Temat: jak zerwać?

jezeli rzeczywiscie jeszcze wczoraj ćwierkaliście jak dwa wróbelki a dzisiaj stwierdzilaś ze jutro chcesz zerwać to może to byc dla niego bolesne - postaw sie w jego sytuacji..lepiej najpierw ograniczaj z nim kontakt - wykręcaj sie od spotkań - nie odbieraj od razu telefonów - nie odpisuj na smsy - bądź bardziej niedostepna i to spowoduje że on zacznie sie czegoś sam domyślać i  pewnie po jakimś czasie spyta o co chodzi? co sie stało? i dopiero wtedy powiedz ze to nie to - ze szukasz czegoś innego w związku - że nie czujesz do niego tego co wcześniej - że nie czujesz tego co on ---> nie wiem jakie jeszcze dac przyklady bo nie napisałaś jaki jest powod zerwania ----> wydaje mi sie ze tak wyjdzie "łagodniej"---> kończenie związku to też sztuka,zwłaszcza gdy nie chce sie żeby osoba z którą zrywasz Cie nie znienawidziła..

I po co te uszczypliwości keyma? Do młodzieży już nie należę od dłuższego czasu. Każdy ma jakieś problemy - Ty masz słabe libido od psychotropów, depresje i nerwice, a ja nie umiem sobie poradzić z problemami sercowymi. Może też by mi się jakieś leki przydały, kto wie.

Nie ma leków na zerwanie.

Ja wiem o co Ci chodziło, ale on pewnie słowa "nie chce się z Tobą spotykać" odebrałby w taki sposób, że zacząłby mnie unikać, dlatego staram się znaleźć jakieś inne, bardziej neutralne, łagodne. 

I o to właśnie chodzi, ze my na co dzien praktycznie nie mamy ze sobą kontaktu, on nie dzwoni, nie pisze, nie interesuje się tym co u mnie. Jakbym go nie obchodziła. Nie jestem księżniczką i zdarzało mi się samej napisać pierwszej, ale jego odpowiedzi były zdawkowe, typu: "dziękuje, dobrze" i dalej milczenie przez kilka dni. Więc w praktyce nawet nia mam jak pokazać, że coś jest nie tak. Zresztą bez sensu jest takie strojenie fochów. Rozmawiałam z nim na ten temat i to nie pomagało, więc bez sensu jest ta relacja, gdzie nie ma zaangażowania, zainteresowania. Poza tym (wbrew temu co można wywnioskować po mojej wypowiedzi) nastolatką nie jestem i szukam czegoś głębszego, prawdziwego związku, a nie weekendowego i z doskoku. Napisałam mu dzis, że chcę z nim porozmawiać i myślę, że zdał sobie sprawę, że to cos poważnego, więc może tak bardzo zaskoczony nie bedzie.

Wiem, że właśnie większość kobiet nie ma problemu ze zrywaniem. Dla większości to pestka chyba. Widzę to zwłaszcza jak czytam wątki na vitalii o różnych problemach z facetami, gdzie 90% porad to "zerwij z nim". Ja jestem do tego chłopaka przywiązana przywiązana, naprawdę go lubię, zwłaszcza, że zanim zostaliśmy parą to bardzo się kumplowaliśmy. Kiedy jesteśmy razem jest mi super, ale jak jest przerwa to może trwac i tydzien, a on nawet sie nie odezwie. Z początku to usprawiedliwiałam, ze nie ma czasu, zmeczony, potem probowałam robić jak on, ale bez sensu jest udawanie że nie szukam kontaktu jak w rzeczywistości tęsknię. Potem już zaczęłam mówić mu wprost, że to mi nie pasuje, ale dalej nic się nie zmieniało. Z drugiej strony robił mi wodę z mózgu, bo choć jego zachowanie wskazywało, że mu nie zależy to mówił coś zupełnie innego. Stąd moje obawy, że jutro będę miała spaprany dzień - wiem, że muszę to zrobić choć tak naprawdę nie chcę. Takie o cuś..