© Fitatu 2005-24. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Serwis stosuje zalecenia i normy Instytutu Żywności i Żywienia.
28 marca 2018, 23:18
Potrzebuję jakiejś rady.. Od kilku miesięcy jestem z chłopakiem. Na początku, zanim go poznałam, wydawał mi się naprawdę super, wręcz chciałam strasznie go poznać ale myślałam, że to ja byłabym niewystarczająca. Z biegiem czasu poznałam go, dobrze się wtedy dogadywalismy i po pewnym, dość krotkim czasie zostalismy para. I teraz coraz bardziej widze, jak przestajemy do siebie pasowac.Nie chodzi o to, ze mam super wysoka samoocene ale po prostu wydaje mi sie, ze on jest nieinteligentny, malo ambitny i dosc dziecinny. Caly czas rzuca jakimis glupimi, infantylnymi tekstami lub zarcikami, ktore smiesza tak naprawde tylko jego. Mowilam mu to juz kilka razy, ale finalnie to nic nie daje. Poza tym ma mala wiedze nawet nt malo wymagajacych rzeczy, za to potrafi gadac o autach godzinami. Do tego jest malo wymagajacy, tzn dla niego zwykla praca z przecietna wyplata, piwo po niej i wakacje nad polskim morzem przez cale zycie bylyby zadowalajace, a ja od dawna mam nieco inne plany, chce wyjechac za granice, zwiazac swoja przyszlosc z medycyna i zwiedzic troche swiata. Kolejna rzecza, ktora mnie denerwuje, jest to, ze on planuje nasza przyszlosc na kilka lat(!) do przodu nawet nie pytajac o moje zdanie - np juz wymyslil sobie jak to bedzie przyjezdzal to miasta w ktorym bede studiowac lub ze nawet pomysli o przeprowadzce tam. Czesto tez mysli troche egoistycznie, np ostatnio zaczelam szukac pracy i jego reakcja bylo marudzenie, ze przez prace on 'bedzie olany' i nie liczylo sie wcale to, ze tez chcialabym zarobic jakies pieniazki. Co o tym myslicie? Wiem ze to troche chaotycznie napisane, musicie mi to wybaczyc. Z jednej strony mam tego dosc ale z drugiej to przed zwiazkiem mialam dosc nudne zycie, epizody depresyjne i boje sie strasznie, ze znowu bedzie tak samo kiedy zerwe.
Edytowany przez holaola01 28 marca 2018, 23:19
29 marca 2018, 07:07
nie pasujecie do sebie i wiesz to juz, mimo ze boli nie a sensu bycie razem, kazde z was ma inne priorytety i kazde bedzie rozczarowane, lepiej rozstac sie teraz niz po lilku straconych latach.
29 marca 2018, 07:22
Zależy czy on ma chęć się w ogóle zmieniać. Bo mój facet też był dziecinny, rzucał takimi żarcikami, nie radził sobie z prostymi czynnościami. Ale on chciał się zmieniać, uczył się, cały czas rozwija się. Jak go poznałam nie potrafił zakupów zrobić. Może ma jeszcze kilka małych "wad" mógłby się bardziej starać w pracy, ale teraz nie żałuje , że z nim zostałam :)
29 marca 2018, 07:35
Jeśli po kilku miesiącach przeszkadza Ci w nim tyle rzeczy, to daj sobie spokój. Z opisu wywnioskowałaś, że jesteś jeszcze bardzo młoda. On pewnie jest w podobnym wieku, stąd może to infantylne zachowanie. Nie mniej jednak mało inteligentny i mało zaradny facet byłoby dla mnie skreślony na samym początku.
29 marca 2018, 08:37
Nie ma się nad czym zastanawiać, nie jesteście sobie pisani i już. To się zdarza.
29 marca 2018, 10:00
Daj sobie z nim spokój. Rozmowa nic nie da. Co mu powiesz? "zmień się"?. I co? Myślisz, ze on powie "ok" i nagle zacznie być ambitny?
29 marca 2018, 10:19
Macie wszystkie rację, ale naprawdę boję się i mam takie wrażenie, że nikogo więcej nie poznam. Nie wiem, może to moje głupie myślenie..
29 marca 2018, 10:28
To czy ktoś jest inteligentny to akurat widać od początku. Nie da się być kilka miesięcy inteligentnym, a nagle przestać. Więc albo mylisz inteligencję z wiedzą i dojrzałością, albo sama nie jesteś zbyt inteligentna skoro dopiero teraz zobaczyłaś jego brak inteligencji. Z tego co piszesz nic do niego nie czujesz, tylko nie chcesz być sama, więc jaki problem się rozstać i poszukać sobie innego ? Nie rozumiem problemów dzisiejszych nastolatek.
29 marca 2018, 10:43
podstawowe pytanie - kochasz go?
29 marca 2018, 11:45
Skoro dopiero idziesz na studia to masz jakoś 19 lat. Naprawdę myślisz, że nikogo więcej nie poznasz? Skoro mówisz o swoim chłopaku, że jest mało inteligentny, to nie świadczy najlepiej o tym związku.
29 marca 2018, 11:58
To nie jest tak,że dopiero teraz to zauważyłam, tylko wtedy jakoś chyba próbowałam go na siłę idealizować a teraz widzę, że coraz bardziej mnie to męczy.. Jestem na początku bardzo nieśmiałą osobą i chyba dlatego martwi mnie to, bo ciężko mi kogoś poznać i komuś zaufać w ogóle.
