Temat: matka i jej bałaganiarstwo

Cześć,

Mam pewien problem ze swoją matką. A mianowicie, ona w ogóle nie umie trzymać porządku. Po domu zawsze walają się różne rzeczy, wszystko leży na szafkach, stole, wisi na drzwiach, krzesłach. W kuchni jest pełno okruszków, wszystko się klei, brudne naczynia leżą w szafce, a reszta zawala cały zlew. W łazience grzyb na ścianach, w kuchni robactwo. Generalnie panuje wielki chaos i bałagan. Najgorsze jednak w tym wszystkim jest to, że ona nawet nie da sobie pomóc. Na każdą próbę posprzątania tego bajzlu, oburza się i wykrzykuje,  ze ‘Prządki to sobie będziesz robić w swoim domu.’ Tylko, że tak nie da się żyć. Każdy kto do nas przychodzi, jest po prostu przerażony tym bałaganem i liczbą rzeczy walającą się po domu. Wystarczy otworzyć szafkę, a wszystko Ci spada na głowę. Nic nie jest poukładane. Gdzie ona coś weźmie, tam zostawi. Ewentualnie wepchnie do jakiejś przypadkowej szafki. Jeżeli można cokolwiek wyrzucić, to tylko pod jej nieobecność. Najczęściej wtedy nawet nie zauważa tych braków. Jeżeli jednak tylko nie zdąży się z wyniesieniem tych rzeczy na śmietnik, wtedy jest wielka awantura. Kiedyś postanowiłam posprzątać łazienkę. Uzbierałam trzy wielkie wory śmieci. Jednak matka wpadła do domu, zanim się ich pozbyłam, wyrzuciła wszystko z nich na dywan i ¾ tych rzeczy zostawiła, bo jej się jeszcze kiedyś przydadzą. Moim zdaniem to jest chore. W kuchni, w tamtym roku, znalazłam herbatę, która miała termin ważności do 1997 roku! Gdy chciałam ją wyrzucić, usłyszałam, że mam nie ruszać, bo ona ją wypije. I tak leży do dzisiaj. Jedyne miejsce, w którym jest względny porządek, to mój pokój, bo o niego dbam. Ale i tak jest to trudne, gdy ona co chwilę znosi jakieś ubrania, koce, torby i wszystko gdzieś mi upycha.

Jednak najgorsze w tym wszystkim jest to, że chowa jedzenie. Moja matka nie kupuje żywności jak normalny człowiek, bo cytując, stwierdziła ‘po co kupować jakieś jedzenie, skoro i tak wszystko wpierdolicie.’. Jak już coś kupi, to chowa to w szafie między ubraniami, za kanapą, pod łóżkiem, w torbach, na szafie. Lodówka zazwyczaj świeci pustką, a gdyby przejrzeć te szafki, to można by wykarmić kompanie wojska. Nawet szukając ozdób świątecznych, między bombkami znalazłam torebkę, w której były 4 dezodoranty, 3 budynie, kisiel i z pół kilo otwartych ciastek. Oraz najgorsze, zgniłe mandarynki. Często zdarza się, że właśnie chowa jakieś owoce, które później gniją i ten smród jest nie do zniesienia. Kiedyś u siostry w pokoju znalazłam w pudełku po klockach szczątki jabłek. Były tak spleśniałe i zgniłe, że aż puściły ferment.  W takich warunkach nie da się żyć. Nawet nie jestem teraz w stanie tego wszystkiego opisać.

Czy macie jakiś pomysł, żeby coś z tym zrobić? Żadne rozmowy nic nie dają.

Bo to już nawet nie chodzi o mnie, bo ja mam zamiar po nowym roku się wyprowadzić. Ale moja siostra dalej będzie musiała żyć w tym bajzlu.