Temat: Samotność jako świadomy wybór

gosia991 napisał(a):

Samotność z wyboru nie istnieje. Ten wybór to dorabianie ideologii do tego, że nie poznałaś swego ideału. Gdyby przyjechał do Ciebie książę z bajki na białym rumaku, zakochany po uszy i Tobie też by się podobał powiedziałabyś "Mam cię gdzieś, chcę być sama!"? Wątpię. Samotność jest WYNIKIEM czegoś, a nie wyborem. Może to być wynik (przykłady osobne) odrzucenia, może pochłonięcie czasu dla samej siebie, kompleksy, zbytnia krytyczność wobec ludzi, nieśmiałość, nie spotkanie nikogo z kim można dzielić czas, lenistwo, nieatrakcyjność, uzależnienia, aseksualność itd. itd. Wynik, nie wybór. Możesz lubić samotność, ale o ile nie jesteś np. zaawansowaną introwertyczką to zmieni Ci się kiedyś, np. za 10 lat myślenie. 

KtoPytaNieBladzi napisał(a):

MamaMychy napisał(a):

Mając 21 lat śmieszne jest mówienie o samotności z wyboru.Ja związałam się z mężem mając 23lata.Do tego momentu byłam dłuższy czas sama i jak na ten wiek to normalne.

a to w jakim wieku bycie singlem uważasz za nienormalne?

sweety234 napisał(a):

A mi się wydaję że to kwestia czasu.Większość tak mówi po nieudanym związku. Bycie singlem jest fajne, ale całe życie? Gdy wszyscy znajomi będą mieli swoje sprawy, swoje rodziny. Moim zdaniem każdy singiel z wyboru kiedyś będzie żałował choćby to było w wieku 40-50lat.

KtoPytaNieBladzi napisał(a):

koń by się uśmiał... wiesz ile każdego dnia mijam naprawdę brzydkich lub otyłych kobiet z facetami? mnóstwo! a jeszcze od niektórych z nich taką pustotą powiewa, że żaden mądry facet by do nich nie podszedł. Mężczyźni też nie są wszyscy atrakcyjni, więc akurat nieatrakcyjność to nie jest powód bycia singlem.