Temat: jak radzicie sobie z kryzysem w związku?

MarlaSingerr napisał(a):

Przecież to wszystko zależy od sytuacji, od osobowości obojga, od dojrzałości partnera itd. Kłótnia może dotyczyć tego, że nie pozmywał po śniadaniu albo tego, że zdradził... Także rozpiętość jest ogromna.Ważne jest zdrowe podejście i to żeby nie dać sobie wejść na głowę

olgafigmat napisał(a):

mój mąż jest cudowny to ja jestem zołzą :))on pierwszy przeprasza, łagodzi i drąży, rozmawia, aż się dogadamy trochę się tego przy nim nauczyłam bo moi rodzice ciągle mieli ciche dni, wystarczyła jakaś głupota i się nie odzywali(dwa uparciuchy)z moim tak nie ma, jak jest kłótnia to jak burza z piorunami, po chwili jest spokój :)trzeba rozmawiać, szkoda czasu na obrażanie się

bedejedrna napisał(a):

olgafigmat napisał(a):

mój mąż jest cudowny to ja jestem zołzą :))on pierwszy przeprasza, łagodzi i drąży, rozmawia, aż się dogadamy trochę się tego przy nim nauczyłam bo moi rodzice ciągle mieli ciche dni, wystarczyła jakaś głupota i się nie odzywali(dwa uparciuchy)z moim tak nie ma, jak jest kłótnia to jak burza z piorunami, po chwili jest spokój :)trzeba rozmawiać, szkoda czasu na obrażanie się

mam tak samo mój chłopak jest taki spokojny. czeka aż na niego pokrzyczę, poryczę a on podchodzi do mnie przytula mnie, całuje w czółko i uspokaja. mówi : 'po co te nerwy?' i uśmiecha się zabójczo. wtedy ja zaczynam się śmiać i mówię , że jestem zdzirą i przepraszam właśnie on mnie uczy takiej pokory, cierpliwości. nadal mam wybuchowy charakter, ale powoli się przy nim stabilizuję. kryzys wygląda właśnie tak, że to ja płaczę, wrzeszczę itd. a on mnie uspokaja, rozmawiamy i dochodzimy do rozwiązania go po prostu.