Temat: dlaczego przyciągam niezdecydowanych facetów?

Cześć,

chciałabym żebyście mi pomogli w rozwiązaniu problemu. Otóż zdałam sobie sprawę, że przyciągam niezdecydowanych, albo dziecinnych facetów. Nie wiem z czego to wynika. Przykład nr jeden. Od pierwszej klasy liceum czyli już z 10 lat znam chłopaka, w którym się w pewien sposób zadurzyłam. Ciągle chodziliśmy razem, ludzie brali nas za parę. Czuć było emocje, chemię, ale nigdy się nie całowaliśmy, nigdy nie spaliśmy ze sobą. My rozmawialiśmy, my się przytulaliśmy, wiedzieliśmy o sobie bardzo dużo. Na początku studiów też spotykaliśmy się i razem i w grupie znajomych. Pamiętam że kiedyś go pocałowałam pod wpływem alkoholu a on mnie odtrącił. Więc ja się poddałam. Później mieliśmy sprzeczkę i było bardzo dziwnie między nami. Kontakt zastygł na ok 2 - 2.5 roku. W tym samym momencie miałam bardzo podobną historię z innym moim znajomym, tym razem z kierunku. Dosłownie to samo. Wspólne wychodzenie, projektu, znajomi myślący, że jesteśmy razem. On nawet dawał mi prezenty, komplementował przy wszystkich. Sprawiał wrażenie bardzo zainteresowanego.. Aż w końcu znowu się spytałam tym razem go o to co jest między nami a on odpowiedział, że tylko przyjaźń... Więc sama nie wiem czy ja daje pozwolenie mężczyznom do traktowania mnie w taki sposób czy po prostu oni nieświadomie albo świadomie wprowadzają pewien 'friendzone'. Najlepsze jest to, że z tym pierwszym chłopakiem od tygodnia mam kontakt. Spotkaliśmy się 1 raz od tamtej rozłąki na imprezie i znowu było tak jak dawniej... Nawet odprowadził mnie pod dom.. Ja już myślałam, że zakończy to pocałunkiem czy czymś a tutaj się rozczarowałam. Całą drogę sprawiał wrażenie zainteresowanego, nawet cała imprezę ze mną przegadał, patrzył się, ludzie myśleli, że mnie podrywa... Ja chciałabym, żeby tak było. I nie wiem czy to teraz np ode mnie zależy ten krok czy nie. Ale znowu boję się odepchnięcia.. Znowu czuję to samo co te 2 lata temu i on znowu w czasie kiedy jesteśmy razem mnie potrafi objąć, dotknąć, powiedzieć, że znaczę dla niego dużo itp... 

Najlepsze jest to, że w umyśle nie mam miejsca na innych facetów.. Nadal on tam siedzi. Tylko w czasie erazmusa mogłam poszaleć bo go nie było przy mnie i jakby mogłam się psychicznie odciąć. Ale znowu, kiedy wróciłam to ciągle mam go w umyśle. Nawet nie zwracam uwago na innych chłopaków, którzy są mną zainteresowani. Bo podświadomie 'czekam' na niego... 

On jest pracoholikiem, potrafi spędzić czas w pracy do 4h. Pracuje w swojej firmie. Siedzi przy komputerze. Jest świetny w tym co robi. Praca to jego pasja i dlatego go pochłonęła tak bardzo. Natomiast z drugiej strony myślę,że on może być mną zainteresowany ale bać się to okazać, bo ja tak samo jak on jestem pracoholikiem, studia są moją pasją itp.. Nie wiem może sobie wmawiam za dużo.

Może po prostu nie powinnam myśleć już o nim i otworzyć się na tych innych adoratorów.. Wszyscy myslą ze mnie z nim coś łączy. Widać to jak w banku.. Ale my nawet nie możemy się pocałować :/ Z drugiej strony na pierwszym spotkaniu od 2.5 roku - od naszej kłótni nie chciałam się całować z nim od razu. Nie wiedziałam czy się z mienił czy nie.. :/

Czy to ja jestem niezdecydowana i dlatego takich facetów przyciągam czy po prostu muszę się jakoś zmienić?