Temat: Wspólne mieszkanie i wielki problem.

heartbeats

myślę, że twój facet ma rację, co do tego, żeby nie korzystać z takiej pomocy rodziny. jeżeli chcecie być razem, czuć się niezależni, to wydaje mi się, że dobrze jest dojść do wszystkiego samemu. wiem, że tobie, może wydawać się inaczej, bo to w końcu TWOJA rodzina  i wydaje ci się naturalne, ze skoro mają nadmiar gotówki, to pomogą ci. ale on - mimo dobrego kontaktu z nimi - na pewno chce czuć się niezależnie, czuć, że sam do czegoś doszedł, jak prawdziwy facet...

inną sprawą jest to, że po 3 latach nie chce jeszcze razem mieszkać. pogadaj z nim dlaczego? może jest jakiś powód? np. moja koleżanka nie chciała mieszkać ze swoim chłopakiem dopóki nie skończy studiów, bo twierdziła, że będzie ją to rozpraszało. niektórzy mają jakieś swoje powody. ale z drugiej strony, jeżeli chce to odkładać w nieskończoność, to też szkoda twojego czasu. bo skoro na decyzję o wspólnym zamieszkaniu nie doczekałaś się przez 3 lata, to ile czasu będziesz czekać na pierścionek zaręczynowy? (o ile oczywiście chcesz wyjść za mąż). wydaje mi się, że niektórym facetom, trzeba pokazać, że ceni się swój czas...

edit: co do tej gotowości do wspólnego zamieszkania, wiem, że każdy to przechodzi inaczej, ale kiedy ja zamieszkałam z moim mężem, miałam 21 lat, a on 25 i było ok. oczywiście, musieliśmy w wielu sprawach się dotrzeć, ale ogólnie przeżyliśmy :-) więc nie sądzę, żeby 23 lata, to było za wcześnie... a tym bardziej 25.

woli mieszkać z kolegami i mieć święty spokój a niżeli z kobieta, która będzie od niego czegoś wymagała, w tym przypadku z Tobą.

my sprytnie omineliśmy rpoblemy ze wspólnym mieszkaniem bo mieszkamy razem od pierwszego dnia związku ;)

a jeżeli masz pieniądze wystarczające na mieszkanie to kup sama