Temat: Mój facet i jego koleżanka -co robić

Nugent napisał(a):

Liandra napisał(a):

A no trawa zawsze za płotem sąsiada bardziej zielona....zwł. jak ta "trawa" będzie usiłowała takiego głupiego kozła przeciągnąć za ten płot... Jak widać niczego nie osiągniesz ani kłótnią ani rozsądną rozmową bo ci bedzie w oczy kłamał że z nią nie gada jak w kiblu siedzi albo na fajce... Po prostu dobrze obserwuj-jak zacznie sie to posuwać do niewytłumaczalnych spóźnień czy wyjść, to przynajmniej bedziesz miała szanse odejść z godnością, a nie dowiedzieć sie od innych, że cię zdradza czynnie.

Nigdy tego nie rozumiałam. Wytłumaczysz mi co to znaczy odejść z godnością? W sensie, ze jak jakiś facet mnie zdradzi i dowiem się po fakcie to mogą wartość rynkowa spada i mam punkty minusowe do własnej godności? Sugerujesz, że zdrada mojego partnera wpływa na mój samoszacunek i godność? Serio nigdy nie kumalam tego. 

equsica napisał(a):

Berchen napisał(a):

equsica napisał(a):

wg mnie robisz igły widły ale ja ogólnie jestem człowiekiem który nie rozkręca dram.. wyzjae raczej podejście "jeżeli coś komuś nie pasuje tam są drzwi, dziękuję do widzenia"... 

sama moqiszze jest typem który dużo siedzi na telefonie i dużo pisze więc może po prostu pisze że wszystkimi przesyłają sobie jakieś pierdoły znalezione w necie itp... 

osobicie mam kolegę z którym nigdy się nie spotkałam, potrafiliśmy zarwać całe noce i pisaliśmy on był wtedy w związku (daje z resztą jest i mają dziecko). Jesteśmy dla siebie zupełnie aseksualni nigdy w życiu żadne z nas nawet nie rzuciło jakiegoś dwuznacznego tekstu d co mówić żeby jakiś flirt był.. była to po prostu mega poglądowa wymiana zdań, opinie a czasami bardzo burzliwe dyskusje na temat tego że któreś z nas widzi coś zupełnie inaczej i że "ale jak to". Jego dziewczyna o tym wiedziała i nie miała nic przeciwko. Ja tylko zapowiedziałam że jeżeli miałby mieć przez to jakieś "dramaty" to już wolę żebyśmy zerwali kontakt... Potem te rozmowy przerzuciły się na vidorozmowy na Skype... Nigdy się nie spotkaliśmy... Hm myślę że trwa to tak od 8 lat. ;). Taka internetowa bratnia dusza. Teraz kontakt jest trochę rzadszy (bardzo się rozluźnił po tym jak się u niego pojawiło dziecko, wiadomo inne priorytety). Ale cały czas mamy ze sobą kontakt....  

wyszlo dlugawo.. ale właśnie ze względu na moje doświadczenia nie mam nic przeciwko koleżankom mojego faceta.. wręcz nawet czasami się zastanawiam czemu on z którąś nie był i czy z nim wszystko ok ;P

wiesz, byloby mi wszystko jedno o czym by moj chlop rozmawial zarywajac nocke ze mna zeby sobie pogadac z inna. Po jednej takiej zarwanej nocy szukalby innego adresu.

berchen zapomniałam dodać że on wobez swojej dziewczyny byk szczery i ona wiedziała że on ze mną pisze.. nas nawet czasami mi mówił że np czytał jej części moich wypowiedzi żeby skonsultować to czy tylko jego punkt widzenia jest odmienny ;). Może więcej zaufania baby ;)

strawberry26 napisał(a):

Pamiętam ze jakis dluzszy czas temu, bylam z moim facetem na kolacji.Pozniej poszlismy spac do hotelu i nagle on mowi zobacz Agata napisala,spytala co slychac.Zobacz co jej odpisalem. Wyslal jej moja fotke z kolacji jaka mi zrobil i napisal ze siedzimy sobie na randce..Trzymal telefon i pokazywal mi co ona pisze..A ona ,cos typu:Aha oki,siedzcie sobie.Chcialam sie tylko wyzalic bo facet ze mna zerwal..(Zapomnialam dodac ze do pewnwgo momentu miala faceta )

