Temat: Ślub niebawem .......rodzice , problem

Hej, nie mam komu się wygadać .
Od początku, dwa lata temu poznałam fajnego chłopaka, zabawny, pełen radości facet, żartobliwy i przy okazji przystojny. Taki właśnie będzie mój mąż;) On ma 28 lat, troszke pogmatwał sobie studia i dopiero być może w tym roku je zakończy . Popełnił w życiu kilka błędów, których żałuje i stara się je naprawić bo mówi że czasu już nie da się cofnąć i trzeba żyć dalej i dążyć do tego by te studia zakończyć. Ostatnio zmienił o 180 stopni pracę zaczął projektować sklepy internetowe i strony. Pracuje w domu.
Dla mojego ojca jak się teraz okazuję jest on nierobem, dzisiaj dał mi to  do zrozumienia. Uważa że to co robi to nie praca. Tata oczekuje że jak człowiek pracuje to powinien tak robić by mieć dobrą z tego kasę a nie żyć za marne grosze od pierwszego do pierwszego. Uważa że robotny to on nie jest , że ma gadkę ale do roboty to będzie ostatni. W sumie coś w tym racji jest czasem trzeba go nakierować żeby cos należy zrobić i wówczas to wcześniej czy później robi . Ja pochodzę z domu gdzie w zasadzie tylko sie pracuje z jednej pracy do drugiej dzięki temu żyjemy na bardzo fajnym poziomie, bez kredytów i etc. Natomiast w jego domu jest jakiś kredyt hipoteczny i etc. Moi rodzice żyją tylko pracą , chcą by ich dzieci miały na wszystko, tak też jest jego bardziej imprezowi co weekend jakieś spotkania ze znajomymi, moi uważają ,że jego są nieoszczędni, nie zarabiają koksów a pomimo to goszczą  się. Po imprezowym weekendzie u nas , tata rano strzelił kazanie pt. dziecko ucz się kończ studia i trzymaj go krótko , bo cały ten bajzel ty będziesz musiała pociągnąć. Niby go lubi ale dla niego ważne jest by pracować i żeby tego  były spektakularne efekty, byśmy mogli godni żyć. Zrobiło mi się przykro że tata tak myśli. Ja rzadko kiedy mam praow do własnego zdania, gdyż ale zostanie skwitowane że głupoty gadam albo że się stawiama a on jest inaczej wychowany od niego rodzice nigdy nie wymagali, nie uważam żeby było to dobre ale zawsze ma prawo do własnego zdania, stara się jak może sam mówi że widzi że żyjemy w dwóch różnych światach. Jak dla mnie jest bardzo dobry, zawsze jestem u niego na pierwszym miejscu, żebym miała wszystko. Kiedy mam zły dzień to zaciska żeby i nie czyni mu złośliwych uwag jakie ja jemu prawie. czasem mi się wydaję że pod wpływem  docinek taty robie się zołzowata , zaczynam sporo wymagać i wiecznie zaczyna mi być mało , że to czy tamto jest jeszcze nie zrobione. Nigdy moim rodzice nie zapytali mi co ja do niego czuje , jak mi z nim jest . Nie jest ich wymarzonym kandydatem na zięcia , nie ma super auta, nie ma nie wiadomo ile kasy. Mama  miała swojego faworyta na zięcia, od samego początku nie tryskała radością ale też nie czyniła uwag, generalnie była obojętna. Za to tata od momentu kiedy dowiedział się o zmianie pracy cały czas pyta czy on pracuje czy się obija. Bardzo mnie męczy ta sytuacja;/ jestem pomiędzy młotem a kowadłem. Niby jeżdżą załatwiają sprawy dotyczące wesela , jak na razie mówią iz jest ok że jego rodzice w zasadzie załacą 1/3 kosztów, boję się jednak że wcześniej czy później wypomną im albo mnie że brzydko mówiąc są dziadami. Eh nie wszyscy są przedsiębiorczy a oni tego oczekują. Dlaczego tym światem rządzi pieniądz.