Temat: Mówienie sobie o wszystkim, jak to jest?

na początku faktycznie też chciałam wiedzieć co robi/z kim/ gdzie itp ale on często zabierał mnie ze sobą więc pominięta się nie czułam.
 A potem najzwyczajniej w świcie przyszło zaufanie i teraz nie mam już takich problemów.

Hmm jakoś nigdy nie mialam z tym problemu i nie zastanawialam sie nad tym. Jak sie poznalismy to duzo rozmawialimsy na gg np i przez kom. takze naturalnie wychodzilo gdzie kto idzie i co robi ale nie sluzylo to kontrolowaniu , jedynie dzieleniu się co się robi i jak mija dzien itd. Nigdy nie bylam zazdrosna o kolegow, wyjscia bo moj chlopak duzo nie wychodzi, w zasadzie to praca/dom i czasem jakies spotkanie.Teraz jak mieszkamy razem to juz prkatycznie wszystko robimy razem a jak ma cos do zalatwienia do zalatwia, nie spowiada mi sie, tlyko naturalni w rozmowie mowi co bedzie robil, zebysmy mlieli orientacje co i jak. Nie wiem co proadzić. Uwazam, ze nie mozna nikogos ograniczac wypytywac, zwiazek to ma byc cos naturalnego i trzeba pozostac soba miesc swoje sprawy;)

Tak mi sie nasunelo...nie mozesz go po prstu zapytac co bedzie porabial w danym dniu jakie ma plany itd - przeciez to jest najlepszy sposob na mowenie co sie bedzie robilo....

z tego co pamiętam na początku nie mówiliśmy sobie o wszystkim.. nasz związek był bardziej na luzie ale z czasem to się zmieniło i teraz mówimy sobie o wszystkim :) nawet wczoraj zjadłam słodkie jajeczko i musiałam mu powiedzieć bo jak bym nie powiedziała to czułabym się tak jak bym go oszukała..:) on też mi mówi jak idzie na piwo z kolegami, później opowiada co robili.. Mamy do siebie 100% zaufania i rozmawiamy o sprawach rodzinnych, różnych tajemnicach i takie tam :D

na poczatku nie wiem, chyba tez,mowilismy przez telefon "jestem tu, kupie to, potem ide tam" a moj "no ja jestem z XY w barze"
ale teraz mieszkamy razem wiec sila rzeczy jak sie ktores z nas ubiera to naturalne ze zapytamy gdzie idzie polowka

nawet glupie smieci wyrzucic

dzisiaj moj poszedl sie ubiegac o prace, nie wiem kiedy wroci, ja czekam na kuriera, spodnie kupic i papiery zabrac z rodzinnego domu typu gwarancje umowy. mysle ze jak nie zastanie mnie w domu to sie domysli bo z pamiecia czasem jest kiepsko

Mój jest zdania, że jeśli chcemy coś uzyskać, sami musimy to z siebie dawać - więc skoro on chce, żebym mówiła mu o czymś, on mówi pierwszy i tak dalej, jeśli liczy na  moją szczerość, sam jest szczery.

.

my raczej sobie mówimy co robimy, to wydaje mi się naturalne jeżeli razem mieszkamy, i nie chodzi tu o spowiadanie się

Może i na początku miłość strasznie zaślepia i nie widzi się wad albo się je toleruje ale uwierz mi, że jak na początku nie zmienicie pewnych swoich przyzwyczajeń to później już tym bardziej nic z tym nie zrobicie - przynajmniej będzie o wiele ciężej wtedy.
Poza tym facet to na prawdę prosta istota, jak mu nie powiesz wprost co jest nie tak, to się sam raczej tego nie domyśli. Powiedz wprost, że Ty mu o wszystkim mówisz co? gdzie? kiedy? z kim? itd. a on się denerwuje jak Ty go o coś takiego zapytasz. I albo on zacznie też choć trochę wtajemniczać Cię w to co robi kiedy nie jesteście razem albo niech nie liczy na to, że jeszcze kiedyś Ty mu się z takich rzeczy "wyspowiadasz".
Ja nie widzę nic złego w takich "spowiedziach", mój chłopak też. I chyba nigdy specjalnie się nie burzył na tego typu pytania. Tyle, że my już razem mieszkamy więc to też trochę inaczej wygląda. A wcześniej dzieliło nas ok. 500km więc prawie cały czas wisieliśmy na telefonach to chcąc nie chcąc i tak wszystko wiedziałam Ale gdybyśmy bliżej siebie mieszkali to nie obrażałabym się za to, że nie wiem o wszystkich spotkaniach, nie czułabym takiej potrzeby. Jakby mi sam coś powiedział - w porządku, ale jak bym się go zapytała o plany na konkretny dzień czy co robił w danym dniu czy dzień wcześniej to oczekiwałabym, że wspomni mi o wyjściach, które miały miejsce. Jakby zaczął je ukrywać albo się denerwować to bym sobie z nim szczerze porozmawiała tak jak to wcześniej napisałam doradzając Ci

Zazwyczaj wiemy na bieżąco,co druga osoba robi. Oczywiście nie zawsze,ale później jak rozmawiamy to się dowiadujemy po pytaniu:"a co robiłaś przez cały dzień?". Tak sobie opowiadamy,ale raczej nie nazywałabym tego spowiedzią.