Temat: młodszy chłopak???

ja od 2 lat jestem z chlopakiem mlodszym ponad 3 lata.. i mieszkamy razem:) jest  dobrze.

Zas moj brat ma teraz dziewczyne 30letnia (on 25) zareczyli sie nie dawno.. planuja slub.. :)

Czemu by nie sprobowac.. wazne sa uczucia a nie liczby

no 6 lat to nie jest jakas giganyczna roznica...ale nie w tym wieku w jakim teraz jestescie...sama mam 25 lat i nie wyobrazam sobie zwiazku z 18latkiem...zwlaszcza ze mam brata w tym wieku...i wiem jak rozni sie stosunek czy oczekiwania co do zwiazku...

Ja bym się na Twoim miejscu źle czuła, ale jeżeli to miłość to dacie radę! :)

no cóż ja mam faceta 4 lata młodszego..jak się poznaliśmy on miał 18...wcześniej miałam starszego..wniosek jeden tego co mam nie zamieniłabym na nic innego...więc co się głowisz? miłość nie wybiera...nie spróbujesz - nie dowiesz się nigdy

byłam z młodszym.. (ja 23 on 18) i powiem, że nawet sama poczułam się młodziej..  On był dość dojrzały jak na swój wiek, czułam się przy nim dobrze i bezpiecznie, nie czułam tej różnicy wieku w relacjach z nim, natomiast w relacjach z jego kolegami tak.. masakra, banda szczeniaków. Różnice? daleko mu było do stabilizacji (nie każdy młody tak ma)... a ja szukam już raczej jakiejś pewności na przyszłość, mówiąc w skrócie - męża a nie chłopaka.. natomiast w związku było więcej spontaniczności, miłego wariactwa, szaleństwa..
I myślę, że warto spróbować, bo po co potem żałować?
A co do komentarzy otoczenia, to ja akurat mam je głęboko gdzieś
powodzenia :)

Hej - w tej chwili może was więcej dzielić niż łączyć. Ty pracujesz lub kończysz studia. On dopiero zdaje maturę i być może będzie studiował.  Wiadomo, że wasze oczekiwania mogą się w pewnym momencie rozminąć. Warto ryzykować, jeśli naprawdę tego chcesz, jeśli jesteś też gotowa stawić czoła otoczeniu;) Ale weź pod uwagę możliwość, że za kilka lat się rozejdziecie (jeśli do czegoś dojdzie). On będzie w Twoim wieku, a Ty z trzydziestką na karku będziesz musiała zaczynać od początku. Rozważ za i przeciw. Szczęścia życzę:)
PS. Ja osobiście bym (już) nie ryzykowała, ale znam pary, którym się udało (choć z nieco mniejszą różnicą wieku).

Hejka... to ja Ci doradzę, bo znam to z doświadczenia.

Spróbuj! Nie wiek się liczy, a to ile macie ze sobą wspólnego. Wtedy nie patrzy się w metrykę. Dobrze Ci z nim? Kochacie się... olej komentarze innych tylko bądź z nim.
Ja, stateczna matka polka, mająca 34 lata, 3 lata temu poznałam faceta. Ja miałam 31, on 22 lata . Od tamtej pory jesteśmy ze sobą i planujemy ślub. Nie wyobrażam sobie życia z kimś innym mimo, że dzieli nas 9 lat .

Pozostaje mi życzyć Ci powodzenia!!!

> Hej - w tej chwili może was więcej dzielić niż
> łączyć. Ty pracujesz lub kończysz studia. On
> dopiero zdaje maturę i być może będzie studiował. 
> Wiadomo, że wasze oczekiwania mogą się w pewnym
> momencie rozminąć. Warto ryzykować, jeśli naprawdę
> tego chcesz, jeśli jesteś też gotowa stawić czoła
> otoczeniu;) Ale weź pod uwagę możliwość, że za
> kilka lat się rozejdziecie (jeśli do czegoś
> dojdzie). On będzie w Twoim wieku, a Ty z
> trzydziestką na karku będziesz musiała zaczynać od
> początku. Rozważ za i przeciw. Szczęścia
> życzę:)PS. Ja osobiście bym (już) nie ryzykowała,
> ale znam pary, którym się udało (choć z nieco
> mniejszą różnicą wieku).

 

A co to? po 30stce to już się życie kończy, czy jak? że nie można zacząć jak to piszesz "od początku"?

mój dziadek jest młodszy od mojej babci i jakoś im to nie przeszkadzało [ dodam, że tworzą dobrą parę do dziś ], moim zdaniem warto spróbować, później możesz żałować.. a może to akurat ten jedyny :)  - jak nie spróbujesz to się nie przekonasz :D

Właściwie to trochę różnicy jest ale to prawda zależy jak się zachowuje :) Jezeli sie z nim czujesz dobrze czemu nie?:)