Temat: Przezanaczenie

Angelofdeath napisał(a):

Mysle, ze istnieje, sama to przezylam. Jak mialam 16lat zakochalam sie z wzajemnoscia w mlodszym odemnie 2 lata chlopaku, to co czulam bylo poprostu magiczne, nie mam na to innych slow. Byla to milosc czysto platoniczna bo mieszkalismy 600km od siebie. Codziennie rozmawialismy calymi nocami albo po kilka godzin w ciagu dnia. Po 2 latach chlopak musial wyjechac za granice i z rozsadku postanowilismy, ze zostaniemy przyjaciolmi, faktycznie tak bylo. Zycie sie toczylo, minelo 10lat, caly ten czas mielismy kontakt tylko przez internet i swoje zycia, ktore ukladaly sie raz lepiej, raz gorzej- zawsze wszystko obgadywalismy,doradzalismy sobie i dobrze sobie zyczylismy, mimo ze nasza relacja ostygla i przeszla na przyjazn czesto o nim myslalam, tesknilam, kilka razy mielismy zonk bo czasem nie gadalismy 2 tygodnie lub miesiac i jak probowal zadzwonic ja mialam zajeta linie bo akurat dzwonilam do niego, z smsami bylo podobnie, wysylalam "co slychac" a w tym samym momencie dostawalam sms "co tam u Ciebie", takich dziwnych sytuacji bylo tysiace, na gg potrafilismy rownoczesnie miec takie samo skojarzenie i w tym samym momencie nawiazac do tego samego, jedno zaczynalo zdanie-drugie konczylo... Spotkalismy sie po 10latach, nie umiem opisac tego uczucia, milosci, tesknoty i chemii, ktora w nas uderzyla "na raz". Patrzylismy na siebie przytuleni chyba z 5minut ze lzami w oczach i nic nie musielismy mowic. Mysle, ze to bylo przeznaczenie- mielismy swoje zycia a los chcial, ze ulozyly sie tak zebysmy mogli byc razem i znowu poczuc ta magie z mlodosci.