Temat: mąż się wyprowadził..

ja chcialam jechac po jogurt do marketu o 21, bo w zabce kolejka jak...

Przy małych dzieciach to idealna pora. Mi też zdarzało sie załatwiać zakupy o tej porze. Zostawiałam malucha śpiącego z mężem.

i jak sobie radzisz? jak sie sprawy potoczyły?

Przebrnęłam przez cały wątek i moim zdaniem wyjścia z sytuacji są dwa, ale oba zakładają, że przede wszystkim najpierw powinniście z mężem ochłonąć.
1. Jeżeli naprawdę dawniej na początku związku było dobrze i jeżeli naprawdę chcieliście tego dziecka (chcieliście to nie znaczy, że tylko Ty chciałaś ale on również) i jeśli naprawdę tak jak mówisz jesteście dojrzałymi ludźmi, to może warto byłoby spróbować odbudować tę relację. Szczerą SPOKOJNĄ rozmową na temat wszystkiego, co Was boli w tym związku i zastanowieniem się co tak naprawdę między Wami nie gra, wyjaśnienie wszystkich dziwnych konfliktowych sytuacji, dlaczego on nie chce dawać Ci samochodu chociażby, dlaczego nie chce zostać z dzieckiem, dlaczego Ty tak się denerwujesz - tak żeby on zrozumiał Twój punkt widzenia, a Ty jego i żebyście mogli wypracować jakiś kompromis. Jeśli jeszcze się kochacie, to może jest co ratować. Choć z tego, co mówisz, to ja miłości między Wami nie widzę ani śladu. Jednak rodzice nie powinni się wtrącać w Wasze życie i oboje powinniście wydorośleć.
2. Jeśli jednak nie ma takiej opcji, a wydaje mi się, że szans już może nie być żadnych, to uspokójcie się oboje, ochłońcie a potem również na SPOKOJNIE przedyskutujcie co dalej - rozwód, jego alimenty na dziecko, jego udział w opiece nad dzieckiem, zastanówcie się WSPÓLNIE nad tym, co będzie najlepsze dla dziecka. Bo jeśli będzie wychowywało się w takiej atmosferze, to gwarantuję, że całe życie będzie miało przes*ane. Bo nawet jeśli Was jako parę nic już nie łączy - żadne uczucie, to nadal łączy Was dziecko i będzie łączyło już do końca. Dlatego wspólnie powinniście podjąć tę decyzję. Jego straszenie Cię policją jest idiotyczne, choć z drugiej strony świadczy o tym, że zależy mu na dziecku tylko nie umie tego okazać. A jeśli mu zależy to już coś, jakaś podstawa do sensownej rozmowy. Tego, co działo się teraz dziecko prawdopodobnie nie będzie pamiętało, więc zadbajcie o to, żeby reszta jego życia przebiegła w zdrowej atmosferze, bo spier*olić komuś życie jest bardzo łatwo, a zadbać o prawidłowy rozwój to jednak sztuka.
A jeśli tak jak mówisz, chcieliście tego dziecka, to teraz oboje weźcie się w garść. Byliście wtedy na tyle dorośli żeby podjąć taką decyzję, to teraz bądźcie na tyle dorośli, żeby dopełnić swojego obowiązku i jakoś ten konflikt rozwiązać. Bo niestety historia tu opisana przez Ciebie świadczy wyłącznie o tym, że jesteście parą g*wniarzy, którzy nie są zdolni ani do stworzenia zdrowego związku ani do bycia rodzicem.

Ja tez przebrnęłam przez cały wątek i oto co mi sie nasuwa. Po pierwsze, co wy żeście sie tak uczepili tego szamponu do włosów?? Ciekawe czy tak samo byłybyście oburzone jakby musiała pojechac po cos dla dziecka..Oczywiście nie! Ale szampon to samo zło bo śmiala pomyślec o sobie i to o tej godzinie! Mało tego, wyrodna matka śmiała zostawic dziecko z meżem - ojcem!! SZOK!!! Odebrac jej prawa!! Ja ją jak najbardziej rozumiem, bo jak sie siedzi z dzieckiem non stop i do ludzi się idzie raz na ruski rok to się chce wygladac najlepiej jak tylko można!! Po drugie, radziłabym umówic sie z mężem na naeutralnym gruncie, za tydzień lub dwa, jak emocje opadną i szczerze pogadac, bo tutaj jest głębsza sprawa niż te błahe powody o których wspominała autorka. Jak da do zrozumienia że jednak nic z tego, to nie naciskaj, lepiej Ci będzie bez niego, a przynajmiej twoje zdrowie psychiczne będzie w jako takim stanie;) Powodzenia autorka cokolwiek postanowisz:)

albo mu odbiło, albo coś jest na rzeczy. po takim traktowaniu nie masz co się zastanawiać cy może czegoś nieprzemyślanego nie zrobiłaś - facet jest rąbnięty. możesz go podać o alimenty, jeżeli byłyby z nim problemy, nie szkodzi że jesteście małżeństwem. dajcie sobie odetchnąć kilka dni, jeżeli nie wróci w ciągu tygodnia i nie przeprosi + nie zacznie się zachowywać normalnie, to nie ma do czego wracać.

Dziewczyno, sama poradzisz sobie jeszcze lepiej niż z nim. A on zacznie Cię szanować dopiero wtedy, gdy zobaczy, że dajesz radę i nie jesteś od niego uzależniona. Nie rób z siebie ofiary, masz dziecko. Bądź dzielna, odpocznij trochę, ogarnij się.

Tak na marginesie, to nie do końca tak, że tu się nagle wszystkie przyczepiły szamponu. Autorka sama głównym wątkiem tej wypowiedzi uczyniła szampon i samochód, więc ciężko tego nie skomentować...