Temat: muszę się wyżalić... :(

cancri napisał(a):

Ja jeszcze jestem w stanie zrozumieć chwilową fascynację innymi osobami, bo w moim związku i tak się zdarzyło, z obydwu stron, kiedy człowiek się po chwili ogarnia. Ale to zupełnie coś innego niż bycie z kimś dla bycia. On Ciebie nie oszukiwał, bo w gruncie rzeczy czy powiedział Ci kiedyś, że chce być z Tobą do końca życia? Kochać, nie kochał, walnął tekst o przychodzeniu miłości, więc tak naprawdę tutaj Ciebie nie oszukał, tylko z zadziwiającą szczerością to wyznał wprost. Sęk w tym, że Ty zorientowałaś się teraz.

LeiaOrgana7 napisał(a):

cancri napisał(a):

Ja jeszcze jestem w stanie zrozumieć chwilową fascynację innymi osobami, bo w moim związku i tak się zdarzyło, z obydwu stron, kiedy człowiek się po chwili ogarnia. Ale to zupełnie coś innego niż bycie z kimś dla bycia. On Ciebie nie oszukiwał, bo w gruncie rzeczy czy powiedział Ci kiedyś, że chce być z Tobą do końca życia? Kochać, nie kochał, walnął tekst o przychodzeniu miłości, więc tak naprawdę tutaj Ciebie nie oszukał, tylko z zadziwiającą szczerością to wyznał wprost. Sęk w tym, że Ty zorientowałaś się teraz.

To nie tak do końca, były plany wspólnej przyszlości, on nie odrzucał mnie, rozmawialiśmy o tym i o tamtym, ale na rozmowach się skończyło. A zorientowałam się po pierwszym incydencie, ale chciałam być wyrozumiała. A nie powinnam była, bo on się nie ogarnął, tylko zabrnął w swój labirynt uczuć jeszcze głębiej, licząc, że w samym środku spotka nie mnie, a pewnie byłą. 

LeiaOrgana7 napisał(a):

iwidorka napisał(a):

straszna sytuacja, gość przez dwa lata jest z tobą i mówi, że myśli o innej. Przykro tego słuchać. Nie mogę Ci powiedzieć, żebyś natychmiast to zakończyła, bo to niemożliwe, wiem co musisz czuć. To straszne. Pogadaj z nim i najlepiej dajcie sobie czas. Ty sama musisz wszystko przemyśleć i potem podjąć decyzję. Jak wam było przez te dwa lata? Nie czułaś, że nie jesteście sobie bardzo bliscy, albo, że on nie traktuje cię serio?

Czułam i nie czułam. Poznałam jego rodziców, siostrę, znajomych, on moich, a mieszkamy we dwójkę za granicą, mogło być fajnie, wydawało mi się, że raczej jesteśmy na serio, ale jakiś niedosyt pozostawał. Nigdy nie powiedział mi, że mnie kocha, spytałam nawet ze dwa razy o to, tak nienachalnie, żeby nic nie zepsuć, ale odpowiedź brzmiała: 'miłość przyjdzie'. Może przyjdzie, ale nie do nas. Dobra, naiwna byłam, teraz mam czarno na białym.