Temat: Związek typu "slodkie papużki nierozłaczki" - co myślicie ?

To nie jest słodkie do porzygu. To świetne, że dwie osoby nie mają siebie nigdy dość.

:):) miłe ale rzadkie :)

mnie mdli na sama mysl, bleee

Ja mysle, ze nalezaloby rozdzielic dwie reczy... Bycie czulym z mezem/chlopakiem a bycie rodzenstwem syjamskim...

Ja z moim facetem jestesmy bardzo czuli wobec siebie, jednak jedno nie zyje zyciem drugiego. Ja mam swoje zainteresowania a on swoje, ja mam psiapsioly z ktorym wychodze na kawe, a on swoich przyjaciol. Jest dla mnie logiczne, ze nie bede go ciagnac na kurs salsy, gdy on sie do tego nie nadaje i z drugiej strony nie bede sterczec na treningach boksu! no litosci! Troche wlasnego zycia i zainteresowan jeszcze nikomu nie zaszkodzilo!

A potem sie rozstaja i dziewczyna placze bo nagle zostalaa sama, bez kolezanek, bo facet byl calym jej swiatem... Naprawde dobrze jest czasem za soba zatesknic i nie ma to w ogole zwiazku z tym czy i jak okazujemy sobie uczucia...

Czas wolny spędzamy zawsze razem.

Nie da się wrzucić wszystkiego do jednego worka. Znam parę takich papużek, mieszkają osobno i chadzają na imprezy osobno i wtedy są na prawdę sobą, bo jak są razem to takim fałszem jadą, cały czas się cmokają, "kotku, kocie, kociaku" i tak w kółko do porzygu. Gdy są osobno to na siebie nadają, nie wiem po co są ze sobą i nie wiem jak można najbliżej osobie kłamać w żywe oczy, jednocześnie będąc bardziej szczerym z obcymi osobami. Po prostu udają kogoś, kim nie są. To jeden przypadek.

Drugi to ja i mój chłopak. Prawie wszędzie razem, za granicą mieszkaliśmy i pracowaliśmy razem i się dziwili jak my mozemy ze sobą tak dużo rozmawiać, o czym. A nas ciekawi świat, dużo czytamy więc tematów jest pełno. Najlepiej się czujemy będąc przy sobie, ale nie mówię, że tylko ze sobą, z innymi też, ale jak idziemy na imprezy to jedno drugie zawsze zabiera. Przeklinamy na siebie, dremy koty, wyzywamy się oko w oko, w towarzystwie raczej nie, bo to niekulturalnie a i osobom trzecim głupio jak się para w towarzystwie kłóci, choć nie mówię, są wyjątki. I jesteśmy, myślę, bardzo szczęśliwi.

Moi rodzice też pracują razem i mieszakją i wszystko razem i to już kupę lat, więc dla mnie to nic dziwnego, a wręcz przeciwnie.

to nie dla mnie, ale jeśli komuś to pasuje to niech będą szczęsliwi

;)