Temat: rozstanie

lepsza rozbita ,niz ,ciągle kłócaca ,nie okazujaca sobie uczuc...dziecko to wyczuwa

ja marzyłam o tym, żeby moi rodzice się rozstali. widziałam, że byli nieszczęśliwi. niestety zostali ze sobą dla 'naszego dobra', ale nic dobrego z tego nie wyszło.

lepsza 'rozbita' rodzina niż kłótnie i patrzenie dziecka na brak szacunku do siebie rodziców

dla dobra dziecka lepiej sie rostać

W nocy sie budze i nie moge spac, ciagle mysle o tym jak smutne dziecinstwo moje dziecko ma. Jestem zla na siebie ze nie potrafilam zapewnic mu kochajacego sie i szanujacego domu. Nie pokazalam jak prawdziwa rodzina wygladac powinna. Jak sie kochac. Stalam sie zamknieta w sobie i w domu malo sie odzywam gdyz na kazdym kroku jestem krytykowana. Dopiero poza domem albo jak mojego... nie ma w domu jest we mnie wiecej zycia. Chce mi sie rozmawiac, wyglupiac......zyc.

a jakbyś wzięła urlop pojechała do rodziny wyjazd ty i dziecko/dzieci bez partnera i zobaczyła co się stanie. DO że się nie możesz dogadać to jedno ale zabierasz dzieciom tatę który będzie potrzebny przy dorastaniu. Zróbcie sobie odpoczynek od siebie a po powrocie "daj" ostania szanse jak się nic nie poprawi odejdź. Lepiej nie robić nic za szybko bo nie wiadomo czy będziesz miała gdzie wracać wyrazie czego.

Zawsze możesz mu to dać, nic straconego. Najgorsze co, jak wspomniały dziewczyny wyżej, to żyć w takiej atmosferze. Wiadomo, rozwód (jeżeli jesteście małżeństwem) to nie jest łatwa sprawa dla dziecka jak i dla samych rodziców, choć może być o wiele lżejszy, jak załatwisz to wraz z mężem na spokojnie. Albo nawet jak nie jesteście małżeństwem to rozstańcie się w pokojowych relacjach.
Jeżeli dziecko jest też w takim wieku, że zaczyna rozeznawać się w tym, co się dzieje dookoła to porozmawiaj z nim o tym. Wytłumacz mu na dziecięcą logikę.
Sama zauważyłaś, że jak jesteś sama, to zaczynasz odżywać. Więc po co kisić się w takim związku? Nie dość, że możesz się uwolnić od krytyki,  znów poczuć się szczęśliwą, to i dziecko na tym skorzysta.
Całe życie przed Tobą i dzieckiem. A sprawy sercowe też nie są na skreślonej pozycji. Wiele znajomych mojej siostry z dziećmi znalazło mężczyzn swojego życia i tworzą kochające się rodziny.

Ściskam Cię gorąco i podejmij proszę słuszną decyzję! Może Ci się wydawać że łatwo nam mówić, w końcu poza sprawami uczuciowymi i dzieckiem są też sprawy materialne, które was łączą, ale z każdej sytuacji da się wyjść.
Kieruj się dobrem swoim, jak i dziecka. A i spróbuj postawić się w jego roli- czy wolałabyś patrzeć na rodziców, którzy się do siebie nie odzywają, nie odnoszą się do siebie z szacunkiem i są chodzącymi kłębkami nerwów, bez uśmiechu na twarzy i radości życia, czy wolałabyś mieć u boku po jednym z nich, ale czerpać 100% miłości? Radości?

Grupcia ja dopuero co wrocilam od rodziny. Bylam tam z moim synkie na wakacjach. Duzo sie smialam, wyglupialismy sie, bylo wesolo, mialam z kim rozmawiac I wszyscy sluchali mnie kiedy mowilam, liczyli sie z moim zdaniem i opinia. A teraz wrocilam I ciagle placze po kryjomudo poduszki. Budze sie z poczucie leku o przyszlosc mojego synka. Boje sie ze wyrosnie na osiba nieszczesliwa I w zyciu szczescia nie bedzie potrafil odnalesc. Nie wiem jak odejsc. Nie chce zeby pozniej synek mial mi to za zle i obwinial o rozpad rodziny a boje sie ze jego tata tak mu to bedzie przedstawial

Zdecydowanie lepiej jak dziecko wychowuje się w niepełnej rodzinie niż jak widzi na co dzień brak miłości między rodzicami. Każdy ci to powie.A twój syn jak będzie mądrym człowiekiem nie będzie podatny na nastawianie ojca przeciwko tobie, o to się nie martw. Daj mu miłość ze swojej strony a wyrośnie na szczęśliwego człowieka.