Temat: Co wy byście zrobiły?

Mam 26 lat i nie potrafię za cholerę poradzić sobie ze swoimi problemami od ponad 7 lat jestem w stałym związku 3 lata ponad po ślubie , dzieci nie mamy.Nasz związek miewał lepsze i gorsze momenty ostatnio przeżywamy poważny kryzys podobno to normalne po 7 latach bycia razem.W sprawach czystko codziennych dogadujemy się idealnie ,bez większych zgrzytów, natomiast sprawy uczuciowe już bardzo kuleją.Mamy odmienne temperamenty nasz sex od początku kuleje i nigdy nie było wielkiego WOW.Dodatkowo parę miesięcy temu zaczęłam, po mimo tego, że jestem w związku odczuwać straszną samotność, zaczęło brakować mi dotyku takiego zwykłego przytulenia i całusa.Bardzo często , rzucałam mężowi tekst w stylu przytul mnie pocałuj,ale robił to według mojego odczucia tak na odczepnego.Pocałunek to był buziak jak u cioci na imieninach bez uczuć od taki cmok.Zwracałam mu uwagę, żeby mnie normalnie pocałował bez skutku.Nie wiem czy to istotne czy nie,ale mąż jest moim pierwszym partnerem , a ja jego partnerką,tak samo miłością. No i tak parę miesięcy temu poznałam kogoś w pracy z początku to były relacje czysto koleżeńskie.Później zaczęły się flirty,nie chciałam tego samo tak jakoś wychodziło. Nocne rozmowy przez fb na tematy zawodowe jak i prywatne. Później z nocnych rozmów wyszły rozmowy dzienne po kilka godzin przed pracą .Później próbowałam go ignorować w pracy , ale widząc jego minę wytrzymywałam kilka godzin tylko ,bo jakoś nie dawałam rady.Próbowałam nie pisać do niego nie dałam rady max 2 dni wytrzymałam.Wchodzę na jego konto na fb,  po kilka razy dziennie ,żeby oglądać jego zdjęcia i cały czas myślę o nim.Wiem ,że nie powinnam tego robić,ale cały czas to robię. Dodam, ze nie jest jakiś super przystojny z wyglądu mi się jakoś specjalnie nie podoba z charakteru tez nie.To w czym tkwi problem,bo to nie jest jakiś pociąg fizyczny.Trwa to jakieś 3 miesiące , albo dużej.Mam jakiś mętlik w głowie i  totalne wyrzuty sumienia ,że zamiast poświęcać czas swojemu mężowi cały swój wolny czas poświęcam innemu facetowi.Nie wiem czy mój związek przetrwa taki kryzys czy kocham dalej swojego męża czy tamtego. Jak się całuje z mężem nic nie czuje,ale nie chciała bym go stracić,bo wiem, że tamten facet nie dorównuje mu do pięt.To M pokazał, ze mogę liczyć na niego zawsze to on jest przy mnie jak choruje.Nie wiem co mam robić, czy ktoś był w podobnej sytuacji.Dodam ,że ten drugi wyznał mi niedawno miłość więc to nie jest tylko takie moje odczucie.Jest 6 lat starszy, z z mężem jesteśmy w tym samym wieku  poznaliśmy się jak mieliśmy po 18 lat.Od razu nadmienię,że do żadnej zdrady nie doszło z mojej strony,nie licząc emocjonalnej. Tylko proszę nie najeżdżajcie na mnie zbytnio, bo to i tak jest dla mnie bardzo trudna sytuacja i nie spie po nocach.