Temat: Teściowa..

Nie naciska, a wręcz odwodzi go od tego pomysłu. Jesteśmy ze sobą co prawda dopiero 2 lata, ale znamy się od 15, a ślubu nie planujemy szybciej niż za kolejne dwa lata. Tych historii mam więcej i przyjaciółka, która jest w większość wtajemniczona zasugerowała, że teściówka może być zazdrosna o syna (w końcu jedynak). No i w pewnym stopniu to rozumiem. Myślę, że wszystko co mówi wynika w mniejszym stopniu ze złośliwości czy chęci sprawienia mi przykrości, a bardziej z faktu, że kobieta nie ma wyczucia i zawsze klepie co jej ślina na język przyniesie i o jedno słowo za dużo. Taki typ.

Może jej minie po ślubie, jak będzie wiedziała, że jesteśmy ze sobą "na pewno". Chociaż nie.. Przecież teraz tyle rozwodów ;D

Nie pozostaje nic innego jak się z tego śmiać!

Generalnie póki w tym domu mieszkała też siostra męża z rodziną, kłopotów i awantur było mnóstwo. Po jej wyprowadzce, gdy ja z mężem (pół roku po ślubie, a półtora roku od zamieszkania razem i gnieżdżenia się w malutkim pokoiku) zaczęliśmy prowadzić swoje osobne gospodarstwo, stosunki zaczęły się poprawiać, co bardzo mnie cieszy. Pracuję nad swoimi reakcjami i ona też przestała robić rzeczy, które były dla nas przykre. Na pewno nie zostaniemy przyjaciółkami, nad czym ona ubolewa i często mi to zarzuca, ale relacje się poprawiają.

Dodam, że pomijając relacje między mną a nią, uważam, że to jest niesamowicie pracowita kobieta, która poświęciłaby się dla innych. Czasem z tym przesadza i próbuje na siłę ofiarować swoją pomoc, a potem, gdy ktoś tego nie odwzajemni, robi straszne problemy. Ale myślę, że ma dobre intencje. No i przede wszystkim wychowała mojego męża, który jest fantastycznym, dobrym człowiekiem - a na wdzięczność za to nigdy nie znajdę wystarczających słów.