Temat: Moje małżeństwo - moi rodzice Problem!!

zawsze mowilam i mowic bede mlzenstwo ma szanse na normalne pozycie tylko z dala od rodzicow i tesciow jak nei zyje po swojemu zyje rytmem tych z ktorymi mieszka a nei swoim.... zero intymnosci samodzielnosci i w ogóle bardzo nei dobrze dla mlodych :(

I właśnie dlatego mimo to że jestem jedynaczka (więc dom rodzinny będzie kiedyś mój), mimo to że mój tato jest jedynym spadkobiercą po dziadku (czyli dziadka dom też kiedyś będzie mój), mimo to że mój facet na spółę z mamą wybudował dom (tylko akurat tu jest jeszcze 2 braci do podziału, ale oni mają już swoje mieszkania, więc ten dom też będzie kiedyś jego prawdopodobnie) to i tak na wiosnę zaczynamy własną budowę ;] 

Skoro dom ma być Twój - będzie Twój. Rodzice narazie tu mieszkają, więc zostanie Ci on przekazany dopiero za kilka(naście/dziesiąt) lat, po śmierci obojga z nich. 

Wyprowadźcie się na swoje, jakieś mieszkanko czy coś.. A co do dziecka - jest taki zawód jak opiekunka. :) Albo nawet już przedszkole. 

jedna kwestia - jesli jest papier, bo jesli nie to dziedziczenie ustawowe, czyli bedzie walka, splata itp
to samo mialam ze swoim mieszkaniem  z tym, ze spadkobiercy sie niz nie odzywaja a ja nie ruszam sprawy sadowej, wiec tez ani grosza nie wkladam w to mieszkanie zeby nie stracic, a nawet na splate nie mam, bo kto normalny wyciaga odrazu kilkadziesiat tysiecy z pensji?

Po pierwsze - szczera rozmowa z rodzicami . Jak to nie pomoże to wyprowadzajcie się stamtąd jak najszybciej ... bo nigdy nie będziesz samodzielna . Zostaw wszystko - dacie sobie radę . Jak widzę to jesteś tam na etacie służącej i tak będzie zawsze . Na początku - mądrzy rodzice nawet powinni pomóc (jeżeli ich na to stać) ale teraz powinni się cieszyć , że życie Wam się układa i jesteście razem i tylko Was wspomóc dobrym słowem, doradą itd. A nie wtrącać się do Was . Jesteście młodzi - całe życie przed Wami . Bardzo dziwię się Twojej mamie - ona tego nie rozumie ? Będziesz ciągle na ich usługach - porozmawiaj z mężem i razem zdecydujcie . Tylko bez emocji i nerwów-
spokojnie :)

jeśli boisz się, ze nie poradzicie sobie finansowo to poczekaj, aż skończysz staż i znajdziesz pracę. potem wynajmijcie jakieś mieszkanie i idźcie na swoje. z rodzicami mieszkając zawsze będziesz się bała, zawsze będziesz się liczyła z ich zdaniem, bo to już siedzi w Tobie głęboko zakorzenione. tylko samodzielne mieszkanie Cię ratuje.