Temat: Konkurencja w związkach

Moim zdaniem, jeśli ludzie mają się odnaleźć, to prędzej czy później to się stanie, to tylko kwestia czasu :)
z drugiej strony siedzenie na tyłku i czekanie na księcia z bajki to żadne rozwiązanie

Ja poznałam mojego Ł przez sms :)
Z kolei koleżanka spotkała swojego mena w .... kościele, inna na dyskotece, jeszcze inne poznały swoich facetów w szkole i tworzyli tzw. "szkolne pary", niektóre przetrwały do dziś.

Zgadzam się  z Seeetą - też długo czekałam na chłopaka. Koniec końców był taki że w ciemno się założyłam ze znajomymi i poderwałam - mojego męża. Tak więc nie można dać za wygraną. A to czy się dużo kobiet kręci wokół faceta to wcale nie znaczy że ten facet jest godny uwagi. Jak to mówi moja teściowa - ładna miska jeść nie daje - chociaż mój mąż jest przystojny i kobitki go lubią:) Co ma być to będzie:)

A u mnie było tak,że znaliśmy się ze szkoły ale tylko z widzenia i kiedyś napisałam na nk ,później kontakt się urwał i po jakimś czasie on napisał. Dodam,że Mój Ł. miał dziewczyne 3 lata a ja chłopaka 2 i gdy doszło do spotkania to nie mieliśmy wątpliwości ,że chcemy być razem ze względu na wszystko:)!
Myślę,że jak będziesz sobą tak po prostu i nie będziesz nikogo udawała to zostaniesz tą zauważoną :))

ja uważam że jak ktoś jest komuś przeznaczony to pomimo stu biegających panienek i tak będą razem

Hmm ja miałam taż że spotykałam się z nim na luźnej stopie, jako przyjaciółka, nie wymagając niczego od niego, ceniłam swoją wolność a on swoją, im więcej mu tej wolności dawałam tym bardziej mnie pragnął, bo facet lubi zdobywać:) "dlaczego mężczyźni kochają zołzy" Sherry Argov polecam serdecznie nie spotkałam jeszcze kobiety która by nie skorzystała na przeczytaniu tej książki:)

trujacyBluszcz czytałam i też gorąco polecam

 Byłego w sumie poznałam przez kumpelę. Niemal siłą wytargała mnie na imprezę, gdzie prawdę mówiac niezbyt miałam ochotę być. A ja to ja, jak mi sie coś nie podoba to nie ukrywam tego, potem okazało sie ze nie tylko ja sie nudziłam. Zaczęłam z nim gadać potem zaczeliśmy sie spotykać. Z poczatku go polnowałam, potem stało mi sie to obojętne, na koniec i tak wszystko zaczęło sie sypać, wiec mi to powiewało. Z tego co wiem do dzisiaj nie ma nikogo, choć lasek wokół ma pełno. 


 Teraz zaś spotykam sie z A, i narazie zapowiada sie dobrze.
Tego poznałam poniekąd przez kumpla.. Ogólnikowo mowiąc kumpel kilka razy nadepnął mu na odcisk i A po prostu w końcu sie wkurzył. Mieszkamy cały blok od siebie, wieć któregoś dnia zagadał mnie "czy nie moze pogadać z nim po męsku". To był dość prosty układ z korzyścią dla nas obojga i jak zaczeliśmy sie wtedy spotykac, tak spotykamy sie do dzisiaj. Z tego co wiem to specjalnie nie jest zainteresowany "pustymi laskami z dyskotek" więc pewnie nie mam sie o co martwić.

A tak od siebie jesli widze że za facetem który mi się podoba wszystkie laski latają z wywieszonym jęzorem wiem, że bycie kolejną nijak nie uczyni mnie wyjątkową, zachowuje się przy nim z taką pewnością siebie, jakby to on miał uganiać się za mną  (i tak ma być). Nawiązuje "przypadkową rozmowę" gdzie z uśmieszkiem i odrobiną złośliwości pytam się go gdzie się podziały wszystkie jego grupies, tym daje mu znać że nie jestem jedną z nich, że o mnie trzeba zawalczyć a nic nie działa tak na facetów jak zwierzyna która można upolować, bo te które same sie podtykaja na talerzu z jabłkiem w ustach sa po prostu nudne:)

he heh dzisiaj jakiś koleś w autobusie przesiadł sie żeby siedziec niedaleko mnie i chciał mnie wyrwać ale z marnym skutkiem, zaptyał się co czytam- miałam właśnie w ręku "wyznania gejszy" "a o czym to jest?" "noo o gejszy?" "a kto to jest gejsza" w tym momencie doszłam do wniosku ze dalsza rozmowa nie ma sensu:D