Temat: Faceci..... zy pomagają wam w diecie?a moze przeszkadzaja?

moj kupuje tony słodyczy i tak to leży i mnie kusi

mój chłopak mnie baardzo wspiera. goni do ćwiczeń, pomaga mi w nich, idzie ze mną biegać żeby mnie przypadkiem ktoś wieczorem nie napadł xD a przede wszystkim pilnuje żeby w moje ręce nie dostały się przypadkiem czekoladki ;)

z tym, że ja nie mam pretensji o to, że on je coś czego ja nie mogę. codziennie wcina coś słodkiego, ja siedzę koło niego, ale jakoś mnie to nie rusza. sama robię mu pizzę albo makarony, których nie jem z nim. przecież nie będę mu kazała się chować po kątach z jedzeniem, bo jestem na diecie.

Mój sam lubi ćwiczyć i przede wszystkim do tego mnie namawia - skoro już mam się odchudzać. Ale jak go poinformowałam, że będę robić dietę, to powiedział, że w takim razie obiad będzie jadł taki jak ja - bo jemu nie zaszkodzi, a nie będę musiała robić dwóch dań :)

Mój je wszystko przy mnie, nawet bardzo często robię ciasta i ciasteczka dla niego a sama nie tykam.

Współczuję Ci, ale może przesadzasz? Może tylko sobie z Ciebie żartuje, bo uważa, że wcale nie musisz chudnąć? Mój też uważa, że nie muszę chudnąć, ale na pewno tego nie wyśmiewa, wie, że nie jem słodyczy i niezdrowych rzeczy typu chipsy, więc już mnie nie częstuje kiedy sam zajada. Czasem nie powiem, sama skuszę się na coś zakazanego, to raczej mi z uśmiechem przypomina i mówi coś w stylu, że "przecież nie jadasz tych rzeczy - potem będziesz przeżywać, że się złamałaś". Ostatnio tylko powiedział, że nie chce mieć żony, która będzie 10 godzin dziennie spędzała na siłowni - pewnie ma rację, wzięłam to sobie do serca i od wczoraj ćwiczę z Chodakowską w domu. Na fitness będę chodziła na 2 zajęcia w tygodniu.

Wczoraj wprawdzie wyćwiczyłam tylko 30 minut a nie 40, bo nie chcę, żeby mnie ktoś oglądał jak ćwiczę. Powiedział, że przecież mogę cwiczyć przy Nim, a jak powiedziałam że mnie by to krepowało, to zaproponował, że może przychodzić odrobinę później, abym zdążyła spokojnie wszystko przećwiczyć

Mój mi bardzo przeszkadza. Z jednej strony wkurza się, kiedy rano nie chcę z nim jeść śniadania i jeść tego co on (pomijając fakt, że najczęściej jest to tłusta jajecznica/tosty o 9-10 rano, co dla mnie jest i za późną porą na śniadanie i posiłkiem, który w diecie byłby zabójczy), podobnie irytuje się, kiedy nakładam sobie 1/2 porcji podczas obiadu. Z drugiej strony na ulicy nie może przestać gapić się na wulgarne anorektyczki i roznegliżowane panie. U mnie krytykuje "miękki" brzuch, ale kiedy ćwiczę irytuje się, że "marnuję czas przeznaczony dla niego". Śmieje się z mojego niewielkiego biustu (podoba mu się duży), doskonale wiedząc że na diecie chcąc nie chcąc z tej częsci ciała ubywa w pierwszej kolejności.
Nie wiem, nie rozumiem - skoro go nie pociągam, dlaczego honorowo nie odejdzie do jednej z półnagich szczupłych panienek? Faceci czasem sami nie wiedzą czego chcą i momentami bywają gorsi od kobiet.

Oboje kochamy słodycze i szczerze to dopiero teraz, kiedy od jakiegoś czasu dzieli nas 250 km, odchudzanie idzie mi łatwiej, bo nikt nie namawia mnie do złego. Mam trochę żalu, że nie wspiera mnie w ćwiczeniach, bo leży na kanapie i mówi "Dasz radę!", ale z perspektywy kanapy to każdy da radę