Temat: Proszę o pomoc i radę. Nie mam z kim porozmawiać

W grę wchodzi działalność i niestety nie mogłam całkiem wszystkiego rzucić stąd niestety konieczność pracy w ciąży - nie pracuje, nie zarabiam. 

Fajnie byłoby ich widzieć raz w roku. Niestety mieszkają zbyt blisko a teściowa najchętniej widywalaby wnuki 3x w tygodniu.

Tesc to paskudny szowinista.

Dziekuje przemyśle to.

Mam taki charakter, że jeśli ktoś przekroczy moje granice to raczej zawsze usuwalam te osobę z listy znajomych. Tu będzie to trudniejsze

Czasem popłaca dobrodusznosc i jest fajna, ale w tym przypadku będzie mylona ze słabością i poskutkuje tylko wiekszym rozzuchwaleniem.

straszna zbrodnia -chodzenie w szlafroku po domu 🙄 

A tesc to jakis mistrz opieki nad dzieckiem ;) 

Zawsze byl taki czepliwy czy przy tym remoncie tak mu sie porobilo?

Wspolczuje sytuacji, bylaby latwa do rozwiazania, gdyby nie maz, moznaby zerwac stosunki, ale ze wzgledu na to, ze jednak tesc nalezy do rodziny to juz robi sie trudniej... 

Nie wiem co bym zrobila na Twoim miejscu. Moze olalabym go i niech se gada i widzi, ze po mnie to splywa albo obrocilabym to w zart? I przy kolejnej wizycie tescia powitalabym go w szlafroku ;) 

Na pewno ochlodzilbym mocno stosunki i raczej go unikala, bo nie lubie towarzystwa ludzi, ktorym nie ufam i ktorzy szukaja dziury w calym i czepiaja sie.

Trzymaj sie i nie daj sobie wejsc na glowe! 

Ja innej opcji niż ograniczenie widzenia się do absolutnie niezbędnego minimum i trzymanie dystansu nie widzę. Znaczy opcji jak mu się odgryźć to mam z dziesięć, do wyboru do koloru, ale każda jest pasywno-agresywna. Gdyby chodziło o jakąś wredną ciotkę, z którą nie utrzymujecie bliższych kontaktów, nachalnych sąsiadów, czy wścibską koleżankę, to myślę, że dałoby się ich spacyfikować. No ale z teściem to słabo. No bo co, mąż będzie patrzył na to jak toczysz wojnę z jego własnym ojcem? Jeszcze może będzie się czuł w obowiązku stanąć po Twojej stronie, może się przez to skłóci też z matką. Dzieci też prędzej czy później wychwycą, że coś jest nie tak. Na kolejne święta już bym go a takiej sytuacji nie zapraszała. Napewno nie tak, że całe dnie spędzacie razem. Na godzinkę, czy dwie się zobaczyć na kawie, a tak to się wymówić tym, że jedziecie też do Twoich rodziców, dalszej rodziny, czy cokolwiek innego. 

Ja jestem pamiętliwa i prawdopodobnie dłuuugo bym była zła. Zapewne bym przestała na długi czas teściów odwiedzać. Mąż, dzieci niech jeżdżą, spotykają się - jak najbardziej, ale ja jako ja bym się uniosła honorem. Tak mam. Nie mówię, że to dobra cecha, nie mówię, żebyś tak zrobiła i nie mówię, że takie zachowanie jest właściwe, ale znając siebie, ja tak bym postąpiła. 

Wiem ze cię zranił i niesprawiedliwie potraktował ale nie widze szans na jakakolwiek refleksje z jego strony.

Rozmową nie osiągniesz tego czego chcesz czyli odwołania tego co powiedział ani przeprosin wg mnie to be sensu w przypadku takich osób. 
wg mnie tu trzeba prosto powiedzieć „teść mi sprawił przykrość która długo będę pamiętała. Ja tez mam uwagi co do teścia  zachowania i będę nadal bacznie obserwowała - tak jak teść mnie - bo rozumiem ze taki rodzaj komunikacji teściowi odpowiada” 

Zakończ to jednym krótkim podsumowaniem i „move on” bo im dłużej o tym rozmyślasz tym bardziej eskalujesz sytuacje a prawda jest taka ze jego opinia owszem krzywdząca ale w skali twojego życia małe ma znacznie i jest oderwana od rzeczywistości.
Zrób to dla siebie i wybacz mu. 

osoba, która ma tak wielką potrzebe tłumaczenia sie ludziom z tego co robi nie powinna przeprowadzac żadnych rozmów. Osiągniesz skutek odwrotny do zamierzonego. Rodzice Cie nie bronili, bo nie ma czego bronić. Bo jak mozna odpowiedziec na tekst, ze ktoś chodzi w szlafroku? No ma szlafrok to w nim chodzi, proste. Jeśli z czyms wyskoczy do Ciebie, a nie bedziesz w stanie kazać mu sie odpier*, to wszystko inne co zrobisz sprawi, ze nabierzesz jeszcze wiekszego poczucia winy bez powodu. Co bedzie nastepne? Ze masz nieodpowiedni kolor oczu?

Mnie naszła jedna refleksja - dlaczego nie obróciliście całej tej historii w żart? Niesmaczny, nie na miejscu, ale jednak żart? Skarżenie teścia na synową do jej rodziców brzmi jak kiepska farsa, z której być może trzeba się śmiać, bo co zostaje?

Oczywiście, ochłodzenie stosunków jest nieuniknione po takim czymś, bo poczułaś się dotknięta, ale czy warto to rozdrapywać, tworzyć jakieś piętrowe historie? Jesteś dobrą matką, bywasz też zmęczona, masz swój dom i swoje zasady, nie robisz niczego źle, nie musisz postępować zgodnie z czyimiś zasadami, over. Myślę, że Ty przede wszystkim musisz zarządzić swoimi emocjami w tej sytuacji.

jeden jest pozytyw, że mąż stanął po Twojej stronie i nie zachował się jak pipa chowająca głowę w piasek. Myślę, że teść tak ma i nie będzie to pierwsza taka sytuacja. I nie bierz tego do siebie, bo co go to obchodzi co robisz. Powiedz, że nie życzysz takich zachowań bez wchodzenia w tłumaczenia. Uciełąbym kontakty do tych niezbędnych. Ja na szczescie mieszkam daleko od swoich, bo miałąbym to samo.