I widzicie we mnie wstapila taka zlosc ze ona tu sie chce mu wyzalac ,ze sie wscieklam na niego..A m w sumie w tym momencie byl ok,pokazal mi ze ona pisze .I po tamtej akcji juz przestal.Moze naprawde niw chce akcji

Ale tez mysle,ze miedzy nami jest wszystko ok.On nadal o mnie dba,robi kolacje, przez cala noc przytula.Nie zmienil sie nic.Czy to mozliwe ze moglby flirtowac i nadal mi okazywac tyle uczuc

naceroth napisał(a):

Ależ mnie dziwią teksty w stylu "facet nie może mieć koleżanek". Pomyślcie, drogie dziewczyny: gdybyście miały jakiegoś dobrego kolegę, z którym faktycznie łączyłaby Was tylko rozmowa i zainteresowania, to czy czułybyście się dobrze z tym, że ktoś zabrania Wam z nim gadać? Ja kiedyś po naciskach faceta zerwałam kontakt z dobrym kolegą, z którym sporo pisaliśmy - to była wieloletnia znajomość, znaliśmy się jak łyse konie (i też może przez to nie było między nami absolutnie żadnych wątków romantycznych). Do dziś żałuję, że się ugięłam i nie postawiłam na swoim. No i kolejna sprawa: jeżeli np. pracuję praktycznie z samymi facetami, to też nie mogę z nimi rozmawiać? Szczególnie, jak mamy sporo wspólnego - pracę, zainteresowania, spotykamy się na kawie w kuchni i zdarza nam się jadać razem obiady w pracy? Na studiach zdarzało mi się przesiadywać praktycznie całe dnie z kolegami (zajęcia, wspólna nauka, jakieś wspólne wyjścia) - rozumiem, że w takim układzie też powinnam siedzieć sama zabunkrowana w swoim pokoju, bo "nie ma przyjaźni damsko-męskiej"?

Ja wiem, że teraz jest ciężka sytuacja jeżeli chodzi o spotkania, ale wyjścia we wspólnym gronie z osobą, z którą Twój facet gada są zazwyczaj całkiem niezłym sposobem na "oswojenie demona". Poznajesz tę osobę, widzisz, jak Twój facet się przy niej zachowuje, łapiesz z tą osobą kontakt i wtedy już tak mniej więcej wiesz, czego się po niej spodziewać i jak to wygląda. Zawsze to lepsze niż domysły.

naceroth napisał(a):

Ależ mnie dziwią teksty w stylu "facet nie może mieć koleżanek". Pomyślcie, drogie dziewczyny: gdybyście miały jakiegoś dobrego kolegę, z którym faktycznie łączyłaby Was tylko rozmowa i zainteresowania, to czy czułybyście się dobrze z tym, że ktoś zabrania Wam z nim gadać? Ja kiedyś po naciskach faceta zerwałam kontakt z dobrym kolegą, z którym sporo pisaliśmy - to była wieloletnia znajomość, znaliśmy się jak łyse konie (i też może przez to nie było między nami absolutnie żadnych wątków romantycznych). Do dziś żałuję, że się ugięłam i nie postawiłam na swoim. No i kolejna sprawa: jeżeli np. pracuję praktycznie z samymi facetami, to też nie mogę z nimi rozmawiać? Szczególnie, jak mamy sporo wspólnego - pracę, zainteresowania, spotykamy się na kawie w kuchni i zdarza nam się jadać razem obiady w pracy? Na studiach zdarzało mi się przesiadywać praktycznie całe dnie z kolegami (zajęcia, wspólna nauka, jakieś wspólne wyjścia) - rozumiem, że w takim układzie też powinnam siedzieć sama zabunkrowana w swoim pokoju, bo "nie ma przyjaźni damsko-męskiej"?

Ja wiem, że teraz jest ciężka sytuacja jeżeli chodzi o spotkania, ale wyjścia we wspólnym gronie z osobą, z którą Twój facet gada są zazwyczaj całkiem niezłym sposobem na "oswojenie demona". Poznajesz tę osobę, widzisz, jak Twój facet się przy niej zachowuje, łapiesz z tą osobą kontakt i wtedy już tak mniej więcej wiesz, czego się po niej spodziewać i jak to wygląda. Zawsze to lepsze niż domysły.