Temat: Facet - leń patentowany.... proszę o pomoc.

Słuchajcie, nie wiem co mam już zrobić... Postaram się streścić moją opowieść, abyście nie musiały czytać nie wiadomo ile.

Jestem ze swoim facetem 2.5 roku, a mieszkamy razem u teściów ponad rok. Kiedyś był to świetny, pomocny otwarty facet, zawsze ale to zawsze mogłam na niego liczyć. Zawsze dużo pracował (fizycznie)- około 9-12 godzin na dobę i czasami 8 godzin w soboty. Obecnie również pracuje w tej samej firmie, ale już krócej - zazwyczaj ok 9 godzin. Od około pół roku, jak nie dłużej coś mu się w głowie poprzewracało.
Gdy go poproszę o cokowielkiek- NA PRZYKŁAD o zalepienie dziury w ścianie (przy oknie), to zawsze mówi później, jutro zaraz i efekt jest taki, że przez 2 miesiące (aż do tej pory) tego nie zrobił. Przypominałam mu się grzecznie , że to jest ważne ,a on do mnie że ja ciągle coś od niego chce i się czepiam.
Przykład z wczoraj: miałam gorączkę, katar kaszel, leżałam w łóżku i poprosiłam, aby przyniósł mi paczkę chusteczek, to z tekstem do mnie, że on teraz nie może BO UWAGA : .................. gra w tibię i tego nie może przerwać...
Już nie wspomnę o pracach domowych typu odkurzenie pokoju chociażby, bo aż boję się o tym wspomnieć jemu, bo mówi że właśnie jest zajęty (gra.....) i ja też mam dwie rączki i mogę to zrobić.... no aż mi ręce opadają.

To jest tylko kilka takich przykładów z naszego życia. Teściowa też mówi, żeby przestał zachowywać się jak dzieciak tylko pomógł mi czasem ( to chociażby ja wyrzucam jego puszki/butelki i brudne skarpetki spod łózka, które tam zostawia, choć wiele razy prosiłam, żeby sprzątał po sobie, a odpowiada tylko:  AHA albo nawet nic mi nie odpowie, zero reakcji).

Gdy próbowałam rozmawiać (naprawdę spokojnie bez krzyków) to mówi, że ja i jego mama uwzięłyśmy się na niego i ciągle coś od niego chcemy co jest nieprawdą....
Naprawdę już nie mam sił do niego.... Myślę już nawet na poważnie, żeby wrócić spowrotem do rodziców.... bo mam dosyć....
czy ja przesadzam? czy każdy facet taki jest?

Pomóżcie....