Temat: problemy z mamą

Cześć. Piszę, bo nie mogę już dłużej w sobie trzymać tego bólu. Moja mama zawsze była nerwowa. Biła mnie kiedy byłam dzieckiem. Wyzywała od dziwek, gdy byłam nastolatką. Krzyczała na mnie jak chciałam wyjść z domu i chciałam wrócić o np. 21 do domu, a miałam wtedy 19 lat. Każde moje wyjście było problemem. Spotykać się ze znajomymi mogłam tylko raz w tygodniu i to było dla niej za często. Dodam,że nigdy nie wracałam pijana, naćpana i też nie puszczałam się jak to sugerowała mi moja mama. Później poszłam na studia i przez pierwszy rok naprawdę zatruwała mi życie - dzwoniła i robiła awantury itd. Naprawdę nie rozumiem tego okresu, nie wiem dlaczego coś takiego mnie spotkało. Tym bardziej ,że zawsze starałam się pomagać moim rodzicom, bo widziałam, że mają problemy z moim bratem, który nie chciał się uczyć, miał dziwnych kolegów i traktował rodziców tylko jak "bankomat". W pod koniec mojego 2 roku studiów moi rodzice zaczęli mieć kłopoty finansowe więc poszłam do pracy ,żeby ich odciążyć. Do początku czwartego roku pracowałam i łączyłam studia, co odbiło się na moim zdrowiu - rozchorowałam się, miałam zapalenie płuc, które się nie dawało wyleczyć i lekarka powiedziała,że muszę zwolnić tempo życia, bo wyląduje w szpitalu. W czasie gdy jeszcze pracowałam zdarzały się momenty, że moja mama dzwoniła do mnie i mówiła, że np. oszukuję ją ze studiami, że niby się nie uczę, że "gówno im pomagam". Jak się rozchorowałam to moi rodzice powiedzieli,że dadzą mi na życie żebym mogła się spokojnie uczyć bo nauka jest najważniejsza i tak dalej. Mój brat w tym czasie zrezygnował z pracy i otworzył własną firmę, która do tej pory nie zarabia ( rozpoczął działalność w lipcu) i jest na utrzymaniu rodziców. Rodzice ograniczyli mi pieniądze na życie. Nie jest to dla mnie problemem. Boli mnie to, że od jakiegoś czasu moja mama znowu urządza mi jazdy. Najpierw krzyczała na mnie, bo dziewczyna mojego brata ją wkurza więc zapytałam się czemu krzyczy na mnie a nie zadzwoni do dziewczyny mojego brata żeby jej to powiedzieć. Wczoraj zadzwoniłam wieczorem do mamy i nie odbierała. Mój chłopak wrócił z pracy i powiedział, że chce jechać na basen. Zapomniałam telefonu. Wchodząc do szatni mój chłopak podał mi swój telefon i powiedział,że dzwoni moja mama. Odebrałam i ona zaczęła krzyczeć na mnie,że "telefon masz mieć przy dupie". Zapytałam "dlaczego krzyczysz?", na co ona "bo nie odbierasz" i powiedziałam jej wtedy, że dzwoniłam ale ona nie odbierała i ona mi na to że miała swoje powody żeby nie odbierać i że mam mieć telefon przy dupie i że kończy rozmowę. Zadzwoniłam do niej przed chwilą i mnie rozłączyła. Zadzwoniłam do taty i pogadałam z nim normalnie. Mój tato powiedział, że da mamę i ja zapytałam się co u niej ona ,że normalnie , zapytałam się czy chce ze mną rozmawiać ona mi powiedziała, że nie. Powiedziałam, że wobec tego kończę i pa. Jest mi tak cholernie ciężko ;( Czuję się totalnie samotna, bo nie chcę mówić tego mojemu chłopakowi bo on pracuje po 10 godzin dziennie i jest zmęczony. Nie wiem co mam robić. Nie wiem jak mam sobie poradzić z tym, że moja własna mama mnie odrzuca. Że tak naprawdę to chyba nigdy mnie nie chciała. A świadomość tego, że mam 1,62 zł na koncie od poprzedniej soboty mi nie pomaga. Nie mogę teraz iść do pracy, bo jestem na bezpłatnych praktykach, które są obowiązkowe, bo inaczej nie zaliczę roku :( Zresztą na praktykach wszystko idzie mi dobrze i ludzie mnie chwalą, ale moją mamę to i tak nie interesuje, nawet nie zapytała się jak mi idzie. Proszę was żebyście mi poradziły jak mam przestać się przejmować mamą . Wiem, że mam 24 lata ale nie radziłam sobie wcześniej z tą sytuacją i nie radzę sobie teraz.