Temat: Co myslicie o przerwie?

Może ma sens. Ale ja bym na nią nigdy nie pozwoliła. 

Kiedyś byłam z chłopakiem, który mimo, że twierdził, że mnie kocha to poprosił o przerwę. Kilka tygodni wolności. Usłyszał ode mnie tylko: "jeśli dzisiaj wybierzesz wolność, bedziesz już wolny ode mnie na zawsze, powrotu nie będzie". Wybrał wolność. Potem chciał wrócić. A ja już na to nie pozwoliłam, mimo że przepłakałam wiele nocy, mimo że tęskniłam. Tęsknota mija, uczucia bledną, a szacunek do samego siebie należy mieć. Uważam, że podjęłam wtedy dobrą decyzję. Albo mnie ktoś akceptuje taką jaka jestem, chce ze mną być także w trudnych sytuacjach, wspólnie rozwiązuje problemy - albo mówię żegnaj. Nie pozwalam, aby ktoś robił ze mnie zabawkę, którą można odłożyć na półkę. Dla takich osób nie ma miejsca w moim życiu. Wiem, że to kategoryczne stwierdzenie :) ale takie działania, takie myślenie budują moją osobowość, utrzymują wysokie poczucie własnej wartości i pewność siebie; powodują, że otaczam się ludzmi wartościowymi, na których mogę polegać i którym na mnie zależy.