Temat: Związek na wypaleniu?

Cześć dziewczyny! Mam problem i liczę, że mi pomożecie.

Jestem w związku długi czas, 8 lat, mam 24 lata. Było raz lepiej, raz gorzej, ale zawsze razem. Teraz wszyscy nasi znajomi biorą ślub, koleżanki są w ciąży, mieszkają razem. A my? Nie mieszkamy razem, nie jesteśmy zaręczeni. Rok temu mój chłopak powiedział mi, że nie chce teraz się ze mną zaręczać, że za kilka lat, była to bardzo burzliwa rozmowa, płakałam, błagałam żeby mnie w ten sposób nie krzywdził, ale on powiedział wiele dobitnych słów. Nie rozstaliśmy się, a w tym roku jemu się odmieniło i chce się ze mną zaręczyć - nagłe zmiany decyzji nie działają na mnie za dobrze.

Jest jeszcze drugi problem. W chwili kiedy mój chłopak zachował się jak się zachował poznałam innego, młodszego od siebie, przyjaźniliśmy się, ale zerwałam z nim kontakt, bo za dużo nas zaczęło łączyć. Minęło od tamtej pory trochę czasu, a ja o nim nie zapomniałam, moja ucieczka od niego nie pomogła.

Dzisiaj mój związek się wypalił do końca, kłócimy się non stop, nic nie jest tak jak powinno i myśl, że jesteśmy ze sobą tak długo już nawet nie pomaga, po prostu oboje mamy siebie już dosyć, chociaż to sprawia, że mam mega doła.

I teraz mam problem co zrobić - zerwać z obecnym chłopakiem i spróbować odzyskać tamtego przyjaciela do którego coś po cichu czuję czy nadal szarpać się i próbować poskładać ten związek z miliona rozsypanych kawałków? To wszystko nie jest na moje nerwy, mam okropne myśli, nie radzę sobie zupełnie. Jak mam wymazać 1/3 swojego życia? To wszystko tak bardzo boli, a jednak nie widzę już ratunku :( Mam żal do mojego chłopaka, że dopuścił do takiej sytuacji, że w takim wieku, po tylu latach razem my tak naprawdę byliśmy obok siebie, a nie razem. Studiowaliśmy w tym samym mieście, a mieszkaliśmy osobno, bo to był jego wybór. Dzisiaj mówi mi, że tego żałuje, a nadal nie zmienia tej sytuacji i zero planów na zmienienie jej. Starałam się, a teraz już odpuściłam. Przez to wszystko mam depresję, czuję, że on stracił mnie już rok temu, a nadal w tym tkwię, nie potrafię przeciąć tego łańcucha, który nas łączy :((

EDIT: Aha, dodam jeszcze, że dla mojego chłopaka, który chce się teraz zaręczyć to zaręczyny oznaczają kupienie pierścionka i nic więcej, tkwienie w stanie "zaręczeni", bo wszyscy pytają go na co czeka.