Temat: wspólne mieszkanie - przesadzam czy mamy problem?

amelia1725 napisał(a):

nie przypuszczał, że jest mi z nim aż tak bardzo źle...

Empiryczna napisał(a):

A jak to się stało, że zamieszkaliście razem?

cancri napisał(a):

Dajcie spoko, facet ledwo co sie z domu wyprowadzil- Wasi od razu byli idealni jak pierwszy raz sami zamieszkali? Wydaje mi sie, ze tez trzeba bylo ich wszystkiego uczyc.

amelia1725 napisał(a):

cancri napisał(a):

Dajcie spoko, facet ledwo co sie z domu wyprowadzil- Wasi od razu byli idealni jak pierwszy raz sami zamieszkali? Wydaje mi sie, ze tez trzeba bylo ich wszystkiego uczyc.

już od blisko 4 lat nie mieszkał w rodzinnym domu, tylko w wynajmowanym mieszkaniu ( z kolegą, który według niego był okropnym bałaganiarzem i brudasem)

amelia1725 napisał(a):

Empiryczna napisał(a):

A jak to się stało, że zamieszkaliście razem?

Jesteśmy razem od ponad 1.5 roku i chcemy spędzić ze sobą cale życie, ale w tym czasie spotykaliśmy się zaledwie raz w tygodniu, bo nigdy nie mial czasu i musiał się uczyć ( studiuje dość ciężki kierunek). Tak rzadkie spotkania nigdy nam nie odpowiadały, więc zaproponował wspólne mieszkanie... Bylam zachwycona, ale teraz widzę, że ma to także sporo negatywnych stron...

cancri napisał(a):

Dajcie spoko, facet ledwo co sie z domu wyprowadzil- Wasi od razu byli idealni jak pierwszy raz sami zamieszkali? Wydaje mi sie, ze tez trzeba bylo ich wszystkiego uczyc.

Empiryczna napisał(a):

amelia1725 napisał(a):

Empiryczna napisał(a):

A jak to się stało, że zamieszkaliście razem?

Jesteśmy razem od ponad 1.5 roku i chcemy spędzić ze sobą cale życie, ale w tym czasie spotykaliśmy się zaledwie raz w tygodniu, bo nigdy nie mial czasu i musiał się uczyć ( studiuje dość ciężki kierunek). Tak rzadkie spotkania nigdy nam nie odpowiadały, więc zaproponował wspólne mieszkanie... Bylam zachwycona, ale teraz widzę, że ma to także sporo negatywnych stron...

Z deszczu pod rynnę, że tak powiem. Tutaj źle, bo spotkania za rzadko i brak czasu, a tutaj źle, bo facet nie bardzo się do życia nadaje, bo się od niego wszystko odbija i jakoś tak wcale tego czasu razem nie spędzacie, tylko, jak rozumiem, mieszkacie ze sobą i tyle. Spróbuj z nim porozmawiać, bądź dla niego okropna, nie gotuj, nie pierz, nie sprzątaj, jak to nie pomoże, to wyprowadź się. Skoro po dobroci się nie da, to siłą trzeba. Nie wiem czy chciałabym się związać z kimś, od kogo odbija się to, co mówię. Nie chciałabym faceta-dziecka, któremu nic nie odpowiada.