśmiechu i otwartości, i może się zdawać gburowaty (na szczęście rzadko tak się zachowuje). Kocham go i jest mi cholernie przykro że nie usłyszałam ani jednego miłego słowa od moich najbliższych, że nie mogą się do niego przekonać, a chłopaka siostry traktują poważnie prawie jako członka rodziny. Planowaliśmy wyjazd za tydzień do mojej rodziny (dziadkowie, ciocie itp), ale zaczynam się bać, że tak samo nie zrobi dobrego wrażenia, nie spodoba im się i będzie to widoczne 

Chciałabym z nim być jak najdłużej, ale boli mnie ten brak wyraźnej akceptacji ze strony bliskich i zaczynam myśleć, czy może faktycznie jest coś nie tak, bo te naprawdę dobrane pary zazwyczaj są powszechnie akceptowane. Czy to ja po prostu nie widzę jaki on jest, czy do siebie nie pasujemy…? Nie wiem, co powinnam zrobić, czy porozmawiać z nim o tym, czy jechać do rodziny… proszę, powiedzcie czy miałyście podobną sytuację i co z tym wszystkim zrobić.