Temat: przyjaźń

Wierzę w prawdziwą przyjaźń. Niestety ja nigdy nie miałam prawdziwej przyjaciółki. Bardzo mi tego brakuje.
Mam za to najlepszego przyjaciela w moim chłopaku. Żadna laska nie może mu się równać :)

były, przyjaźnie 2, kilkuletnie. Skończyly sie.

nie wierze w przyjazn miedzy kobietami, niestety ale kobiety sa zwistne, zazdroszcza, knuja, kreca, spiskuja, ogolnie kobitki sa wredne, np nigdy nie spotkalam milej kobiety na jakims stanowisku, a facetow cala mase... z facetam jest inaczej, sa prosci w obsludze i latwiej jest sie z nimi dogadac... przyjaznilam sie kiedys z pewna dziewczyna 15 lat, byla nawet swiadkowa na moim slubie, potem poznala bogatego faceta i ja juz nie pasowalam do jej towarzystwa, teraz nawet czesc mi na ulicy nie potrafi odpowiedziec, nie, przyjazn miedzy kobietami nie istnieje...

Zgadza się. Kobiety zazdroszczą a to nie sprzyja przyjaźniom

Wierzę w przyjaźń, nie mówię "na całe życie", bo kij to przecież wie. Takie znajomości nie muszą przecież kończyć się wielkim bumem i łamaniem serc, czasami po prostu kontakt się urywa.

W każdym razie: Bardzo ostrożnie używam tego słowa. Łatwiutko nawiązuję kontakty i ludzie lubią ze mną przebywać, ale kilka razy pewne przypadki złamasów nauczyły mnie, żeby nigdy zbytnio się nie zbliżać do ludzi z kompleksami, słabymi charakterami i skłonnościami do zazdrości, bo takie jędzy prędzej czy później wbijają nóż w plecy starając się zająć moją pozycję - najbardziej denerwują mnie zera z kategorii tzw. "ksero".
Każda moja "przyjaciółka" to kobieta z jajami i własną opinią. Jest ich dwie + dwie moje siostry. A tak to przyjaźnie się z facetami 40x częściej, z czego największym przyjacielem jest mój facio.

Zdecydowanie wierzę, mam przyjaciółkę, którą znam od dziecka. Przez 21 lat pokłóciłyśmy się 3 razy :D

Ja przyjaźnię się z moim partnerem, mamą i siostrą. Mam po prostu dobre i mniej dobre koleżanki, ale w przyjaźń nie wierzę, bo zawsze to się opiera na tym, że ktoś kogoś bardziej wykorzystuje. Miałam 4 "przyjaciółki" - one się tak deklarowały, ja trzymałam je bardziej na dystans i nie obwieszczałam światu, że "to przyjaźń na całe życie" - czas pokazał, że słusznie...

Moje najlepsze przyjaciółki to mama i siostra...

Ja generalnie przez własne doświadczenia nie mam podstaw by wierzyć... Ale bardzo chciałabym kogoś takiego poznać. Mam dużo koleżanek ale z żadną nie łączy mnie nic wyjątkowego. W liceum przyjaźniłam się z jedną dziewczyną, rozmawiałyśmy codziennie godzinami, rozumiałyśmy się bez słów. Po liceum nasza przyjaźń się urwała, ona poznała ludzi z którymi pracowała i spędzała każdą wolną chwilę, dla mnie nie było już czasu. Ja wtedy poznałam swojego obecnego chłopaka i w fazie pierwszego zakochania nawet o ten czas przyjaciółki zbytnio nie zabiegałam... Posypało się. Odezwała się do mnie po kilku latach teraz w Nowy Rok, rozmawiałyśmy kilka razy, spotkałyśmy się nawet, ale to już nigdy nie będzie to samo... Za dużo nas po tych latach różni. 

Ja mam przyjaciela w meskim osobniku (jest to dla mnie ralne ale tylko wtedy gdy taki ktos nie jest dla mnie pociagajacy jako mezczyzna) znamy sie juz 16 lat od lat przedszkolnych :) i trwa nadal , choc nie widzimy sie czasem miesiac, dwa czasem dluzej choc rzadko to kiedy sie spotykamy dogadujemy sie swietnie;) prawdopodobnie owy przyjaciel bedzi emoim swiadkiem na slubie:) to jesli tyczy sie takiej przyjazni dlugiej i prawdziwej:P mam kilka lepszych kolezanek ale czy to przyjazni nie jestem az tak pewna jak w stosunku do tego chlopaka;P
a jesli mowa o przyjazni i czyms wiecej to uwazam ,ze mam przyjaciela w swoim Narzeczonym :) choc wiadomo ,ze to troche inan forma przyjazni niz z tym "kumplem" :P