Temat: Tata mnie uderzył.

To nie był zwykły klaps na tyłek, a ja nie mam już 4 lat. Mam 18 lat, a wczoraj tata mnie pobił. Pobił, bo jedno uderzenie to nie było. Nigdy wcześniej to się nie wydarzyło.

Ostatnio miałam dużo nauki, najczęściej uczę się w nocy, bo wtedy mam spokój i ciszę. Ostatnio prawie w ogóle nie jadłam, były dni, kiedy byłam na samej wodzie. Byłam podenerwowana. Czułam, że coś ze mną jest nie tak, w jednej chwili moja radość nie miała granic, a w następnej czułam złość, żałość i smutek. Moje wahania nastroju, niewyspanie, jego złośliwe uwagi po kilku piwach... Zaczął na mnie krzyczeć, uderzył, raz, drugi, szósty, ósmy... Chciałam się bronić, także go uderzyć, ale nie mogłam. W końcu jest moim ojcem.

Teraz wszystko mnie boli, mam kilka siniaków na ramieniu i twarzy. Czuję się upokorzona. Nie byłam dzisiaj w szkole. Wiem, ze to nie jest wymówka, ale nie mogłam, musiałam sobie wszystko przemyśleć. Zamiast siedzieć w szkolnej ławce, chodziłam 3 godziny po lesie w deszczu. Przemarzłam, ale postanowiłam, mimo zbliżającej się matury, poszukać dorywczej pracy. Chciałam iść do lekarza na obdukcję, ale zrezygnowałam z tego. Zdam maturę i wyjadę na studia.

Najgorsze jest to, że z tatą miałam naprawdę bardzo dobry kontakt, przynajmniej do wczoraj, a teraz chyba go nienawidzę. To jest okropne. A na samo wspomnienie wczoraj mam łzy w oczach. Mama wie, że tata mnie uderzył, żadnej reakcji. Czuję się samotna, najchętniej od razy spakowałabym się i wyprowadziła, ale nie mam gdzie.

Nie wiem dlaczego zakładam ten temat... Muszę się wyżalić, a nie chcę opowiadać tego komuś znajomemu. Tutaj jestem anonimowa. Chciałabym z kimś o tym pogadać.

EDIT:
Kilkoro z Was zastanawia się "co musiałam odwalić"... Nic specjalnego, robiłam gorsze rzeczy w moim krótkim życiu. Wspomniałam, że ostatnio byłam niewyspana i podenerwowana, a mój tata po kilku piwach zaczyna być zgryźliwy. Poszło o błahostkę, gdy wraca z pracy, a ja jestem akurat w domu, robię mu obiad. Nie chciał od razu, wypił kilka piw, a ja w tym czasie leżałam z laptopem na brzuchu i oglądałam sobie film. Gdy powiedział, że zgłodniał, coś mi odwaliło, nie miałam ochoty wstawać z łóżka, powiedziałam, ze w kuchni jest wczorajszy, może sobie podgrzać, a ja nie muszę być na jego zawołanie i robić wszystkiego, jak chce. Padł komentarz z jego strony, ja odpowiedziałam i się zaczęło. W każdym razie nie powiedziałam niczego, co zasługiwałoby od razu na bicie mnie. Poza jednym. Gdy najpierw mnie kilka razy uderzył, skuliłam się, chowając głowę i wykrzyczałam, że ma się "pierdolić" i nigdy więcej mnie nie dotykać... Wtedy znowu zaczął mnie bić. To jedyne, co mogę sobie zarzucić, zwłaszcza, że zwykle nie używam takich słów, zwłaszcza do rodziców.

Nie zrobię obdukcji i nie pójdę na policję. Wolałabym się z nim pogodzić, żeby było jak dawniej, a pójście na policję tylko pogorszy sprawę.