Temat: przerwana radość ze ślubu...

Cześć dziewczyny, za rok wychodze za mąż za chłopaka z którym mieszkam od 1,5 roku a chodzę z nim od prawie 4....W sierpniu mi się oświadczył... powiedzieliśmy o tym moim rodzicom i oni zareagowali b.pozytywnie, swoim powiedział przez telefon bo mieszkają 300 km od nas, a dopiero tydzień później pojechał na weekend porozmawiać z nimi, że na 2014 rok chcielibyśmy zaplanować ślub. Dodam, że on nie liczy na ich wielką pomoc materialną, raczej w dużej mierze sam będzie pokrywał koszty....
Z jego rodzicami jest problem. Znają mnie. Jeździłam tam wielokrotnie, za każdym razem wiozłam a to ciasto, a to cos, dzwonię do nich na każde imieniny i urodziny...Mój narzeczony mieszka u mnie, wiedzą, że gotuję mu, że dbam o niego, a mimo to wiem że nie cieszą się na ten ślub... Najpierw domyśliłam się tego kiedy mój D. wrócił od nich (mówił, że pytali czemu za rok, a czemu we wrześniu, a czemu wesele jednodniowe, w końcu stwierdzili, że myśleli że ten ślub będzie za 3 lata!) - tu dodam, że mamy po prawie 26 lat:). Myślałam, że po prtu są w lekkim szoku, że muszę dać im chwile czasu ale oni coraz bardziej dają mi odczuć że się nie cieszą. Moi rodzice zaprosili ich już w sierpniu, aby przyjechali by się z nimi zapoznać, pogadać o weselu itd., a oni do dziś nie przyjechali. Bynajmniej nie dlatego, że nie mogą. Nie chcą. Skąd to wiem? Jeżdżą co tydzień na jakieś wycieczki to tu to tam, albo siedzą weekendami w domu,a kroku w kierunku tego spotkania nie zrobili mimo iż byli zapraszani kilkakroitnie....
Dziewczyny, połozyło to cień na mojej radości ze ślubu...:( w dodatku za tydzień muszę tam jechać na wesele kuzyna mojego D...boje się. Jak się zachowywać? starałam się bardzo by mnie poznali z jak najlepszej strony, a tu coś takiego... jestem rozżalona:(