Temat: Problematyczny chłopak

Jestem z chłopakiem już od ponad dwóch lat - czuje, że się kochamy (albo kochaliśmy) i jest na ogól bardzo fajnie. Niestety, lecz nie mieszkamy ze sobą i oboje studiujemy. Mój chłopak jak to każdy facet pogrywa sobie w gry, niestety w jego przypadku jest to raczej nałóg a nie czysta zabawa. Przez kilka pierwszych miesięcy naszego związku grał on bardzo dużo, potrafił mnie z tego powodu okłamywać (czasami wybierał grę poza mną) i takie tam sytuacje, no ale po 4 miesiącach poprosiłam go o przestanie i jakoś nie robił większych problemów. Oczywiście czasami sobie jeszcze zagrał, co było dopuszczalne (nie będe mu zabraniała całkowicie grać w gry, po prostu nie chciałam żeby z tego powodu mnie nie okłamywał czy też spędzał pół dnia na tego typu sprawy a mnie ignorował). 

Jakoś kilka miesięcy temu wrócił on do gier i naprawde bardzo dużo czasu spędza on przy tych gierkach, ale to nie w tym problem. Z powodu gier, potrafi mnie on notorycznie okłamywać (nie jest to raz czy dwa), jak mu coś nie wyjdzie w grze to się wyżywa na mnie. Próbowałam go bardzo mile przekonać do zaprzestania tych gier, niestety lecz tym razem były same problemy no i przy jednej z kłótni (o kolejne kłamstwa z powodu gier) kazałam mu wybrać pomiędzy mną a grami (oczywiście może sobie pograć od czasu do czasu, problem w kłamstwach i 'nałogu'). Wybrał mnie, ale po kilku dniach znowu robił z tego powodu kłótnie no i wracał do gry i mnie okłamywał. Nie zbyt jak miałam go kontrolować, w końcu nie mieszkam z nim i nie wiem kiedy mnie okłamuje a kiedy się wymiguje, no ale złapałam go kilka razu na 'gorącym uczynku', jak grał kiedy niby miał iść na uczelnie. Oczywiście dla niego to 'nic', ale mimo wszystko potrafi się o to pokłócić no i nawet zaproponował kilka dni odpoczynku od nas, a w tym czasie sobie pogrywał. Kazałam mu wybrać, ale on twierdzi, że dla niego to marzenie aby być najlepszym w gry i że jak mogę go pozbawiać tych marzeń. 

No i tutaj moje pytanie, czy to ja się zbytnio czepiam czy to on już powoli przesadza. Tak jak mówiłam - pozwalam mu na grę, no ale oboje mamy uczelnie i czasami nawet nie zdążymy się spotkać bo cały dzień poza domem, do tego dochodzi gra. Nie przeszkadzało by mi to ani trochę, ale żeby z powodu głupich gier okłamywać bliską Tobie osobę? W dodatku podczas kłótni potrafił on wybrać gry zamiast mnie, co mnie też bardzo zaniepokoiło. Wychodzi na to, że jemu tak naprawde nie zależy na mnie, a bardziej zależy mu na tych grach. Ja rozumiem, że było to jego marzenie jak był młody, no ale zachowywać się w ten sposób to trochę dziecinne i nie widzę przyszłości z taką osobą. Chciałabym być pewna co do tego czy rzeczywiście mu na mnie nie zależy dlatego proszę o wasze opinie.