Temat: wasi ojcowie...

Hebe34 napisał(a):

deanta29 napisał(a):

werka1468 napisał(a):

deanta29 napisał(a):

werka1468 napisał(a):

deanta29 napisał(a):

obojętnie jaki jest, ważne ,że jest... mojego już nie ma...

to niestety nie prawda :( mój jest, ale jakby go  nie było :(

jak go zabraknie, to zrozumiesz..

No jasne. Szkoda, że już teraz go zabrakło. Ciekawe jak by postąpił ktoś w mojej sytuacji, tzn jakby się czuł, gdyby własny ojciec miał go gdzieś, wyjechał za granicę, znalazł sobie nową rodzinę, odzywał się raz na ruski rok. Dla mnie to nie jest ojciec, to obca osoba, która mnie nie zna. Często rodzic to tylko prawny opiekun, nic poza tym... zero poczucia odpowiedzialności, zero zainteresowania, kompletne zero... Ps. Każdemu jest przykro po stracie bliskiego, ale mi jest przykro już kilkanaście lat przez niego.

ehh nie myśl ,ze mój był krystaliczny... był alkoholikiem i tez ze mną nie mieszkał, a nawet potrafił latami kontaktu nie podtrzymywać..Chodzi mi głownie o to,że w życiu kazdej kobiety jest potrzebny ojciec. A mam nawet wrazenie,że im bardziej jestem starsza, tym bardziej odczuwam jego strate. Poza tym o tych złych chwilach jakos sie zapomina, a wspomina te krótkie miłe momenty...

W życiu każdej kobiety potrzebny jest ojciec?  To widocznie ja nią nie jestem,bo nie jest mi potrzebny odkąd skończyłam 6lat a w tej chwili mam 34