Temat: zamieszkać z facetem?

Może macie rację, chyba rzeczywiście zaręczyny to wstęp do ślubu i nie powinny trwać za długo. Choć nadal gdybym miała być narzeczoną powiedzmy ze 2 lata, to jakoś nie byłabym nieszczęśliwa.

I nie mam parcia na ślub (co podkreślałam) i absolutnie nie chciałabym niekogo zmuszać do żadnych deklaracji itp. Dlatego nie zamierzam przekonywać mojego faceta do moich poglądów - i dlaetgo założyłam ten wątek, żeby zrewidować własne poglądy, żeby się im przyjżeć i ewentualnie zmienić.

I nie, nie myślę tylko o sobie. Spotykamy się głównie wtedy, kiedy on ma czas. Zostałam w tym cholernym mieście dla niego, mimo że długo po studiach nie mogłam znaleźć pracy, a w moim rodzinnym mieście oprócz wsparcia bliskich miałabym również większe szanse na etat. Ale przemęczyłam się, teraz jest ok, było to dla mnie normalne, że skoro tu jest facet, którego kocham, to tu zostaję, w ogóle nie było innej opcji. Kilka razy musiałam w międzyczasie zmieniać pokoje, no cóż, takie życie. On zarabia tyle co ja, żadne luksusy, ale starcza na życie, mimo to nadal mieszka z rodzicami, choć fakt - jego praca jest raczej niepewna. Ostatnio coraz częściej mówi o potrzebie wyprowadzenia się od rodziców, na swoje.

Troszczy się o mnie, wiem, że mogę na nim polegać itd. itd., generalnie cud miód i orzeszki, ale czasem mam wrażenie, że te moje inwestycje w związek sa większego kalibru. Choć może to tylko dlatego, że tak się życie ułożyło... Dobra, sama widzę, że pieprzę trzy po trzy.

Tak czy inaczej dzięki za komentarze, za próby zrozumienia i za bezwzględną krytykę ;)

Poukładałam sobie to i owo, już mi się odechciało jakichkolwiek romantycznych deklaracji. Co ma być to będzie, jesteśmy razem - i pewnie to jest jedynym realnym "zapewnieniem". Zamieszkamy razem, jak do tego w pełni dojrzeję. Co będzie później, życie pokaże.

Spróbuj wytłumaczyć partnerowi że nie chcesz decydować się na wspólne mieszkanie przed zaręczynami bo tak czujesz. Wytłumacz mu również, że dla Ciebie zaręczyny to nie znak startu do rozpoczęcia przygotowań, ale otwarcie nowego etapu w życiu pary, etapu narzeczeńskiego, w którym para już wie że chce spędzić ze sobą resztę życia, ale jeszcze jest przed momentem ślubu by móc poznać siebie od zupełnie innej strony, pokochać swoje wady, przygotować się do momenty ślubu nie tylko od strony organizacyjnej ale i uczuciowej. 

Jestem za tym, żeby ludzie mieszkali ze sobą przed ślubem, bo to inny rodzaj poznania niż tylko spotykanie się kiedy jest miło i przyjemnie. Znam kilka par, które były ze sobą szczęsliwe, zamieszkały razem (czasem po ślubie) i się rozpadło. A jeśli ma się rozpaść to po co z tym czekac i marnowac czas