Temat: Zerwaliście bo byliście za młodzi?

Po 1 skoro ciągle się kłócicie to nie sądzę, że on jest pewien, czy chce z Tobą spędzić resztę życia, zresztą sama masz wątpliwości to czemu oczekujesz tego od niego??

Po 2 myślę, że jesteście siebie zbyt pewni, stąd kłótnie, nie doceniacie tego co macie (choć zależy kto wszczyna kłótnie), myślicie lub jedna strona myśli, że tak już zawsze będzie. Wystarczy wprowadzić trochę niepewności to od razu zaczyna się doceniać, oby nie za późno. 

Moja historia jest bardzo, ale to bardzo podobna. Jestem w związku z moim facetem od 16 roku życia. Idzie już 11 rok. Na początku było wszystko super, poznawanie siebie, swoich zachowań (jesteśmy swoimi pierwszymi partnerami od wszystkiego). Po kilku latach wkradła się rutyna, częste kłótnie. Ja miałam poczucie, że muszę się wyszaleć, przyszły studia, nowi ludzie. Było bardzo ciężko, widywaliśmy się jedynie w weekendy. Ja się zauroczyłam w koledze poznanemu przez internet. Było ostro. Ja przemyślałam parę rzeczy i zerwałam kontakt z tym znajomym. Mieliśmy kilka sytuacji, że chcieliśmy zrobić sobie przerwę ale przetrwaliśmy to. Teraz jesteśmy zaręczeni od ponad roku, mieszkamy też od tego momentu razem i jest cudownie. Nauczyliśmy się żyć ze sobą, rozwiązywać konflikty, a dodam, że bywały kłótnie o byle co, jak u was. 

Miała identyczną sytuację. Tyle, że byłam młodsza miałam 19 lat i byłam już w 3 letnim związku, chciałam być z tym chłopkiem a za razem chciałam spróbować coś innego. To chyba była najtrudniejsza decyzja. Wyjechałam na 2 tygodnie żeby odpocząć od chłopaka i wszystko przemyśleć. Wróciłam po 2 ale miesiącach i rozstałam się z nim! To była najlepsza decyzja w moim życiu, przez te 2 miesiące byłam za granicą, użyłam życia jak nigdy, poznałam tam chłopaka, wróciłam do polski (on też) i zaczęliśmy się spotykać już oficjalnie (zakończyłam tamten związek) jestem teraz z nim 3 lata, jesteśmy zaręczeni i planujemy ślub ;) jestem najszczęśliwsza na świecie.
W moim przypadku akurat dobrze zrobiło zostawienie chłopaka i wyszalenie się, znalazłam nową większą miłość.
Jak będzie w Twoim przypadku nie wiem... Moja koleżanka też zrobiła jak ja i żałuje... chciałaby wrócić do tego chłopaka co go zostawiła ale on już jej nie chce...
Zróbcie sobie przerwe na miesiąc Ty zobaczysz czy Ci go brakuje czy nie..

Wielu ludzi w okolicach 20-stki jeszcze dojrzewa, szuka, poznaje siebie - zmienia się. W wieku 18 lat często najwazniejsze jest, że ten drugi człowiek słucha fajnej muzyki, gustuje w podobnych imprezach i nosi fajne glany. 5 lat później można już chciec od życia czegoś innego i może sie okazac, że ten człowiek , z którym jesteśmy po prostu tego nie ma. Przecież nastolatki kierują się w zyciu zupełnie innymi kryteriami niż dorośli ludzie.
Zatem powiedziałabym, że nie rozstawac się dlatego, że "jesteśmy za młodzi" tylko dlatego że "okazało się że w "prawdziwym życiu" potrzebujemy czego innego".
Znam wielu ludzi, którzy pobrali się z miłością ze szkolnej ławki, więc nie sądzę, że wiek czy doświadczenie i ilośc związków mają tu znaczenie. Jeśli wiesz, że z tym drugim człowiekiem chcesz spędzic resztę swojego życia, to jakie znaczenie ma fakt, że nie miałaś 5 facetów przed nim. Po co? Żeby porównac? To nie są jabłka na straganie, albo się wie, albo się nie wie, że to jest związek na całe życie.
Jeśli oboje czujecie potrzebę aby spróbowac czego innego i zakończyc ten związek...

W każdym związku są jakieś spięcia, sama piszesz, że jest fajnie, że chcesz z nim dalej być, po prostu musicie może trochę więcej pracować nad nim, pytanie czy faktycznie on tego też chce.

Historia nie moja.
Poznali sie w klasie maturalnej. Byli dla siebie pierwszmi partnerami. 6 lat zwiazku. Planowali razem przyszlosc, dom dzieci, malenstwo. Ona wyjechala na pol roku za granice na wymiane studencka. Wrocila odmieniona, zdradzila go. On sie zalamal, nei mial co do niej watpliwosci, kochal ja i chcial z nia zyc na zawsze. Teraz ona wyszla za maz za tego pozananego za granica.
Ja tlumaczylam mu ze jej zachowanie to standard. Nie od dzis wiadomo ze na wymianach studenckich to sodoma i gomora. Ludzie wyjezdzaja, puszczaja hamulce, poznaje si enowe osoby ktorych sie calkiem mozliw enigdy wiecej nei zobaczy. Chciala sprobowac czegos nowego i ja sie jej nei dziwie! Cale zycie z jednym chlopem...? Ja bym chyba nei dala rady:/

Jestem w Twoim wieku, w związku jestem 7 lat i mamy ustalony termin ślubu.
Owszem, bywają spięcia, ale tak jest wszędzie. Też się kłócimy o pierdoły, najgorsze kłótnie wychodzą, gdy długo się nie widzimy. Ale co to byłby za związek w którym cały czas byłoby słodko-pierdząco?
Tyle że nasze kłótnie zawsze przebiegają w kontrolowanej atmosferze - nikt na nikogo nie krzyczy.

Nie wiem... moze przesadzasz.
Godzenie się po kłótni jest urocze samo w sobie :)

Wydaje mi się, ze to normalne, ze mam potrzebę spróbowania czegoś innego. I nie, nie chodzi tylko o facetów, raczej o pewien rodzaj beztroski.